حجت الاسلام الیاسی: تنها مادری که راضی نبود کودکش به دنیا بیاید، فاطمه زهرا(س) بود!/ حاج سید محمد جوادی: ز هر طرف مه رخساره ات، به جلوه گری است

وارث: جلسه هفتگی هیئت انصار العباس(علیه السلام) با سخنرانی حجت الاسلام الیاسی و مداحی حاج سید محمد جوادی و دیگر ذاکرین اهل بیت(علیهم السلام) در حسینیه فاطمیه تهران برگزار شد. 

در ادامه گزیده ای از بیانات حجت الاسلام الیاسی را می خوانید:

یکی از مناجات بسیار زیبایی که از اهل بیت به ما رسیده است همین مناجات شعبانیه است که حضرت علی(علیه السلام) در شبهای شعبان می خواندند. تفاوتی که این مناجات با دیگر دعا ها دارد مثل دعای کمیل، این است که در دعا در مقام تعلیم این کلمات را به کمیل یاد دادند البته اگرچه که این دعا، دعای حضرت خضر بوده است. اما در مناجات حضرت دیگر در باب تعلیم آن را بیان نمی کنند وحضرت بی واسطه با خدا صحبت می کنند. لذا مناجات شعبانیه را عرفا غوغای ماجات با خدا می دانند.

سوم شعبان برای دومین مرتبه خانه علی و فاطمه(علیهما السلام) به نور مولودی روشن شد که چشم انتظار آمدن این مولود بودند" مرج البحرین یلتقیان بینهما برزخ لا یبغیان یخرج منهما اللؤلؤ والمرجان‏" لؤلؤ آمده بود و منتظر مرجان بود رسول خدا(صلی الله علیه واله وسلم) فرمودند: "مرج البحرین یلتقیان" یعنی علی و فاطمه، "بینهما برزخ لا یبغیان" یعنی من رسول خدا، "اللؤلؤ والمرجان"‏ که از این دو دریا بیرون می آیند یعنی حسنین(علیهما السلام).

سوم شعبان همان روزی بود که خانه علی و فاطمه به نور بهشتی اباعبدلله(علیه السلام) روشن شد. در روایات داریم که بهشتیان نور خود را از نور سیمای امام حسین(علیه السلام) می گیرند. خانه فاطمه(سلام الله علیها) در مدینه روشن شد. امام صادق (علیه السلام) فرمودند تنها مادری که راضی نبود کودکش به دنیا بیاید، فاطمه زهرا(سلام الله علیها) بود! چون اخبار را شنیده بود. فقط در یک جا داریم آن هم وقتی که شنید که امامت از نسل آقا امام حسین(علیه السلام) ادامه پیدا می کند.

جریان این بود که هنگامی که حضرت فاطمه زهرا(سلام الله علیها) باردار برای امام حسین(علیه السلام) بودند، جبرئیل برای رسول خدا(صلی الله علیه واله وسلم) پیام آورد که یا رسول الله خدا از فاطمه به تو پسری می دهد که این پسر به دست امت تو کشته می شوند. پیغمبر (صلی الله علیه واله وسلم) فرمودند سلام مرا برسان و بگو من این کودک را نمی خواهم.

جبرئیل رفت و خبر آورد که یا رسول الله درست است که این مولود به دست امت تو کشته می شود اما روایت است که خدا اقامت و بقاء دین را از نسل این فرزند ادامه می دهد. در روایت دیگری داریم که شفاعت در دست اوست و خداوند اسباب شفاعت را در دست فرزند تو قرار می دهد که این هنگام رسول خدا(صلی الله علی واله وسلم) رضایت می دهد.

خبر به فاطمه رسید و ایشان گریه کردند و حضرت زهرا گفتند من این کودک را نمی خواهم و پیامبر (صلی الله علیه واله وسلم) جریان را برایشان توضیح دادند و حضرت راضی شدند اما این امر، از گریه و اندوه حضرت کم نکرد.

در ادامه این مراسم حاج سید محمد جوادی به عزاداری پرداختند:

ز هر طرف مه رخساره ات، به جلوه گری است

خموش باد، نگاهی که ناظر دگری است

دو صد مسیح نفس، مانده واله و مبهوت

که در فضای شفاخانه ات، عجب اثری است

کنم به تاجوران ناز، از غلامی تو

که نوکری، در این خانه، فوق تاجوری است

اگر تو جلوه نمایی به وقت دادن جان

به عمر، افضل ساعات بنده، محتضری است

به دهر، هر خبری هست، زیر گرچم توست

اگر کسی در دیگر زند، ز بی خبری است

سزد، تمام بخوانم نماز، در حرمت

که حائر توأم، ای شاه! خانه پدری است

ز عمر نوح فزونتر دهند اگر کس را

به هرزه می رود، ار بی غم رخت، سپری است

هزار سال ز سر دادنت گذشت و فلک

هنوز هم به عزای تو، گرم نوحه گری است

صف جزا، نفسی، خنده از لبش نرود

«رحیق»! آنکه دمی در غم حسین گریست

"علیرضا قاسمی"

کلیک کنید

/س113