جشن میلاد پیامبر اکرم(ص) و امام جعفر صادق(ع) در ریحانة النبی(س) برگزار شد + گزارش تصویری

وارث:  مراسم جشن میلاد پیامبر اکرم صلوات الله علیه و امام جعفر صادق علیه السلام با سخنرانی استاد قائم مقامی و مداحی کربلایی محمد حسین پویانفر در هیئت ریحانة النبی سلام الله علیها برگزار شد.

در ادامه متن سخنان استاد قائم مقامی را می خوانید:

در مورد صلوات بر پیامبر صلي‌الله عليه وآله بحث هایی است. امام صادق علیه‌السلام فرمودند: زمانی که نام جدم می آید بسیار صلوات بفرستید. زیرا که اگر کسی یک بار بر او صلوات بفرستد هزار بار در هزار صف ملائک برایش صلوات می فرستند. خدا هم صلوات می فرستد. می فرمایند: هیچ چیزی باقی نمی ماند مگر اینکه بر این شخص صلوات بفرستد. یعنی به علت صلوات بر ایشان اشیا هم بر وی صلوات می فرستند.

علت این ثواب برای صلوات فرستادن در چیست؟ "إِنَّ اللَّهَ وَمَلَائِكَتَهُ يُصَلُّونَ عَلَى النَّبِيِّ يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا صَلُّوا عَلَيْهِ وَسَلِّمُوا تَسْلِيمًا" خداوند درقسمتی از این آیه خبری می دهد و در قسمتی امر می کند. کل دین ما هم اینگونه است، یک خبر دارد و یک دستور. بین خبر و دستور ارتباطی وجود دارد و در این است که آن جنبه دوم که دستور و تکلیف باشد بر مبنای جنبه اول است. یعنی امری که خداوند صادر می کند و تکلیف می کند بر مبنای قسمت اولیه است. یعنی این دو از هم جدا نیست که خداوند خبری دهد و هر چه که بخواهد دستور دهد. بین خبر و دستور ارتباط وجود دارد.

در این آیه خداوند خبر می دهد که من بر پیامبر صلوات می فرستم. صلوات به معنای درود فرستادن و به معنای اتصال است. خداوند در این آیه می فرماید پیغمبر به من متصل است. وصل این است که خداوند هر رحمت و لطف و فضل و محبت که می خواهد بدهد به این کانون می دهد. در این عالم وجود هر فیضی و هر رحمتی که می خواهد برسد از مجرای نورانیه محمدیه اجرا می شود.

اگر کسی اهل حکمت و علم باشد و اهل مطالعه باشد با استدلال به این موضوع می رسد که این نور الکتریسیته با چندین واسطه انتهایش به نور پیامبر بر می گردد. او شمس وجود است و آفتاب وجود نبوت است. هر کمال و فیضی که می خواهد به جایی برسد از این مجرا می رسد.

حتی می فرمایند اگر کسی بخواهد آفریده شود و ایجاد شود کانال آفرینشش از این مجرا است. حقیقت حضرت بر آفرینش تقدم دارد. بارها خودشان فرمودند: اولین چیزی که خداوند خلق کرد نور من بود.

قسمت اول آیه اعلام می کند که پیغمبر به من متصل است. این اتصال به قدری است که طبق فرمایش امام زمان(عج) در زیارت رجبیه می فرمایند: آنقدر نزدیک است که گویی فرقی بین ایشان و خدا نمانده است به جز یک فرق و اینکه ایشان بنده است.

در آیه مبارکه نور وصف حضرت است. در قسمتی از آن که خداوند در مورد با روغن چراغ الهی توصیف می کند و می فرمایند: آنچنان مستعد اشتعال است که قبل از رسیدن آتش خود می خواهد اشتعال شود. یعنی حقیقت نوریه آنچنان قرب به خداوند دارد که قبل از اینکه خداوند امر و نهیی بکند خودش متوجه می شود.

آدم باید به قدری به خداوند نزدیک باشد که قبل از اینکه خداوند چیزی به انسان بگوید خودش متوجه شود. حقیقت حضرت اینگونه است. اگر کسی عاشق و محب خداوند باشد اینگونه می شود. منتظر نمی ماند تا معبودش از او بخواهد، باید به استقبالش برود.

در قسمت دوم آیه می فرمایند: ای کسانی که ایمان آوردید شما هم چنین کنید. دستور همیشه بر مبنای یک خبر است یعنی علت اینکه از ما خواسته شده تا صلوات بفرستیم این است که من خالق بر او صلوات می فرستم و از انسان که دارای انتخاب و اراده است خواسته می شود تا خود را با حقیقت تطبیق دهد.

تمام دستورات با خبر است. مثلاً خداوند در قرآن کریم می فرمایند: کلمه "الله" بالا است. ما از این خبر دستور می گیریم که کلمه خدا را بالا ببریم. دین را بالا ببریم و ظاهرش کنیم. در واقع اعلام می کنیم که خداوندا دین حضرت را ظاهر کن.