امام زمان(عج) باب اجابت دعاهای ما است

به منظور بررسی عظمت نهفته در ماه رجب و بهره مندی از روزهای باقیمانده آن برای انس و ارتباط با امام زمان(عج) با حجت الاسلام والمسلمین «محمد صبوحی»، استاد حوزه و کارشناس مرکز تخصصی مهدویت گفت وگویی داشته ایم که مشروح آن تقدیم حضورتان می شود:

ماه رجب چه ظرفیت هایی برای ارتباط با خدا و انس با امام زمان(عج) دارد؟

ماه رجب فرصتی استثنایی است در عظمت این ماه همین بس که پیامبر اکرم(ص) فرمودند: «خداى متعال، در آسمان هفتم، فرشته اى به نام «داعى» قرار داده است. هر گاه ماه رجب فرا رسد، آن فرشته دعوت كننده، هر شب تا به صبح گويد: خوشا به حال كسانى كه به ذكر الهى مشغولند، خوشا به حال كسانى كه با ميل و رغبت تمام، رو به سوى درگاه خدا آرند. و خداوند مى فرمايد: من همنشين كسى هستم كه با من همنشين باشد، و مطيع كسى هستم كه فرمان مرا ببرد و آمرزنده ام كسى را كه از من طلب آمرزش كند. اين ماه رجب ماه من، بنده هم بنده من، و رحمت هم از آن من است; هركس مرا در اين ماه بخواند، پاسخ مثبت دهم; و هركس از من چيزى بخواهد، به او عطا كنم و هر كس از من هدايت جويد، هدايتش كنم. »

هر یک از این تعابیر دنیایی است برای آنها که عمیق هستند چنان که خدای متعال می فرماید: من این ماه را ریسمانی برای خود قرار دادم هر کس به آن تمسک کند به من می رسد

وقتی که به ماه رجب می رسیم لحن دعاها تغییر می کند ادعیه این ماه انسان سالک را برای ورود به شعبان المعظم و شهرالله الاکبر یعنی ماه مبارک رمضان آماده می کند. مرحوم شهید مطهری می فرماید: یا من ارجوه اگرچه متعلق به ماه رجب است اما باید همیشه خوانده شود.

برخی می گویند بسیار دعا می خوانیم اما بعضا از اجابت خبری نیست، دلیل چنین مسئله ای چیست؟

شاید یکی از علت ها آن است که ما راه را گم کرده ایم، راهی را که به ما نشان داده اند راه حجت خدا و ولی خدا است برای همین هر جمعه می خوانیم: «ایْنَ بابُ اللهِ الَّذی مِنْهُ یُؤْتی».

باب خانه خدا را گم نکنیم، برای ورود به بارگاه الهی باید از باب آن وارد شویم، اگر آن را گم کنیم قطعا به خدا نمی رسیم، آنکه سبب اتصال زمین و آسمان است و واسطه اجابت دعا می شود وجود مقدس امام زمان(عج) است، توجه به ولی خدا یعنی توجه به باب الله و وجه الله.

ریشه برخی از کسالت ها و بی انگیزگی ها در جامعه منتظر را در کجا باید جستجو کرد؟

متاسفانه، جامعه امروزی، بسیار دچار تلاطم است وقتی مردم را می نگری همه در چهره شان خستگی مشهود است. شاید مهمترین دلیل آن باشد که جامعه‌ی فاصله گرفته از توحید، خالی از نشاط می شود جامعه ای که تکیه گاهش را از دست داد انرژی و انگیزه اش را از دست می دهد.

حکمت جامعه مهدوی، توحید است، جامعه ای توحیدی می شود که در آن شرک و بت پرستی نباشد.

شرک و بت پرستی در هر زمانه ای مصادیق و بروز و ظهور خود را دارد؛ خدای متعال در سوره مبارکه زمر آیه 17 می فرماید:

« و آنان که از پرستش طاغوت دوری جستند و به درگاه خدا با توبه و انابه باز گشتند آنها را بشارت و مژده رحمت است، (ای رسول) تو هم بندگان مرا (به لطف و رحمت من) بشارت آر».

اینکه در دولت کریمه و جامعه مهدوی همه به آرامش می رسند برای آن است که در چنین جامعه ای معرفت مردم به حدی می رسد که درمی یابند روی همه زمین تکیه گاه همه فقط خدا است.

