استاد علوی تهرانی: تسویف دریایی است که گنه کاران در آن غرق می شوند+گزارش تصویری

وارث: مراسم شب بیست و هشتم ماه مبارک رمضان با سخنرانی استاد علوی تهرانی و مناجات خوانی حاج مهدی سماواتی  در حسینیه آیت الله حق شناس برگزار شد.

در ادامه متن سخنرانی استاد علوی تهرانی را می خوانید:

محتوای ندای عالم برزخ

پیغمبر صلی الله علیه وآله فرمودند: اَلْقَبْرُ یُنَادِی فِی کُلِّ یَوْمٍ بِخَمْسِ کَلِمَاتٍ، اَنَا بَیْتُ الْوَحْدَه فَاحْمِلُوا اِلَیَّ اَنِیساً، وَ أَنَا بَیْتُ الظَّلَمَه فَاحْمِلُوا اِلَیَّ سِرَاجاً اَنَا بَیْتُ التُّرَابِ فَاحْمِلُوا اِلَیَّ فِرَاشاً، اَنَا بَیْتَ الْفَقْرِ فَاحْمِلُوا اِلَیَّ کَنْزاً، وَ اَنَا بَیْتُ الْحَیَّاتِ فَاحْمِلُوا اِلَیَّ تَرْیَاقاً، وَ اَمَّا الْاَنِیسُ فَتِلَاوَه الْقُرْآنِ، اَمَّا السِّرَاجُ فَصَلَوه اللَّیْلِ وَ اَمَّا الْفِرَاشُ فَعَمَلُ الصَّالِحِ وَ اَمَّا الْکَنْزُ فَلَا اِلَهَ اِلَّا الله وَ اَمَّا التَّرْیَاقُ فَالتوبه¹؛ عالم برزخ یک سخنرانی دارد که 5 جمله دارد:

1- من خانه ی تنهایی هستم با خودت مونس بیاور، از حضرت پرسید: مونس چیست؟ حضرت فرمود: مونس قرائت قرآن است.

2- من خانه ی تاریکی هستم با خودت چراغ بیاور، از حضرت پرسید: روشنایی چیست؟ حضرت فرمود: نماز شب.

3- من خانه ی خاکی هستم با خودت زیرانداز بیاور، از حضرت پرسید: زیرانداز چیست؟ حضرت فرمود: عمل صالح.

4- من خانه فقر و نداری هستم، پس [سرمایه و] گنج همراه بیاورید، از حضرت پرسید: گنج چیست؟ حضرت فرمود: (کلمه توحید و گفتن) لا اِله اِلّا الله است.

5- من خانة مارها هستم پس پادزهر با خود حمل کنید، از حضرت پرسید: پادزهر چیست؟ حضرت فرمود: توبه.

طبیعت انسان از تنهایی گریزان است و همواره به دنبال همدم می گردد، طبیعت انسان از تاریکی گریزان است و به نور پناه می برد، طبیعت انسان از خاک گریزان است. اینکه فرمودند در عالم قبر حیوان وجود دارد معلوم می شود انس با حیوانات آنجا هم وجود دارد.

توبه واحب است

حقیقت توبه چیست؟ اولا وجوه توبه در قرآن بیان شده است، سوره مبارکه تحریم: یااَیهَا الذینَ آمَنُوا تُوبَوا اِلَی اللّهِ تَوْبَةً نصوحاً عَسَی رَبُّکمْ اَنْ یکفِّرَ عَنْکمْ سَیئاتِکمْ²؛ ای کسانی که ایمان آورده اید واجب است به سوی خدا توبه کنید، آن هم توبه واقعی که اگر توبه واقعی کردید خدا گناهانتان را از بین می برد علاوه بر آن اثر گناه را هم از بین می برد.

توبه از نظر قرآن کریم واجب است، وقتی انسان توبه می کند عمل از بین می رود و گناه را پاک می کنند اما آیه فرموده توبه واقعی انجام دهید تا اثر گناه هم از بین برود. وقتی به دیوار میخ می زنید و آن را بیرون می آورید اثر وجای میخ باقی می ماند. اثر گناه با توبه واقعی از بین می رود.

چگونگی فراموشی زمین و زمان

جوانی خدمت امام صادق علیه السلام آمد وعرض کرد: اگر توبه کنیم خدا گناه ما را می بخشد؟ حضرت فرمود: بله می بخشد. جوان مجدد پرسید حضرت پاسخ مثبت داد و برای بار سوم موکداً پرسید و عرض کرد: خدا گناه را می بخشد اما با شرمندگی آن چه کنم؟

خداوند به حضرت داوود فرمود: اگر بنده ای توبه کند و از گناه نزد من شرمنده باشد، من گناهش را که پاک میکنم هیچ، اثر را که از بین می برم هیچ، آن دو ملکی که قرار است شهادت بدهند را دچار فراموشی می کنم، آن زمین و زمانی که گناه در آن واقع شده دچار فراموشی می کنم؛ اینها در اثر شرمندگی از گناه است. توبه تریاق و پادزهر است.

