چه کنیم اعتکاف خوبی داشته باشیم؟
وارث: چند توصیه کوتاه برای کسانی که معتکف میشوند داشته باشم. چه کنیم اعتکاف خوبی داشته باشیم؟ این اعمالی که ذکر میکنم از ناحیه اولیاء الهی است. آنها بیان کرده اند و من هم عرض می کنم – اینها نکات مهمی است -
در این سه روز، هر روز1100 مرتبه ذکر «یا ولیَّ اللّهِ الأَعظَم» را بیان کنید. که وجود مقدّس آقایمان ولیّ الله الاعظم است. از حضرت تمسک بجوییم.
حتماً دعاهایی را که وارد شده، به خصوص «خابَ الوافِدونَ...» که در مفاتیح هست، فراموش نشود، عجیب اثر دارد.
بعد از هر نمازتان – البته این برای همه ما است، من برای بعضی از خصّیصین این را تأکید کردم، به شما هم بیان می کنم – برای قبولی نمازتان[1] یک فاتحه برای حضرت نرجس خاتون(سلام اللّه علیها)، والده مکرّمه مولایمان بخوانید، چرا؟
چون خدا امضای اعمال را به دست خلیفه اللّهش، ولیّ الله الاعظم قرار داده است. اگر میخواهیم اعمالمان قبول شود، باید امضای مولایمان زیر آن اعمال باشد. دل آقا را با این فاتحه برای مادرشان، شاد کنید.
حتّی المقدور هرچه که میتوانید قرآن بخوانید ولی نیّت کنید هر چه خواندید اولاً برای سلامتی وجود مقدس مولا، آقا، سیّد، صاحب و سالارمان حضرت حجّت بن الحسن المهدی(صلوات اللّه عليه و عجّل اللّه تعالي فرجه الشّريف) باشد. این عجیب مؤثّر است.
حتماً در روز دو یا سه بار مجلس موعظه برای خودتان قرار دهید.
سفیدی این ایّام البیض باید در روحمان تجلّی پیدا کند و تجلّی آن با موعظه است. انسان باید استدعای عاجزانه کند به خصوص کسانی که متولّیان اعتکاف هستند اولیاء الهی[2] را دعوت کنند. انسان خواهش کند ولو شده به دست و پای اینها بیافتد و اینها را به مجلس اعتکاف بیاورد تا آن مجلس نورانیّت بگیرد؛ چون دعا و قران بدون ولیّ خدا و موعظه بالا نمی رود – این را اولیاء می فرمایند – آنوقت بعد از اعتکاف انسان روحی که باید سفید، جلاخورده و پاک شده از گناه باشد، ندارد. اگر می خواهید روحتان را جلا بدهید، وعظ است که جلا میدهد. این را حتماً داشته باشید.
حتماً در این سه شب، وقتی دل شب مناجاتهای دسته جمعی دارید، یکی از آنها مناجات امیرالمؤمنین(صلوات اللّه و سلامه عليه) در مسجد کوفه باشد، آن مناجات با عظمت مولی الموالی(صلوات اللّه و سلامه عليه) را بخوانید، انسان را تغییر میدهد و تحوّل ایجاد میکند.
دائم یاد مولا باشید.
حالا بعضیها هم که مثل من توفیق اعتکاف ندارند، باید بیرون بایستیم، به حال این معتکفین غبطه بخوریم و اشک بریزیم. اینها چه حال خوشی دارند، ما بیچاره ها چه! واقعاً انسان افسوس میخورد، عزیزان! ماه رجب المرجّب دارد تمام میشود، ماه استغفار، ماه شستشوی گناهان، ما تا به حال چه کردیم؟! خاک بر سر مثل من که به گناهش افزوده شده! خوشا به حال معتکفین!
ای معتکفین! خواهش دیگری هم دارم اینکه برای ما مذنبین دعا کنید. خدا یک عدّه را دعوت کرده، اسم آنها را نوشته و برده، خوشا به سعادتشان! یاد ما هم باشید.
امشب ما هم بگوییم: آقاجان! ولادت جدّ مکرّمتان مبارک باشد. امّا آقاجان امشب یک عنایتی به ما بکنید، عیدی به ما بدهید، عیدی ما این است که ما آدم بشویم، از گناه دور بشویم، گناه ما را بیچاره کرده، رهایمان نمی کند، احاطه مان کرده، ظلمات دور ما را گرفته، ما به نور برسیم.
[1] ما یک صحت نماز داریم، یک قبولی نماز. صحت نماز این است که انسان وضویش را درست بگیرد، قرائتش درست باشد، مراقبه داشته باشد که در نماز حواس او به جای دیگری نرود. امّا هیچکس در عالم نمی تواند به جرأت بگوید: یک رکعت نماز من قبول است. قبولی دست پروردگار عالم است. امّا به ما یک نکاتی هم گفته اند که در آن قبولی نماز هست از جمله نماز جماعت. به برکت نماز جماعت نماز قبول میشود.
[2] اینکه من فقط اسم آیت الله خوشوقت(حفظه اللّه) را می آورم، برای این است که بعضی ها را نمی شناسم، چند نفری را هم که می شناسم و محدود هستند، اجازه نمی دهند اسمشان را ببریم.
