اين خواسته بهترين درخواست از خداست
منظور از عافيت كه در روايات آمده آن چيزى نيست كه ما در عرف خودمان از آن تعبير به عافيت‌طلبى مى‌كنيم، كه انسان در كنجى خزيده و در ميدان جهاد وارد نشده با وظائف بزرگِ زندگى مواجه نگردد. بلكه مراد، عافيت در اعتقاد و عمل و محفوظ ماندن از وساوس شيطانى و نفسانى است.
وارث: انسان در ميدان جنگ هم بايد از پروردگار طلب عافيت كند يعنى از او بخواهد كه دچار شك و ترس و تزلزل نشود. امام سجاد (عليه السلام) در دعاى بيست و سوم صحيفه سجاديه به ابعاد مختلف عافيت، اشاره كرده و آن را از پروردگار طلب نموده‌اند.
براين اساس است كه رسول خدا (ص) فرمودند: بهترين درخواست از خدا، "عافيت دين و دنيا” است.
همچنين امام على عليه السلام در باره اهميت درخواست عافيت از خداوند مىفرمايد: «نَسْأَلُهُ الْمُعافاةَ فِى الادْيانِ كَما نَسْالُهُ المُعافاةَ فِى الْابْدانِ.» از حضرت حق درخواست عافيت دردينمان مى‌كنيم چنانچه درخواست سلامتى كامل در بدنهايمان مىنمائيم.
(نهج البلاغه: خطبه ۹۸)
حضرت صادق عليه السلام نيز در حديثي چنين مىفرمايد: «الْعافِيَةُ نِعْمَةٌ خَفِيَّةٌ اذا وُجِدَتْ نُسِيَتْ، وَ اذا عُدِمَتْ ذُكِرَتْ.»
سلامتى و عافيت نعمت پنهانى است، قدرش بر همگان مجهول است، چون يافت شود فراموش گردد، و زمانى كه از دست برود با آه و حسرت از آن ياد. (بحار الأنوار: ۷۵/ ۲۴۳، باب ۲۳؛ من لايحضره الفقيه: ۴/ ۴۰۶، حديث ۵۸۷۸)
اما در اين خصوص روايتي زيبايي از امام جواد عليه السلام نقل شده است كه از عافيت به عنوان بهترين عطاي خداوند ياد مي‌كنند و فرمودند: «الحَوائجُ تُطلَبُ بِالرَّجاءِ، وهِيَ تَنزِلُ بِالقَضاءِ، والعافِيةُ أحسَنُ عَطاءٍ؛»
حاجتها به اميد طلبيده و [مطابق] با قضاى الهى برآورده مي‌شود، و عافيت بهترين عطا [ى الهى] است. (أعلام الدين: ص ۳۰۹/ چشم تماشا، ص۲۱۰)