به خودتان رحم کنید!

چراواجب است توبه کنیم؟ چون اگرتوبه نکنیم ما را به جایی می برند که خوش آب و هوانیست، مرحوم آیت الله مجتهدی قسم به حضرت عباس یاد می کرد که شما به جهنم نمی روید بلکه شما را می برند! جایی که خوش آب وهوا نیست.

امیرالمومنین علیه السلام فرمود: بدانید این ظاهر و پوست وبیولوژیک شما تحمل آتش ندارد، به خودتان رحم کنید! در گرفتاری ها دنیوی خودتان را آزموده اید، آدم های بی صبر و تحملی هستید، جزع و فزع خودتان را ندیدید وقتی یک خار در دستتان رفته؟ از یک زخمی که خون از آن می آید چقدر جزع می کنید! از ریگ داغ شده ی بیابان فرار می کنید! شما که این قدر ضعیف هستید، حالِ شما بین دو تابه ی آتش چگونه خواهد بود؟!

کفش هایی آهنین با بندهای آتشین

امام صادق علیه السلام می فرماید: یک نفر را به جهنم می برند و کفش آهنی به پایش می کنند که بند هم دارد وقتی بند را می بندند از مغز تا استخوان پا می جوشد و غلیان می کند، مثل آب که در دیگ مسی قرار می گیرد و بعد دوباره به آدم تبدیل می شود و بعد دوباره مثل جوشش در دیگ مسی می شود و تا چندبار تکرار می شود، او فکر می کند این عذاب شدیدترین عذاب جهنم است در حالی که این عذاب اهون ترین عذاب جهنم است! به درستی که آسانی ترین عذاب در روز قیامت این است!

التماس دعا به شیطان!

چرا من فکر می کنم اهل جهنم نیستم؟ خداوند به شیطان فرمود در مقابل آدم سجده کن، اما او سجده نکرد و ابا ونافرمانی کرد، گفتند تو رانده شده هستی و برو. وقتی در عالم ملکوت گفته شد که قرار است موجودی خلق شود و یک کسی از سجده به او سرباز می زند ملائکه دسته دسته نزد شیطان آمدند و گفتند دعا کن ما آن ملک نباشیم! التماس دعا به او می گفتند! شیطان از نظر عبودیت به مراتب عالیه رسیده بود! 6 هزار سال عبادت خدا را کرده بود که موجب شده بود موجود زمینی همپَر و همتراز ملک شده بود و اوج گرفته بود!

چرا فکر میکنیم خدا 60 سال عبادت دست و پای شکسته ی ما را می خرد اما 6هزار سال عبادت را به باد می دهد؟ چون خدا ما را می خواهد ولی از راهش نه از راهی که خودمان می خواهیم! امام صادق علیه السلام می فرماید: ابلیس به خدا عرض کرد مرا از سجده به آدم معاف کن اما یک جوری تو را می پرستم که هیچ ملک و هیچ نبی تو را اینطور نپرستیده باشد! اما خدا می فرماید: من می خواهم از طریقی که خودم اراده کرده ام بندگی شوم نه طریقی که تو می خواهی! من به عبادت تو نیازی ندارم و میخواهم تو از طریق بندگی به جایی برسی!

سیاست حمله همه جانبه

آیا ما با خدا چنین رابطه ای داریم؟ چرا توقع داریم خدا کارهای ما را بپذیرد؟ توقع نابه جایی است. در سوره اعراف آیه 16 و 17 چنین بیان شده، خدا به شیطان مهلت می دهد شیطان هم گفت: قالَ فَبِما أَغْوَيْتَني‏ لَأَقْعُدَنَّ لَهُمْ صِراطَکَ الْمُسْتَقيمَ* ثُمَّ لَآتِيَنَّهُمْ مِنْ بَيْنِ أَيْديهِمْ وَ مِنْ خَلْفِهِمْ وَ عَنْ أَيْمانِهِمْ وَ عَنْ شَمائِلِهِمْ وَ لا تَجِدُ أَکْثَرَهُمْ شاکِرينَ؛

به خاطر اینکه من را از خودت دور کردی در سر راه مستقیم تو می نشینم حتما به او حمله می کنم از چهارطرف، از جلو، سمت راست و چپ و پشت سر به او حمله می کنم و خواهی دید اکثر اینها زمین می خورند و طایفه ای کمی از اینها نجات پیدا می کنند. سیاست شیطان در مواجهه با بنی آدم حمله همه جانبه است.

ضربه فنی شیطان

امام باقر علیه السلام می فرماید: می دانید منظور از حمله جلو و پشت و ... چیست؟ از جلو حمله می کند یعنی آخرت را برای انسان آسان جلوه می دهد.

