مداحان باید در برابر فتنه قد علم کنند/تعداد مداحان با زندگی اشرافی به اندازه انگشتان دست هم نمیرسد

وارث: دهمین همایش مداحان و شعرای نخبه سراسر کشور در مشهد برگزار شد.

 حاضران در این همایش به مدت دو روز درباره فرصت ها و آسیب های مداحی در کشور و لزوم توجه به محتوای اشعار گفتگو و تبادل نظر کردند.

حسین سازور یکی از مهمانان و سخنران روز دوم همایش پیرامون آسیب های مداحی گفت: اولین نکته ای که بیان میکنم تعدد کلاس های مداحی است که در سطح کشور برگزار می شود که مشخص نیست چه کسانی برگزار کنندگان این کلاس ها هستند و به نظرم اکثر آنها هدفشان کسب است.

از این جلسات معارف اهل بیت علیهم السلام بیرون نمی آید. اگر هر کدام از اساتید و بزرگان 2 یا 3 نفر شاگرد تربیت کنند،هم این معضل از بین خواهد رفت هم این کمبود جبران خواهد شد.

این کلاس های در سطح شهر خودش موضوعیت ندارد، شما اگر وارد آن شوید میبینید چیزی که باید به عنوان خوراک به آن اشخاص بدهند چیزی نیست جز صوت و لحن.

از بزرگان یادگرفتیم که مداحی بر 4 پایه استوار است، اصول و آداب، فن مداحی، تاریخ و مقتل. بنده درباره اصول شاید نزدیک به 2هزار موضوع تکرار نشدنی نوشتم که توسط اساتید هم تصدیق شده است. وقتی در یک پایه کسی میتواند بیش از 2هزار موضوع یادداشت می کند معلوم است که این دریا چقدر عمیق است.

مطلب دوم تبلیغات مسوم رسانه ای است که نزدیک ماه محرم و ایامی که بزرگان مشغول آن هستند شروع به کار میکنند. نمونه آن مجله ای است که مسئول آن هم متاسفانه از سلسله جلیله روحانیت هستند.سابقه ایشان هم روشن است اخیرا هم در آن مجله که در ماه محرم منتشر شده بود چند مقاله خیلی سخیف و توهین آمیز نوشته بودند که به دو نکته از آن اشاره میکنم.

شخصی را از دانشگاه آورده اند که درباره تاریخ مداحی سخنانی را مطرح کرده است که از حرف زدن درباره آن شرمم می شود. روی جلد اصلی مجله تیتر زده اند؛" پادشاهی مداحان" ! و در متن مجله استاد دانشگاه سخنانی را مطرح کرده بود درباره تاریخ مداحی که انتهای آن گفته بود مداحی اباحه گری است.اباحه گری هم برای صوفی گری ست .صوفی گری هم از کجا آمده ؟ 

ایشان در همین صدا و سیما در برنامه زنده از کسی حمایت می کرد که مخالفتش با حضرت آقا و مبانی انقلاب زبانزد است.

یا اینکه به عینه اختلاف افکنی در آن مجله وجود دارد. با یک نفر مصاحبه شده علیه یک تشکیلات و با فرد دیگری مصاحبه کرده بر له آن تشکیلات و این دو را در کنار هم منتشر کرده است.

در این مجله اشاره شده بود به زندگی های اشرافی مداحان. در تمام این 80 هزار نفر مداحی که در کل کشور داریم کسانی که زندگی اشرافی دارند، پاکت گرایی دارند و پول زیادی دارند شاید به اندازه عدد انگشتان دست نرسد.

البته من تایید نمیکنم،اما اینها نرفتند اختلاس کنند، وام بلاعوض بگیرند، وام کم سود بگیرند، کسی پیدا شده یک پولی داده است به درست یا غلطش کاری ندارم.

یکی از موضوعات عدم توجه به مبلغان مذهبی در صدا و سیما است. بعضی از اینها بر علیه این سلسله حرف میزنندو مداحی برایشان یک معضل شده و خودشان را در اوج شرافت میبینند.

این هیئت ها و پیرغلامان و جوانان کمک به دین است. در جریان زلزله اخیر آن شبی که زلزله رخ داد همه صحبت کردند،مدیریت بحران و وزیر و... یک روحانی صحبت نکرد که بگوید مردم ساعت 4 صبح است نماز بخوانید، نماز آیات بخوانید و بلا را دفع کنید.

بزرگان این سلسله باید با رئیس صدا و سیما جلسه بگذارند و طرح و برنامه بدهند.

موضوع دیگری که ضرورت دارد آقای مداحی پیگیری کنند حفاظت از حسینیه ها و محل هایی است که در آنجا هیئت برگزار می شود. اینها را به سپاه، نیروی انتظامی و شورای امنیت منتقل کنید. تا جمهوری اسلامی را داریم فتنه هم داریم باید مراقب بود.

نفراتی که در این سلسله تربیت می شوند باید کسانی باشند که بلد باشند در برابر فتنه قد علم کنند. در وصیت نامه یک شهید آمده بود: وقتی حسین علیه السلام در کربلا در حال مبارزه است هر عبادتی غیر از یاری سید الشهدا بالاترین معصیت است.

دستگاه امام حسین علیه السلام کم دشمن ندارد. آن طایفه و قشری که محکم پای دین ایستادند روحانیون، علما و مراجع تقلید بزرگوار و در راس آنها رهبر بزرگوارمان است. آن طایفه ای که محکم پایه های دین را گرفته است و از انحراف دین جلوگیری می کند دستگاه امام حسین علیه السلام است. این را خودشان میدانند، دشمن هم این را می داند.

ما مخالف خنده نیستیم بیشتر از بقیه هم میخندیم اما حضرت آقا فرمودند: خانم یکی از شهدا برای من نقل میکرد که این شهید یک شب به شدت گریه میکرد. از ایشان سوال کردم که چرا انقدر گریه میکنی؟ این شهید گفت من در خواب دوست شهیدم را دیدم. به او گفتم راهکاری که تو را به شهادت رساند چه بود؟ گفت: گریه، من با گریه به مقام شهادت رسیدم. اینها میخواهند این صلاح را از ما بگیرند، چشمی که برای خدا و امام حسین علیه السلام گریه نکند چه ارزشی دارد؟