حجت الاسلام مومنی: رحمت واسعه ی الهی در امام حسین(ع) متجلی است

رحمت واسعه الهی در امام حسین(ع) متجلی است

پیامبر صلی الله علیه و آله در هنگام قبض روح از عزرائیل می خواهد که سختی های جان دادن را از امتش بردارد و همه را به من بده تا امتم لحظه ی مرگ سختی نکشند. وقتی آتش جهنم به پا می شود تمام پیامبران فریاد می زنند: رب نفسی؛ خدایا خودم و فقط پیامبر صلی الله علیه و آله می فرماید: رب امتی؛ پیامبر صلی الله علیه و آله ما رحمة للعالمین است و دغدغه ما را دارد.

رحمت و رافت واسعه ی خدا در پیامبر صلی الله علیه و آله متجلی است و بعد از ایشان در میان اوصیای خدا در هیچ کدام مثل امام حسین علیه السلام این رحمت متجلی نیست فقط دلمان با حضرت گره بخورد، عاقبت به خیری دارد.

اگر شقی باشی به حرم امام حسین(ع) بروی، سعید خارج می شوی

اگر حس می کنی بدبخت هستی در روایت لفظ "شقی" آمده، به حرم امام حسین علیه السلام برو و سعید و خوشبخت بیرون بیا. اول دعاگوی زائر امام حسین علیه السلام مادرشان حضرت زهرا سلام الله علیهاست. یک قطره اشک برای سیدالشهدا علیه السلام بریز خداوند تمام گناهان گذشته را می آمرزد. اشک برای ابی عبدالله علیه السلام می ریزید صورتت بالا باشد لحظه به لحظه که اشک از صورتت پایین می آید خدا برای ثواب و اجر می نویسد وقتی اشک روی سینه می چکد خطاب می رسد ملائک شاهد باشید رحمت و جنتم را ارزانی گریه کن حسین علیه السلام کردم.

گریه بر امام حسین علیه السلام گناهان کبیره را پاک می کند. با امام حسین علیه السلام گره بخور تا بوی حضرت از تو به مشام برسد. آیت الله العظمی بروجردی فرمودند: من که از دنیا رفتم تربت و آب زمزم را گل کنید و به محاسنم بزنید تا ملک نکیر و منکر از من پرسید چه آوردی؟ بگویم گِل حسین علیه السلام را آوردم.

هر کس با امام حسین(ع) گره بخورد سعادتمند می شود

هر چه با امام حسین علیه السلام گره بخوری سعادتمند می شوی. البته اتصال حقیقی باشد نه فقط ادعا. هیچ چیزی مثل روضه برای انسان اثر نگذارد اگر کسی می گوید تحمل روضه ندارند نظرشان را بر دیگران تحمیل نکند. حسین علیه السلام با عاطفه ی بشریت تا الان در حال صحبت است. هر کس به سمت امام حسین علیه السلام برود رحمت ایشان شامل حالش می شود.

تا محرم شروع می شود شروع می کنند به گیر دادن به باورها و مقدسات می گویند بلند گریه نکنید و ... جزع یعنی بی قراری و بی قرار شدن و ممکن است در پسِ این بی قرار شدن اتفاقاتی بیفتد مثل: لطمه زدن، خراش زدن صورت، زدن به سر و خاک ریخت روی سر و ... همه اینها از مصادیق جزع است.

هنوز سری بریده نشده، پیغمبر صلی الله علیه و آله فقط برای حضرت زهرا سلام الله علیها نقل کرده که بعدها می خواهند حسین علیه السلام را در کربلا شهید کنند و ... حضرت زهرا سلام الله علیها در حجره طوری ضجّه می زد که پیغمبر صلی الله علیه و آله برای آرام کردنش می آمد.

شما که هیئت می آیید به چند قدمی این سخن امام رضا علیه السلام رسیده اید؟ حضرت فرمود: روز حسین علیه السلام چشمان ما را زخم کرد بس که گریه کردیم اشک های ما را پیوسته جاری کرده، عزیزان ما را در کربلا به ذلت انداختند.

امام حسین(ع) مرکز نزول رحمت الهی

آن وقت می گویند آرام گریه کنیم؟ این حرفها چیست؟ خیلی از مصایب کربلا را نمی گوییم. حسین علیه السلام مرکز نزول رحمت واسعه الهیه است. هر روز در خلوت خودتان برای امام حسین علیه السلام گریه کنید یک بار صبح و یک بار در غروب، اگر اینکار را انجام دهید همراهی با مهدی فاطمه عجل الله تعالی فرجه الشریف کرده اید. اگر به صاحب عزا بگویید گریه نکن او گُر می گیرد اگر می خواهی صاحب عزا گریه نکند باید یک قدم جلوتر از او گریه کنی، اگر او گریه کرد تو فریاد بزنی.

برای امام حسین علیه السلام باید گریه کرد و اشک ریخت. جلوه های کربلا را نمی شود رو کرد. مگر کف و سوت زدن را آرام انجام می دهند که به ما می گویند آرام گریه کنید؟ کسانی که این حرفها را می زنند هیچ درکی از روضه ندارند از شدت مصائب انسان دق می کند و گریه می کند چطور می شود آرام بود؟

درک حقیقی یک مربی سوارکاری از روضه امام حسین(ع)

یک آقایی به من می گفت: من مربی سوارکاری هستم و باشگاه هم دارم. امکان ندارد یک اسب روی بدن انسان برود چون اسب از صاحبش دستور می گیرد مگر اینکه صاحبش روی بدن برود که اسب از او یاد بگیردحتما قبلا از اینکه اسب ها روی پیکر مطهر امام حسین علیه السلام بیاید شمر روی آنها رفته است. از نظر علمی برای ما ثابت کرد با اصطلاخات علمی. همینطور که می گفت اشک می ریخت و معنای روضه را بیشتر می فهمید از خواب و خوراک افتاده بود به خاطر این جریان، حضرت عباس دست در آب کرد اما نخورد و اسبش هم نخورد چون اسب از صاحبش دستور می گیرد. بکاء و اشک بر سیدالشهدا علیه السلام اجر دارد و رحمت خدا به سمت شما سرازیر می شود.

قلب شیعه به امید حیات امام حسین(ع) زنده است

حسین جان ما به امید اینکه تو زنده هستی قلب ما زنده است، ما زنده ایم به نام تو، زنده ایم با خیمه ی تو. پیغمبر صلی الله علیه و آله فرمودند: هیچ پیغمبری را مثل من آزار ندادند. اما حضرت هیچ گاه در حق امت نفرین نکرد و پیوسته می گفت خدایا امتم را نجات داده. بعد از پیغمبر خدا صلی الله علیه و آله در میان اوصیاء احدی مثل امام حسین علیه السلام دچار زجر و مصیبت نشد.

شخصی خدمت امام صادق علیه السلام آمد حضرت از او پرسید کجا بودی؟ گفت یکی از شیعیان گفت هلال ماه شب اول محرم را دیدم و نشستیم روضه ای گرفتیم. حضرت به او فرمود: از درب بیرون آمدی کسی را جلوی درب ندیدی؟ او گفت: شخصی را دیدم عبا روی سرش کشیده بود و گریه می کرد. حضرت فرمود: من بودم جلوی درب نشسته بودم می خواستم بیایم داخل اما دیدم پیامبر صلی الله علیه و آله، پدرم امیرالمومنین علیه السلام و مادرم حضر زهرا سلام الله علیها در مجلس نشسته اند من بیرون نشستم و گریه کردم.