توصيه حاج آقا مجتبىٰ تهراني به رزمندگان مقاومت اسلامي
این روزها که ملت مظلوم فلسطین و مردم قهرمان غزه بیش از گذشته زیر حملات وحشیانه رژیم اشغالگر صهیونیستی هستند، خیلی از دوستان می پرسند: «چه کاری از دست ما برمیاید؟» این سؤالی است که باید پاسخی همه جانبه به آن داد؛ و البته این پاسخ همه جانبه، موضوع این یادداشت نیست. این یادداشت فقط میخواهد به یکی از مهمترین کارهایی که از دست ما برمیاید اشاره کند.
اما اصل داستان:
یکی از بزرگترین توفیقات زندگیم این بود که چند سال آخر حیات پربرکت حضرت آیت الله حاج آقا مجتبی تهرانی بتوانم در مجموعه مرتبط با دفتر ایشان خدمتگذاری کنم. کسانی که با سیره خاص آن بزرگوار آشنا هستند میدانند که حاج آقا حتی بعد از افتتاح دفتر مرجعیت، با گروههایی که از سازمانها و نهادهای مختلف برای توصیه و نصایح اخلاقی درخواست ملاقات میکردند، تقریبا هیچ دیدار خصوصی نداشتند، و همه را به جلسات عمومی اخلاقشان ارجاع میدادند. اما یکی از معدود مواردی که حاج آقا اذن ملاقات خصوصی صادر فرمودند دیدار جمعی از فرماندهان حزبالله لبنان بود.
نماز جماعت مغرب و عشاء به امامت ایشان در دفتر اقامه شد و پس از نماز، حاج آقا به زبان عربی شروع به صحبت کردند: «...لا تعتمدوا علی أسلحتکم وصواریخکم وتدبیرکم، بل اعتمدوا علی الله تعالی. وعلیکم بسلاح الأنبیاء. روي عن أبي الحسن الرضا علیه السلام قال: علیکم بسلاح الأنبیاء، قیل وما سلاح الأنبیاء؟ قال علیه السلام: الدعاء! وعلیکم بسلاح المؤمن. روي عن رسول الله صلّی الله علیه وآله وسلّم: الدعاء سلاح المؤمن وعماد الدین ونور السموات والأرضین...»
یعنی: تكيه و اعتمادتان به سلاحها و موشکها و تدابیر خودتان نباشد، بلکه تکیهتان فقط به خدا باشد. و بر شما باد به سلاح انبیاء! از امام رضا علیه السلام روایت شده که فرمودند بر شما باد به سلاح انبیاء. سؤال شد که سلاح انبیاء چیست؟ حضرت فرمودند: دعا. و بر شما باد به سلاح مؤمن. همچنانکه از رسول اکرم صلیالله علیه و آله و سلم روایت شده که فرمودند دعا اسلحه مؤمن است..
توصيههاى حاج آقا مجتبى به رزمندگان مقاومت اسلامي با دو نكته ديگر ادامه پيدا كرد: "اخلاص در عمل" و "اخلاص در دعا". البته آن جلسه لطايف ديگري هم داشت؛ از جمله آخرين كلام حاج آقا خطاب به جمع حاضر: "عرض سلام و اخلاص بنده رو به حضرت آقاى سيدحسن نصرالله برسانيد!"
الغرض، نگاه معرفتي و معنوي حاج آقا مجتبى به ما اين درس را داد كه برخلاف آنانكه براى دعا جايگاه و اهميتي قائل نيستند، "دعا" را به عنوان يك "سلاح" درمقابل دشمنان اسلام به كار بگيريم. اگر ما آنگونه كه در معارف اهلبيت عليهم السلام وارد شده دعا كنيم و شروط و لوازم استجابت دعا را رعايت كنيم، مطمئناً ميتوانيم مقدّرات امت اسلامي را با همين دعاهاى خالصانه شبهاى ماه مبارك رمضان به أحسن وجه تغيير دهيم. دعا براى ملت فلسطين را جدي بگيريم و اين روزها و شبهاى پاياني ماه رمضان براى نابودي رژيم صهيونيستي و حاميان ظالمش زياد دعا كنيم. البته همانطور كه در صدر يادداشت عرض كردم، دعا وظيفه منحصر بفرد ما نيست. وظايف ديگري هم داريم كه بايد به آن بپردازيم.
/م118