رضاشاه، کرونا و حکمِ عشق

وقتی رضاشاه، مجالس عزاداری سیدالشهدا علیه‌السلام را تعطیل کرد، مردم مخفیانه و محدود به تعداد اهل خانواده در منزلشان مجلس روضه‌خوانی برپا می‌کردند. 

از آیت‌الله العظمی جوادی آملی مرجع عالیقدر تشیع شنیدم که می‌گفت: پدرم از نیمه شب تا سحر، مخفیانه و با نردبان، تعداد 9 منزل را برای روضه‌خوانی می‌رفت، 85 سال پیش کوئید 19 نبود اما رضاشاه بود.

مهم این است که روضه تعطیلی‌بردار نیست، با این تفاوت که آن روز نه فضای مجازی بود نه رسانه‌هایی که تا اندرونیِ خانه‌ها و خلوتِ آدم‌ها راه داشته باشند در حالی که امروز هر جلسه روضه یک رسانه حسینی است، حتی اگر فقط یک روضه‌خوان و فقط یک مستمع داشته باشد.

نکته مهم آن است که ما در روزگاری به سر می‌بریم که بیش از دیگر زمان‌ها عقلانیت و شعور حسینی را می‌توان در دل و جان جوانانی نشاند که آماج تیرهای دشمنانی هستند که تمام تلاش و زحمتشان نشان دادن مکتبی خرافی، بی‌منطق غرق در احساس و غیر عقلانی است.

فراموش نکنیم امام حسین علیه‌السلام در گفت‌وگو با معاویه فرمود: «لایکمل العقل الا باتباع الحق؛ عقل انسان کامل نمی‌شود مگر در پرتوی پیروی از حقیقت.» واضح است که حقیقت انسان ترکیبی از عشق و عقل است، انجام پروتکل‌های بهداشتی و دفع خطرات جانی حکمِ عقل است و برپایی روضه، حکمِ عشق.

* حجت‌الاسلام سیدرضا عمادی، کارشناس مسائل دینی

منبع: تسنیم