علامه مجلسی در کتاب شریف بحارالانوار درباره کمال ایام البیض می‌نویسد که اندیشه و دل و اعضا در این ایام بر مجرد عمل صالح وقف می‌شود و بر در خانه خدای جلیل و در برابر اداره مقدس او به حبس در می‌آید.