شعر/رسید از عرش، ذکرِ «لافتی» با خلقت حیدر

رسید از عرش، ذکرِ «لافتی» با خلقت حیدر
دعایِ «ربّنا» شد «آتنا» با خلقت حیدر

به عشقش بابِ آمرزش به روی عاصیان شد باز
دو چندان شد تبِ «إغفر لَنا» با خلقت حیدر  

از آن روزی که انگشتر به سائل داد فهمیدم
سریعاً خلق شد خیلِ گدا با خلقت حیدر

به جایِ ذکر یونسیّه، یونس یاعلی(ع) میگفت
به روی نیل؛ موسی زد عصا با خلقت حیدر

«قسیم النّار والجنّه»! چه شیرین است این جمله
بهشت از مرزِ دوزخ شد جدا با خلقت حیدر

ملائک، عالم و آدم، زمین و آسمان خواندند...
همه «نادعلی» را یکصدا با خلقت حیدر

برای دردمندان در نجف تأسیس شد امشب-
پس از ایوان-طلا، دارالشفا با خلقت حیدر

أمیرالمؤمنین! قرانِ ناطق! قبلۂ سیّار!
بنا شد مروه و سعی و صفا با خلقت حیدر  

پیمبر(ص) محض ِ اثباتِ خودش شقّ القمر کرد و
چه شقّ الکعبه ای کرده خدا با خلقت حیدر!