---- روز بیست و نهم ماه "رجب"----
اى كه براى هر خيرى به او اميد دارم و از خشمش در هر شرى ايمنى جويم.
اى كه مىدهد (عطاى) بسيار
در برابر (طاعت) اندك اى كه عطا كنى به هركه از تو خواهد!
اى كه عطا كنى به كسى كه از تو نخواهد و نه تو را بشناسد از روى نعمت بخشى و مهرورزى!
عطا كن به من به خاطر درخواستى كه از تو كردم همه خوبى دنيا و همه خوبى و خير
آخرت را و بگردان از من به خاطر همان درخواستى كه از تو كردم همه شر دنيا و شر آخرت را
زيرا آنچه تو دهى چيزى كم ندارد (يا كم نيايد) و بيفزا بر من از فضلت اى بزرگوار!
* راوى میگوید: پس گرفت حضرت امام صادق علیه السلام محاسن شريف خود را با انگشتان دست چپ خود و خواند اين دعا را به حال التجا و تضرّع که انگشت سبّابه دست راست آن حضرت در این حالت لرزش داشت. و بعد گفت:
اى صاحب جلالت و بزرگوارى اى صاحب نعمت و جود اى صاحب بخشش و عطا حرام كن محاسنم را بر آتش دوزخ!
افزودن دیدگاه جدید