عدل "ام الفضائل" است برای همین هم امام سجاد علیه السلام در این دعا ابتدا عدل را فرموده اند. زمین و آسمان با عدل برپاست، هر چه در عالم باطن و ظاهر و در اخلاق انسانی ما حساب کنیم، تماما عدل در آن مهم است حتی در عبادت.
معمای مکر الهی این است که خداوند کیفر و عذاب بر کار و مکر بندگان وارد می کند در واقع کیفر کار خودشان است. وَمَكَروا وَمَكَرَ اللَّهُ؛ معنای این آیه نیست که خدا مکر کند بلکه آنها مکر به کار بستند و خدا کیفر آنها را نشانشان داد.
اگر در یک مجلسی یک نفر مورد رحمت قرار بگیرد همه ی افراد حاضر در جلسه هم مورد رحمت قرار می گیرند، احادیث ما دلالت دارد بر اینکه اگر یک اهل خیر در مجلس باشد در دعا موثر است.
امام سجاد علیه السلام در دعا می فرماید: چیزی که عاقبتش فناست اگر هم در ذهن شما کثیر بنماید در واقع کثیر نیست و آنچه عاقبتش هميشگى و جاودانى است اندك نباشد، و بر محمد و آلش درود فرست.
در مسأله تضییع حق‌الناس، آگاه‌سازی شخص و طلب حلالیت شرط نیست؛ بلکه جبران کردن آن مهم است. به موضوع عفو الهی به عنوان کلید نجات بنگرید و بدانید ما اصلاً راهی جز بخشش و عفو الهی نداریم.
