بالاتر از عشق ورزیدن به حق تعالی نداریم و کسی که مثلاً به پول عشق دارد، ارزشش به همان اندازه است، اما هرچقدر که معشوق عظیم‌تر باشد، آن عشق نیز ارزشش بیشتر می‌شود. معشوق حقیقی، حق‌تعالی است و کسی که به حق عشق می‌ورزد، به مظاهر حقیقت نیز عشق می‌ورزد و عشق او پایدار است. انسان به هر اندازه که از عشق برخوردار است، عاشقانه سخن می‌گوید و مهربانی می‌کند، خشم هم دارد.