ای هست کن اساس هستی
در آیه ۴۷ سوره آل عمران می خوانیم:
«قَالَتْ رَبِّ أَنَّى يَكُونُ لِي وَلَدٌ وَلَمْ يَمْسَسْنِي بَشَرٌ قَالَ كَذَلِكِ اللّهُ يَخْلُقُ مَا يَشَاء إِذَا قَضَى أَمْرًا فَإِنَّمَا يَقُولُ لَهُ كُن فَيَكُونُ.»
«(مريم) گفت: پروردگارا، چگونه براى من فرزندى خواهد بود در حالى كه هيچ بشرى با من تماس نگرفته؟! گفت: همين طور است خداوند آنچه بخواهد مى آفريند، چون چيزى را اراده حتمى كند جز اين نيست كه به آن مى گويد: باش، پس بى درنگ مى باشد.»
سه نکته کوتاه و شنیدنی:
* فرزند مریم (س) شگفت آورتر از فرزند زکریا (ع)
خداوند در پاسخ حضرت زكريّا فرمود: «يفعل ما يشاء» (هرکاری اراده کند انجام می دهد) و در جواب مريم فرمود: «يخلق ما يشاء» (هرچیزی را اراده کند خلق می کند) شايد رمزش اين باشد كه فرزند براى بانوى بى شوهر شگفت آورتر از فرزند براى پيرمرد باشد.
** دعا در کنار تلاش
آفرينش خداوند از راه غير معمول، كار تازه اى نيست و عوامل طبيعى نيز منحصر در امور شناخته شده نيستند. دست خداوند براى هر کاری اعم از خلق (آفرينش) و یا هر کار دیگری مانند نعمت دادن باز است. نتیجه اینکه هرچند ما باید برای کسب رزق و روزی و زندگی در این دنیا و کسب نعمت های مادی تلاش کنیم ولی نباید یادمان برود که عطا کننده اصلی خداست و در کنار همه تلاش ها دعا کنیم و از خود او بخواهیم که اگر نخواهد با هیچ تلاشی نمی توانیم چیزی بدست بیاوریم و اگر بخواهد به زنی بی شوهر فرزندی عطا می کند یا به فقیری اموال فراوان.
*** عالم ز تو هم تهیّ و هم پر
نظامی گنجوی در لیلی و مجنون این مطلب را به زیبایی به نظم درآورده است:
ای هست کن اساس هستی
کوته ز درت دراز دستی
ای هر چه رمیده وآرمیده
در کُن فَیَکُون، تو آفریده
ای محرم عالم تحیّر
عالم ز تو هم تهیّ و هم پر
از ظلمت خود رهاییم ده
با نور خود آشناییم ده
منبع: تراز
/ف.م214