اگر در جامعه ای دروغ شایع شد،اختلاس رواج یافت و دیگر آلودگی ها بروز و ظهور داشت یعنی از خدا فاصله گرفته و شرک به صور مختلف در آن بروز و ظهور یافته است.

توحید در دولت مهدوی چه تبلوری دارد؟

در حکومت مهدوی، عدل و توحید به معنای تام و تمام تبلور می یابد و در چنین جامعه ای هوا و هوس معنا نخواهد داشت.

اگر جامعه ما معرفتی صحیح به خدا داشت بسیاری از مشکلات برای ما پیش نمی آمد. در کشوری حیات داریم که خداوند به ما فرصت داد با چشم خود ببینیم که با توکل بر خدا می توان سختی های بسیار را پشت سر گذاشت و دشمنان را کنار زد.

چطور در چنین جامعه ای بر سر مسائل فردی دعوا داشته باشیم و به یکدیگر دروغ گفته و اموال را احتکار کنیم چنان که برخی در پی شیوع کرونا ماسک و الکل را احتکار کردند.

اینها در حالی رخ می دهد که امیرالمومنین(ع) فرمودند: مال مردم خون مردم است. پس این محتکران خون مردم را می مکند.

تا زمانی که خود را خدایی نکنیم و خودسازی نداشته باشیم، مشکلات مان حل نمی شود.

آیا صرف دعا کردن در سبک زندگی منتظرانه برای پیشبرد اهداف کفایت می کند یا به چیزی فراتر از آن نیاز است؟

اگرچه دعا کردن مطلوب است اما صرف دعا کردن کافی نیست، دعا مقدمه است کمااینکه یاد امام زمان(عج) هم مقدمه است، اگر دل ها یاد امام زمان(عج) بود افکار و رفتارمان هم مهدوی می شود.

متاسفانه آنطور که باید و شاید باب معرفت مهدوی را به سوی مردم نگشوده ایم همانطور که درباره توحید هم چنین کاستی ای داریم در حالی که انسان وقتی محب خدا شد خود را برای او و رضایتش به زحمت می اندازد.

آیا اینکه انتظار داشته باشیم همه مشکلات ما مثلا رفع بیماری کرونا توسط امام زمان(عج) انجام شود، با آموزه های دینی سنخیت دارد؟

امام عصر(عج) در نفوس انسان ها موثر هستند از احوال و افکار ما مطلع هستند اما اینطور نیست که چون مطلع هستند پس جبر دارند.

اگر چند قدم برویم پاداش سالک این می شود که به مکارم می رسد، اگر راه را آغاز کردیم امام عصر(عج) در ادامه دست ما را می گیرد و چه فرصتی بهتر از ماه رجب که جامعه ما امروز به این رسیده باشد که این قدم را بردارد

سردار سلیمانی خدا ولی او و نایب ولی خدا را شناخته بود و جهانی می اندیشید، اما بعضاً دامنه فکر ما به چهاردیواری منزل مان محدود می شود. برای سردار سلیمانی فرق نمی کرد جهاد در دیرالزور باشد یا نوار غزه یا لبنان به همان اندازه که جهانی اندیشید خدا به ایشان آبروی جهانی داد.

آیا جهان نگری و جهانی اندیشی در مهندسی انتظار تعریف شدنی است؟

جامعه مهدوی باید به وسعت جهانی بیندیشد خدا با ظهور امام زمان(عج)، جهان را نورانی می کند لذا منتظر باید در سطوح فردی، اجتماعی و خانوادگی جهانی بیندیشد.

اگر خود را سرباز بدانیم دیگر منیت ها و دعواها معنی ندارد ماه رجب این فرصت را در اختیار ما می گذارد تا جهانی بیندیشم و برای حکومت جهانی امام عصر(عج) آماده شویم.

امام باقر(ع) فرمودند: وقتی امام مهدی(عج) ظهور می کند دولت مهدوی در شرق و غرب عالم حاکم می شود.

ایشان در روایت دیگری فرمودند: قائم آل محمد(ص) جهان را به خدا، سنت پیامبر(ص)، ولایت علوی و برائت از دشمنان امیرالمومنین(ع) دعوت می کند.

منبع: شبستان