حاج علی قربانی: زیارت عاشورا سرِّ شیعه است +گزارش تصویری

در ادامه متن سخنان حاج علی قربانی را می خوانید:

در همه زیارات که نمونه اش همین زیارت عاشورا است، ما نوعا چند مبحث عمومی داریم که در همه زیارتنامه ها آمده است خود موضوع زیارات بحث معرفتی و مهمی است چرا که نوعا اهل زیارت هستیم.

یکی از بحث های مهم این بحث، این است که حقیقت زیارت چیست و در زیارت چه اتفاقاتی می افتد و باید چه چیزی را طلب کنیم؟

این بحث خیلی مفصل است و من چند نکته را عرض می کنم که مقدمه توسل می شود. چند چیز در زیارات عمومیت دارد یعنی چه مدینه و چه سامرا و یا چه کاظمین، هرجا که مشرف شوید نوعا این جنس از مطالب اتفاق می افتد:

*در ابتدا زیارت نوعا سلام به کار گرفته شده است

*دومین بحث لعن است که آن هم یک بحث ریشه ای و مهمی است که باید در آن صحبت شود در همه زیارات این لعن آمده است. جایگاه لعن در معارف شیعه یک جایگاه ممتازی است و این موضوع با بحث وحدت هیچ منافاتی ندارد .

*سومین بحث دعا در زیارات است که نوعا زیارات هم به کار رفته است.

اما زیارت عاشورا یک خصوصیت ویژه ای دارد که شاید در باقی زیارات نباشد و آن بحث حمد است. من ندیدم زیارتی که در انتهای زیارت زائر به سجده برود اگر شما سراغ دارید به منم بگویید. شاید تنها زیارتی است که در آن سیری که زائر انجام می دهد در انتهای زیارت، زائر به مرحله ای می رسد که به خاک می افتد و سجده می کند. احدی در عالم نمی تواند از این حمد استفاده کند مگر آن مراتبی که در زیارت عاشورا اتفاق افتاده که با سلام و لعن و دعا آغاز می شود را طی کرده باشد.

مقام حمد که مخصوص حامدین است مقام فنا است و قرآن کریم درباره حضرت ابراهیم سلام الله علیه و پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله فرمودند که به مقام حامدین رسیده اند. حال این پرسش مطرح است که مقام حامدین چه مقامی است؟ اجمالاً می گویند که این مقام، مقام فنا است.

اگر کسی در زیارت عاشورا سیر صحیحی را طی کرده باشد در انتهای زیارت عاشورا به مقام فنا و حامدین می رسد و به مقامی می رسد که انبیا به دنبال آن مقام بوده اند؛ حضرت ابراهیم علیه السلام حضرت موسی سلام الله علیه و حضرت عیسی علیه السلام، حضرت موسی سلام الله علیه و حضرت داوود علیه السلام و پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله به آن مقام رسیده اند. آقای تهرانی یک کتابی دارد که درس اخلاق علامه بوده است. خود علامه نیز یک کتاب به نام لب اللباب دارد حضرت علامه در آن سیری که برای سالک قائل شده است که بحث سیر عملی است نه تنها بحث عقلی محض، راه ارائه کرده است.

در کتاب مفصل بحث حامدین و مخلصین را ایراد کرده است و عرض کرده است که مقام حامدین، مقام مخلصین است و مقام مخلصین مقام فنا فی الله است. اگر کسی اهل زیارت باشد مخصوصا زیارت عاشوار چرا که این زیارتنامه سِر شیعه است. سری که متاسفانه به بازار به دست بنده و امثال بنده افتاده است. زیارت عاشورا بلا از مملکت جان و نفس می برد. در نجف اشرف زمانی که وبا آمد علما با هم جمع شدند و پرسیدند چیکار کنیم به این نتیجه رسیدند که چهل روز زیارت عاشورا بخوانند چهل روز زیارت عاشورا خواندند و وبا از نجف رفت حالا این ها آثار ظاهری قضیه است آثار باطنی اش که اصلا لا تعد و لا تحصی است زیارت عاشورا به حدی عمومی و دم دستی شده است که خیلی ها جرات می کنند و می گویند سندش کجاست؟ بیایید لعن هایش را حذف کنیم و مثلا اگر با کفتگوی تمدنها نمی خواند و همه شنیده اید و زده شده است.

