علی (ع) بر سر دو راهی قرار داشت که پیمودن هر دو برایش سخت و دشوار بود: یک؛ در برابر خلافت ابوبکر، انقلاب مسلحانه اعلان نماید. دو؛ خار در چشم و استخوان در گلو، صبر پیشه کند.