بیانیه مهم حضرت آیت الله مدرسی درباره اوضاع عراق
متن کامل این بیانیه به این شرح است:
بسم الله الرحمن الرحیم
الحمد لله قاصم الجبارین مبیر الظالمین مدرك الهاربین. وصلى الله على سید المرسلین، وقائد المجاهدین، المصطفى محمد، وعلى اهل بیته الهداة المیامین، مصابیح الدجى، ولیوث الوغى
ستایش خدایی را كه درهم‌شكننده‌ی سركشان، هلاك‌كننده‌ی ستم‌كاران، و دریابنده‌ی گریزندگان است، و درود او بر سرور پیام‌آوران، و رهبر مجاهدان، محمد مصطفی، و خاندان مباركش كه چراغ‌هایی روشن و شیرهایی دلیرند.
سلام بر شهیدان نیكوكار و مجاهدان قهرمان
مردم مسلمان و دوست‌دار خدا و پیامبر و خاندانش ــ كه درود خدا بر آن‌ها باد ــ در عراق اوج بخشایندگی، بلندهمتی و وفاداری خود را نشان داده‌اند و امروز نوبت رهبران ارشد: علما، سیاست‌مداران، دولت‌مردان و اصحاب قلم و ثروت است كه شایستگی خود را برای رهبری این مردم ثابت كنند.
1- علما وظیفه دارند فتاوای مراجع دینی را، كه در دریای بحران‌ها همواره كشتی نجات بوده‌اند، اجرایی كنند. پیشنهاد می‌كنم در هر منطقه كمیته‌هایی برای پیاده‌سازی فتاوای مراجع ــ كه هم‌تراز با احكام شرعی واجب بر هر زن و مرد مسلمان هستند ــ تشكیل شوند.
2- سیاست‌مداران و دولت‌مردان باید خود را برای مقابله با بحرانی كه موجودیت عراق را تهدید می‌كند و از فاجعه‌هایی انسانی حكایت دارد آماده كنند و برای بهره‌گیری از موج مردمی موجود و تبدیل آن به تشكیلات جهادی سازمان‌یافته از هیچ تلاشی چشم نپوشند.
سراسر عراق و همه‌ی مناطقش باید به دژ قهرمانان، سنگر دلاورمردان و اردوگاه‌های آموزش و آماده‌سازی مجاهدان بدل شود، و دارایی‌های عراق باید پیش از هر چیز در خدمت دفاع از مردم قرار گیرند، چرا كه در نبرد برای كرامت، هر چیز جز پیروزی ــ به خواست خدا ــ بی‌ارزش است.
3- صاحب‌نظران و از جمله شخصیت‌های برجسته‌ی رسانه‌ای باید قلم‌های خود را برای آماده‌سازی، متحد كردن، و تقویت عزم مردم برای دفاع از مقدسات و میهن خود بسیج كنند.
4- بر ثروت‌مندان و اغنیاست كه در پشتیبانی از مجاهدان و فراهم‌سازی همه‌ی تجهیزات دفاعی لازم برای آن‌ها كوتاهی نكنند.
برادران گرامی
هر كه امروز در نبرد با داعش و همدستان گمراهش ــ پس از رسوایی و بی‌آبرویی ملی و بین‌المللی آن‌ها ــ كوتاهی كند، باید از نوشته شدن نامش در زمره‌ی آن‌ها بترسد، چرا كه به كردار آن‌ها راضی شده است.
به حق، چه سخت است كه انسان عمری با امام حسین علیه السلام زندگی كند، اما نامش در زمره‌ی گمراه‌شدگان نوشته شود، چرا كه از سرزمین امام حسین علیه السلام و ارزش‌های او دفاع نكرده است؛ حال آن كه از امام حسین علیه السلام روایت كرده‌اند كه به نقل از جدش رسول خدا ـ كه درود خدا بر او و خاندانش باد ــ فرمود:
«مَنْ رَأَى سُلْطَاناً جَائِراً، مُسْتَحِلًّا لِحُرُمِ اللَّهِ، نَاكِثاً لِعَهْدِ اللَّهِ، مُخَالِفاً لِسُنَّةِ رَسُولِ اللَّهِ، یَعْمَلُ فِی عِبَادِ اللَّهِ بِالْإِثْمِ وَالْعُدْوَانِ، ثُمَّ لَمْ یُغَیِّرْ بِقَوْلٍ وَلَا فِعْلٍ، كَانَ حَقِیقاً عَلَى اللَّهِ أَنْ یُدْخِلَهُ مَدْخَلَه».
«هر كه قدرتمند ستم‌كاری را ببیند كه حرام خدا را حلال می‌كند، پیمان الهی را می‌شكند، با سنت پیامبر خدا به مخالفت برمی‌خیزد، و گناه‌كارانه و سركشانه با بندگان خدا رفتار می‌كند، اما نه با گفتار و نه با كردار خود شرایط را دگرگون نكند، خداوند حق دارد كه جایگاهش را با جایگاه آن ستم‌كار یكی كند.»
سخن آخر این كه:
بر ماست كه خیزشی ملی و همه‌گیر سامان دهیم و همه‌ی تلاش‌هایمان را به تحقق هدفی واحد و مشخص یعنی پیروزی بر دشمن خیره‌سر، تروریسم و همه‌ی حامیان آن ــ به یاری خدا ــ معطوف كنیم.
منبع: حوزه
/م118