حاج مهدی توکلی: در جوانی پاک بودن شیوه پیغمبریست +گزارش تصویری

حضرت محمد صلوات الله علیه در حدیثی خطاب به جناب ابوذر می فرمایند: اگر میخواهی به خدا نزدیک شوی و از عمرت بهره کافی ببری اولین قدم این است که عبادتت برای رفع تکلیف نباشد. عبادت کن که لذت ببری، عبادت کن که تو را بسازد نه اینکه از تو رفع تکلیف کند.

کسی که برای رفع تکلیف عبادت کند کسل است و خداوند در مورد این افراد در قرآن می فرماید: "و إذا قاموا إلى الصلاة قاموا كسالى" اینها وقتی میخواهند نماز بخوانند کسل هستند چون برای تکلیف نماز می خواند و اگر کسی عبادت را نعمت بداند، نشاط دارد

حضرت محمد صلوات الله علیه درباره نماز می فرمودند: نور چشم من نماز است. این یعنی این عبادت عاشقانه است. همچنین حضرت صلوات الله علیه می فرمایند: " افضل الناس من عشق العباده" بهترین مردم کسانی هستند که عاشق عبادت هستند. در ادامه می گویند: عبادت را مثل یک معشوق به آغوش می کشد و بدنشان را در راه عبادت به زحمت می اندازند. روایت داریم کسی که در عبادت نیمه شبش چُرت میزند، خداوند ملائکش را جمع میکند تا به این بنده مباهات کند. واقعا هم این بنده مباهات کردن دارد و به ملائک می گوید: من نماز شب را بر این واجب نکردم اما این آنقدر مرا دوست دارد که به زور چشمانش را باز نگه می دارد تا با من حرف بزند. بعد میگوید ملائکه من شاهد باشید که من امشب این بنده ام را می آمرزم و بهشت بر او واجب میشود.

برای اینکه اینگونه عبادت داشته باشی، اول باید خدا را بشناسی. آنهایی که خدا را می شناختند برای اقامه نماز مشتاق بودن. حضرت زهرا سلام الله علیها مشتاق نماز بودند.

بعضی احادیث را آدم انقدر می شنود که برایش عادی می شود. در جامعه ما همه حدیث میگویند مجری، مخبر و.... همه! این باعث میشود حدیث عادی شود. آدم باید برای شنیدن حدیث و روضه عطش داشته باشد.

موعظه دوم حضرت محمد صلوات الله علیه به ابوذر این است: از نعمت های خداوند باید حداکثر استفاده را بکنی. بهره مندی صحیح از نعمت های خدا. قبل از آنکه ازش بگیرن. جوونها همین دنیا که الان به شما می خندد یک جایی هم اشک تو را در می آورد.

حضرت صلوات الله علیه می فرمایند: ای اباذر 5 چیز را قبل از 5 چیز غنیمت بشمار.

1)جوانی را قبل پیری. در جوانی پاک بودن شیوه پیغمبریست. در جوانی خوب است که به سمت خدا بروی. در زمان پیری حتما به سمت خدا می روی. من این را بر اساس تجربه می گویم اغلب پیری آدم به گونه ای می گذرد که جوانی اش گذشته است. اگر امام خمینی عارف شده است، اگر آیت الله بهجت عارف شده است به خاطر این است که در جوانی هم عارف بوده است و طی طریق عرفا را داشته است.

من در روایت دیدم که اگر آدم چهل سالگی را رد کند و هدایت نشود،شیطان می آید و سر و کله اش را می بوسد و میگوید تو در جوانی هیچ نشدی و از این به بعد هم هیچ نخواهی شد. البته خیلی ها هم هستند که در سن پیری هدایت شدند اما هر کاری کردی در جوانی کردی.

حاج سید علی آقا میر هادی در تهران مناجات می خواند و بعضی شب ها دلش میشکست و زیاد و گریه میکرد. یادم هست که میگفت: خدایا حیف که تو را در جوانی نشناختن! حیف، حیف، حیف.. مرا دیگر مجانی ببخش. واقعا هم آدم در پیری باید مجانی بخشیده شود.

2) سلامتی ات را قدر بدان قبل از آنکه بیمار شوی. سلامتی را قبل از بیماری قدر بدان.

3) فراغت را قدر بدان قبل از آنکه مشغول شوی. الان فراغت داری برو پابوس امام رضا(ع)، برو هیئت.

4) تا زنده ای قدر بدان قبل از آنکه بمیری و زیر خاک بروی.  الان خیلی ها هستند که دوست دارند زنده باشند و همراه ما یک یازهرا سلام الله علیها دیگر بگویند.

5) تا زمانی که دارا هستی قدر بدان قبلا از آنکه نیازمند شوی. تا زمانی که دستت به دهانت میرسد قدر بدان تا قبل اینکه محتاج شوی.

ای اباذر دو نعمت است که مردم قدرش را نمیدانند: 1) سلامتی 2) امنیت.