مثلا اینطور می گوید هر کاری می خواهی انجام بده و بعد برو برای امام حسین علیه السلام گریه کن همه پاک خواهد شد، اینکه ما به آخرت اهمیت نمی دهیم یعنی ضربه فنی شیطان شده ایم والا آن آقایی که می خواهد در روز قیامت از ما شفاعت کند نماز و عبادت و انفاق و زکاتش چه بود؟! ما جدی نگرفته ایم. مثلا می گوید ما که نمی توانیم مثل اهل بیت عهلیم السلام زندگی کنیم؟ برای چه نمی توانی؟ آنها هم انسان هستند اگر معصوم هستند عصمت در امامتشان به کار می آید وگرنه در زندگی عادی شان نیاز به عصمت ندارند، در زندگی عادی ما با ورع و تقوا زندگی می کنیم.

غرق شدن در دریای تسویف

چرا نمی توانیم انفاق امیرالمومنین علیه السلام داشته باشیم؟ یک انگشتر بخشیده برایش آیه قران آمده ما اگر کل زندگی مان را هم انفاق کنیم آیه نمی آید! چون ما از راهش وارد نشدیم، ما اصلا آخرت را قبول نداریم. سرچهارراه محال است لاستیک ماشینت از خط جلوتر بزند چون دوربین هست و فیلم می گیرد، یعنی خدا بصیرت و بینشش کمتر از دوربین دست ساز است؟ ما آخرت را باور نداریم! می گویند خدا کریم است! ما با اوستا کریم رفیق هستیم! یک عبارت پیدا کنید که امیرالمومنین علیه السلام به خداگفته باشد اوستا کریم؟! این برای بی ادبی و گستاخی است که شیطان در دهان ما می گذارد، برای بی ادبی و بی معرفتی ماست!

اینکه اصلاح کار آخرت را به فردا بیاندازد از کارهای شیطان است و اهل بیت علیهم السلام از این کار تعبیر به تسویف کرده اند، اهل بیت علهیم السلام فرموده اند: برحذر باشید از تسویف (یعنی کار اصلاح و آخرت را به فردا نیاندازید) این یک دریایی است که معصیت کاران در آن غرق می شوند! می گویی توبه کن! می گوید: ان شاءالله از شنبه! این کار شیطان و حمله از جلو است.

حتی دنبال وسوسه شیطان نباش! همین که بی اعتنا به آخرت هستی شیطان سوارت است و نیاز به وسوسه کردنت ندارد. توبه توبه توبه از آن عذاب باید با توبه نجات پیدا کرد. بیشترین فریاد اهل جهنم از این است که اصلاح را به فردا انداخته اند.

حضرت یونس به مردم می گفت توبه کنید، اما مردم امروز و فردا می کردند، بعد از چندین بار که حضرت یونس به آنها هشدار داد و مردم اهمیت ندادند حضرت به خدا عرض کرد که آنها را عذاب کند و خودش از شهر بیرون رفت. ابرهای عذاب آمدند و مردم فهمیدند که عذاب جدی است اما حضرت یونس را پیدا نکردند نزد یکی از علمای دست پرورده او رفتند و آن عالم فرمود: راهی غیر از توبه ندارد، به بیرون شهر بروید وبین زنان و بچه ها فاصله بیاندازید ضجه بزنید و توبه کنید. آنها توبه واقعی کردند و عذاب رفع شد، خدا حضرت یونس را مواخذه کرد که چرا امتش را رها کرده و او را به شکم ماهی فرستاد.

توبه واقعی انسان را حُر می کند

توبه واقعی آدم را حُر می کند، حربن یزید ریاحی، اگر بخواهیم از نظر تاریخی نگاه کنیم عامل ایجاد مساله کربلا جناب حُر است که راه را به روی امام حسین علیه السلام بست، علی القاعده باید مورد لعن و نفرین قرار گیرد اما متحول شد! وقتی عمرسعد دستور حمله داد روبه روی او ایستاد و گفت: راستی راستی می خواهی به حسین علیه السلام حمله کنی؟ من برای اینک ار نیامده ام. کفش هایش را روی گردنش انداخت و درب خیمه امام حسین علیه السلام آمد و عرض کرد: آیا برای من هم راهی برای توبه وجود دارد؟ امام نگذاشت دلهره داشته باشد و مکث کند بلافاصله فرمود: حُر سرت را بلند کن، هر کس درب خانه ی حسین بیاید سربلند است، تو در پناه حسین هستی. حُر تنها کشته ای است که صدا نزد کسی بالای سرش بیاید اما امام خودش را سریع به او رساند و او را مورد لطافت خودش قرار داد. حُر گریه می کرد وعرض کرد: نگرانی ام برای شماست که اگر این حالت برای شما پیش بیاید چه کسی سر شما را در دامن می گیرد!

پی نوشت:

1- مجموعه ورّام، ابی الحسین ورام، ص200 و الدعوات، قطب الدین الراوندی، مدرسة الامام المهدی4، قم، 1407 ق، ص258.

2- سوره تحریم آیه 8.