آداب و مراقبات زیارت امام حسین (ع) در راهپیمایی اربعین

کد خبر: 87008
دفتر پنجم از کتاب «ادب حضور» به بیان آداب و مراقبات عزاداری حضرت سیدالشهداء (ع) در ماه صفر و راهپیمایی اربعین حسینی پرداخته است.
وارث

 «ادب حضور» مجموعه‌ای 6 جلدی است که به آداب و مراقبات مهم‌ترین ایام سال در نزد علما می‌پردازد؛ اوقاتی که در فرهنگ اهل بیت(ع) فرصتی ویژه برای سیر و سلوک توحیدی معرفی شده‌اند. این ایام عبارتند از: سه ماه رجب، شعبان و رمضان، ماه ذی‌قعده و دهه اول ذی‌حجه، ایام سوگواری حسینی(ع) در محرم و صفر. جلد پنجم مجموعه ادب حضور، عصاره دستورات اخلاقی و عبادی و همچنین معارف توحیدی درباره عزاداری سیدالشهدا(ع)، بنا بر مکتب تربیتی مرحوم علامه طباطبایی است. ویژگی مهم این کتاب آن است که مؤلف، برخی لطایف و ظرایفی که خود از محضر اساتید اخلاق و و سیر و سلوک، به ویژه مرحوم آیت‌الله سعادت‌پرور دریافت کرده، در اینجا ذکر کرده است.
دفتر پنجم این کتاب در دو بخش کلی و پنج فصل به بیان آداب و مراقبات زیارت حضرت امام حسین (ع) در ماه محرم و صفر و در ایام راهپیمایی اربعین حسینی پرداخته است.

در بخش اول این کتاب به موضوعاتی درباره نقش توسل به اهل بیت (ع) در سلوک توحیدی، جایگاه ویژه سیدالشهداء (ع) در دستگیری از سالکان، آداب و مراقبات دهه اول محرم، آداب دهه دوم محرم تا پایان ماه صفر و در بخش دوم این کتاب نیز به ارزش رنج بردن در مسیر زیارت سیدالشهداء (ع)، زیارت با پای پیاده، سیره بزرگان در زیارت کربلا با پای پیاده، فضیلت زیارت امام حسین (ع) با پای پیاده، بهره‌گیری از قبرستان وادی السلام، ادب حضور در راهپیمایی نجف تا کربلا (شرایط ظاهری، صدقه، حفظ بهداشت، انتخاب همسفر، حضور قلب) پرداخته شده است.

این کتاب به همت موسسه فرهنگی هنری جلوه نور علوی (ع) از سوی انتشارات فردافر در چاپ نخست خود به تعداد 2000 نسخه چاپ شده است. مولف این اثر محمدتقی فیاض‌بخش است.

در بخشی از این کتاب با عنوان مناجات خدا با زائر امام حسین (ع) می‌فرماید:

شخصی که به زیارت قبر حضرت حسین بن علی (ع) می‌رود، زمانیکه از اهلش جدا شد، با اولین گامی که بر می‌دارد، تمام گناهش آمرزیده می‌شود، سپس با هر قدمی که بر می‌دارد پیوسته تقدیس و تنزیه شده تا به قبر برسد و هنگامی که به آنجا رسید، حق تعالی او را خوانده و با وی مناجات کرده و می‌فرماید: بنده من، از من بخواه تا به تو عطا کنم، من را بخواه تا اجابتت کنم، از من طلب کن تا به تو بدهم، حاجتت را از من بخواه تا برایت روا کنم، راوی می‌گوید: امام (ع) فرمود: بر خداوند متعال حق و ثابت است که آنچه را بذل کرده اعطا کند.


افزودن دیدگاه جدید

  • دیدگاه های ارسال شده توسط شما، پس از تایید در وب سایت منتشر خواهد شد.
  • پیام هایی که حاوی تهمت یا افترا باشد منتشر نخواهد شد.
  • پیام هایی که به غیر از زبان فارسی یا غیر مرتبط با خبر باشد منتشر نخواهد شد.