منبع: وب سایت حوزه علمیه امام مهدی(عج)
در این سه روز، هر روز1100 مرتبه ذکر «یا ولیَّ اللّهِ الأَعظَم» را بیان کنید. که وجود مقدّس آقایمان ولیّ الله الاعظم است. از حضرت تمسک بجوییم.
حتماً دعاهایی را که وارد شده، به خصوص «خابَ الوافِدونَ...» که در مفاتیح هست، فراموش نشود، عجیب اثر دارد.
بعد از هر نمازتان – البته این برای همه ما است، من برای بعضی از خصّیصین این را تأکید کردم، به شما هم بیان می کنم – برای قبولی نمازتان[1] یک فاتحه برای حضرت نرجس خاتون(سلام اللّه علیها)، والده مکرّمه مولایمان بخوانید، چرا؟
چون خدا امضای اعمال را به دست خلیفه اللّهش، ولیّ الله الاعظم قرار داده است. اگر میخواهیم اعمالمان قبول شود، باید امضای مولایمان زیر آن اعمال باشد. دل آقا را با این فاتحه برای مادرشان، شاد کنید.
حتّی المقدور هرچه که میتوانید قرآن بخوانید ولی نیّت کنید هر چه خواندید اولاً برای سلامتی وجود مقدس مولا، آقا، سیّد، صاحب و سالارمان حضرت حجّت بن الحسن المهدی(صلوات اللّه عليه و عجّل اللّه تعالي فرجه الشّريف) باشد. این عجیب مؤثّر است.
حتماً در روز دو یا سه بار مجلس موعظه برای خودتان قرار دهید.
سفیدی این ایّام البیض باید در روحمان تجلّی پیدا کند و تجلّی آن با موعظه است. انسان باید استدعای عاجزانه کند به خصوص کسانی که متولّیان اعتکاف هستند اولیاء الهی[2] را دعوت کنند. انسان خواهش کند ولو شده به دست و پای اینها بیافتد و اینها را به مجلس اعتکاف بیاورد تا آن مجلس نورانیّت بگیرد؛ چون دعا و قران بدون ولیّ خدا و موعظه بالا نمی رود – این را اولیاء می فرمایند – آنوقت بعد از اعتکاف انسان روحی که باید سفید، جلاخورده و پاک شده از گناه باشد، ندارد. اگر می خواهید روحتان را جلا بدهید، وعظ است که جلا میدهد. این را حتماً داشته باشید.
حتماً در این سه شب، وقتی دل شب مناجاتهای دسته جمعی دارید، یکی از آنها مناجات امیرالمؤمنین(صلوات اللّه و سلامه عليه) در مسجد کوفه باشد، آن مناجات با عظمت مولی الموالی(صلوات اللّه و سلامه عليه) را بخوانید، انسان را تغییر میدهد و تحوّل ایجاد میکند.
دائم یاد مولا باشید.
حالا بعضیها هم که مثل من توفیق اعتکاف ندارند، باید بیرون بایستیم، به حال این معتکفین غبطه بخوریم و اشک بریزیم. اینها چه حال خوشی دارند، ما بیچاره ها چه! واقعاً انسان افسوس میخورد، عزیزان! ماه رجب المرجّب دارد تمام میشود، ماه استغفار، ماه شستشوی گناهان، ما تا به حال چه کردیم؟! خاک بر سر مثل من که به گناهش افزوده شده! خوشا به حال معتکفین!
ای معتکفین! خواهش دیگری هم دارم اینکه برای ما مذنبین دعا کنید. خدا یک عدّه را دعوت کرده، اسم آنها را نوشته و برده، خوشا به سعادتشان! یاد ما هم باشید.
امشب ما هم بگوییم: آقاجان! ولادت جدّ مکرّمتان مبارک باشد. امّا آقاجان امشب یک عنایتی به ما بکنید، عیدی به ما بدهید، عیدی ما این است که ما آدم بشویم، از گناه دور بشویم، گناه ما را بیچاره کرده، رهایمان نمی کند، احاطه مان کرده، ظلمات دور ما را گرفته، ما به نور برسیم.
[1] ما یک صحت نماز داریم، یک قبولی نماز. صحت نماز این است که انسان وضویش را درست بگیرد، قرائتش درست باشد، مراقبه داشته باشد که در نماز حواس او به جای دیگری نرود. امّا هیچکس در عالم نمی تواند به جرأت بگوید: یک رکعت نماز من قبول است. قبولی دست پروردگار عالم است. امّا به ما یک نکاتی هم گفته اند که در آن قبولی نماز هست از جمله نماز جماعت. به برکت نماز جماعت نماز قبول میشود.
[2] اینکه من فقط اسم آیت الله خوشوقت(حفظه اللّه) را می آورم، برای این است که بعضی ها را نمی شناسم، چند نفری را هم که می شناسم و محدود هستند، اجازه نمی دهند اسمشان را ببریم.
منبع: وب سایت حوزه علمیه امام مهدی(عج)