خداوند «رنجها» را به صورت مساوی داده است
انسانها در رنج، با هم مساوی هستند و این به خوبی و بدیِ انسانها هم ربطی ندارد، خدا در این زمینه، هیچ تفاوت و تبعیضی بین انسانها قائل نشده است.
وارث: چرا زندگی بعضیها آسودهتر است و چگونه آسودهتر زندگی کنیم؟
یک شبههای دربارۀ رنج هست که میگویند: «چرا بعضیها آسودهتر از ما زندگی میکنند و کمتر رنج میکشند؟ چرا زندگیِ عدهای سختتر است؟» این تصور اشتباه است، چون همه به یک میزان رنج میکشند؛ یعنی خدا همه را «مساوی» رنج داده است.
امیرالمؤمنین(ع) میفرماید: «الْمَصَائِبُ بِالسَّوِيَّةِ مَقْسُومَةٌ بَيْنَ الْبَرِيَّةِ»(تحفالعقول/۲۱۴) یعنی رنج و مصیبت بهصورت مساوی بین مردم تقسیم شده است.
همۀ انسانها در رنج، با هم مساوی هستند و این به خوبی و بدیِ انسانها هم ربطی ندارد، خدا در این زمینه، هیچ تفاوت و تبعیضی بین انسانها قائل نشده است.
آیتالله بهجت(ره) دربارۀ این روایت، میفرماید: فقرا در کمبودها و فقر و ناداری باید صبر و شکیبایی داشته باشند و بدانند که آنها هم از نعمتهای دیگری برخوردارند که اغنیا برخوردار نیستند. ثروتمندان بلاها و ابتلائات و گرفتاریهایی دارند که مستضعفان و محرومان ندارند(درمحضر بهجت/۶۸).
خدا میفرماید: اگر میخواستیم، کاری میکردیم که در دنیا، کافران خیلی خوش بگذرانند و به آنها خانههای با سقف نقرهای میدادیم(زخرف/۳۳)، ولی مردم نمیتوانند این را تحمل کنند، لذا خدا لطف کرده و به همه، مساوی رنج داده است و اِلا ایمانی برای ما باقی نمیماند.
دانستن اینکه «مصائب بهطور مساوی بین مردم تقسیم شده است» باعث میشود که آدم راحتتر مصائبش را بپذیرد.