تمام ابتلائاتی که اولیای خدا دارند و در رأس اش که اعظم ابتلائات در این عالم نسبت به اهل آسمان و اهل زمین است در زیارت عاشورا می فرمایند مصیبت امام حسین علیه السلام است یعنی شیطان همه قوی خود را جمع کرد در روز عاشورا به صحنه آورد و آن ابتلاء عظیم اتفاق افتاد که در سایه آن ابتلائات همه موجودات عالم تا ازل و تا ابد از آن بهرمند هستند. به این خاطر است که:

زمانی که اولیای خدا بلا می بینند رتبه و درجه شان بالابرود. اما امام فوق آن است امام اگر ابتلائی می بیند شاید به دلیل این است که می خواهد امت را بالا ببرد یعنی سیلی را او می خورد و در سایه سیلی که او می خورد راه برای امت باز شود . مصیبتی که حضرت سیدالشهدا علیه السلام کشیدند نتها تا قیامت راه را برای همه محبین، بلکه برای همه اشیا و حیوانات و نباتات و انسان ها باز کرده است و در سایه این ابتلائات امت را شفاعت کرده اند. لحظه به لحظه نه تنها همه اعضا و جوارح مان بلکه انبیا هم نیازمند به شفاعت امام هستیم. لحظه ای شفاعت آنان نباشد مگر ما اهل طی کردن راه هستیم و راه بی امام گمراهی و ضالت است. اتفاق شفاعت امام یک محیط بسیط گسترده است که همه شئونات ما را خواهد گرفت.

فرمودند اگر در باب ولایت یکی از روایات ما را بفهمید در روز قیامت فقیه محشور می شوید و کلام اهل بیت علیهم السلام همه از مقوله نور است و از نفس و الفاظ نیست. ممکن است همه صحبت هایی که من می زنم ذره ای معرفت به این امور نداشته باشم. کما اینکه همین طور هم است گو اینکه کسی هیچ کدام از این صحبت ها را نیاموخته باشد اما تمام این معرفت را داشته باشد. این حرف ها از مقوله نفس نیست بلکه از مقوله نور است.

ریشه توسل همین است که انسان به مقام اضطرار برسد و متوجه شود از نظر وجودی احتیاج به شفاعت این خانواده دارد. اگر استغفار و دعای و امام نباشد استغفار و دعای ما راه به جایی نمی برد و راه رفتن ما اصلا معنایی ندارد.

لذا فرمودند: نشانه ایمان این است که اگر اسم امام حسین علیه السلام را شنیدید باید حالت منقلب شود بدانید که این حالتت ریشه ایمان دارد قرآن می فرماید " مومنین الذین یحسبون کواعب و فاحشه گ

خدا هزار باب شفاعت دارد که نهصد و نود و نه باب برای امام حسین علیه السلام است و یک باب باقی مانده برای همه شفیعان روز قیامت است سپس می فرمایند زمانی که آنها شفاعت می کنند تکمیل آن شفاعت به امضا سید الشهدا علیه السلام است. (ان الحسین مصباح الهدی و سفینة النجات)

امیر المومنین علیه السلام و حضرت زهرا سلام الله علیه و باقیه اهل بیت علیه السلام و پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله هم که مقام محمود دارند و مقام محمود مقام شفاعت است در این زیارت عاشورا چه سیل عظیم اتفاق می افتد که با سلام و لعن و دعا شروع می شود و در آن می گوییم من هم در روز قیامت شفیع بشوم و به مقام محمود برسم.

چه اتفاقی افتاد که سعید ابن عبد الله، سعید شد و هلال، هلال و بقیه شده اند؟ آیا خودشان راه طی کردند؟ هیچ کس در این عالم نمی تواند به این مقامات برسد مگر در سایه شفاعت سید الشهدا علیه السلام، اصحاب امام لحظه به لحظه توانستند به شفاعت امام برسند و به آن جایگاه رسیدند و اگر این شفاعت نبود احدی نمی توانست به این مقام برسد.

 اگر حضرت قمر بنی هاشم سلام الله علیه هم مشمول شفاعت سید الشهدا علیه السلام نشود در کربلا هیچی نیست. اگر حضرت زینب سلام الله علیه در صحنه کبری مشمول شفاعت سیدالشهدا علیه السلام نباشد هیچی در کربلا نیستند. هر چه آنها دارد از سایه دستگیری امام است. او است که اصحاب امام حسین علیه السلام را ممتاز کرده است چراکه او تجلی تام اشفیاء است و شفیع خدا است و او صاحب مقام شفاعت است. خود آنها هم صاحب مقام شفاعت هستند.

در کامل الزیارات امام حسین علیه السلام می فرمایند: من دائما به زوار خود نگاه می کنم این نگاه، نگاه شفاعت و دستگیری است. فرمودند: هرکس برایم گریه کند به او نگاه می کنم و مشمول شفاعت حضرت می شود. هر زمان که خواستی مشمول شفاعت قرار بگیرید راه دور و حتی در همان خانه ات سه بار بگو " صل الله علیک یا اباعبدالله " که هم زائر شوی و هم به عنایت ایشان اشک ات جاری شود.

در ادامه این مراسم؛ ذاکر اهل بیت علیه السلام حاج نریمان پناهی به روضه خوانی پرداختند.