حاج علی قربانی: در سیر عاشورا، اولین قدم را خود امام برداشته اند+ گزارش تصویری

زیارت عاشورا

نه فقط حضرت ابراهیم علیه السلام که همه انبیاء علیه السلام در سیری که داشته اند به جایی رسیده اند که برای حضرت ابا عبدالله الحسین علیه السلام گریه کرده اند و اشکشان باعث شده است که درجه و رتبه شان بالا برود. مرحوم قاضی¹ رحمت الله علیه که بعد از فوتشان به خواب آیت الله کشمیری² آمده بودند. فرموده بودند: من حسرت می خورم که روزی یک بار بیشتر زیارت عاشورا نمی خواندم. زیارت عاشورا سِر است. این سِر، چون سر بازاری شده است هر کسی به خودش جرات می دهد نظر بدهد.

مصیبت زدگی سیدالشهدا(ع)

یکی از چیزهایی که در زیارت عاشورا موج می زند و ما باید به آنجا برسیم، بحث مصیبت سیدالشهدا علیه السلام است. در این سیر عاشورا اولین قدم را خود امام برداشته اند. قدم اول همین بوده که امام به وادی بلا آمده است و می توانسته است نیاید. در حق همه موجودات عالم لطف کرده است. امام وقتی می خواستند حرکت کنند یک عده ای ایشان را نصیحت کردند و فکر می کردند که امام احتیاج به موعظه آن ها دارد.

مرحوم سید بن طاووس³ رحمت الله علیه در لهوف نقل می کند که وقتی می خواستند به سمت کربلا حرکت کنند لشگریانی از اجنه و ملائکه به خدمت امام آمدند و می خواستند ایشان را یاری کنند. گفتند شما برگردید ما خودمان کار را تمام می کنیم. امام فرمودند: اگر امر بر این است که من آن ها را شکست بدهم که قدرت من از شما بیشتر است. من باید آن عهدی که با خدا داده ام را انجام بدهم. هر سال همه ذرات عالم وجود برای حضرت سیدالشهدا علیه السلام اشک می ریزند. این مربوط به سال 61 هجری نبوده است که تمام شود.

بزرگی می گفت اگر امام رضا علیه السلام شفا ندهد دیگر این بساط تعطیل می شود. معرفت ما در همین حد است که خودخواه هستیم و امام رضا علیه السلام را برای خودمان می خواهیم.

اولین قدم در بهره مندی عاشورا را امام برداشته است که در سایه آن ما می توانیم از آن بهره مند شویم. شخصی به امام صادق علیه السلام عرض کرد که آیه می فرماید: هر چه بلا بر سر شما می آید به دلیل این است که خودتان باعثش شده اید، آیا درست است؟ حضرت فرمودند: بله درست است. (امام سجاد علیه السلام وقتی کسی از بیماری بیرون می آمد به او تبریک می گفت که تو پاک شدی.) آن شخص عرض کرد: پس جد شما که این همه بلا دیده است تکلیفش چه می شود؟ امام فرمودند: جد ما را با این چیزها مقایسه نکنید. بحثش با این حرف ها فرق می کند.

حضرت فرمودند: یک عده ای بلا می بینند که گناهانشان آمرزیده شود چون به سبب آن گناه، دچار این ابتلاء شده اند. روایت است که اگر مومنی چهل روز بر او بلا نازل نشود برای این اتفاق یک فکری بکند. بلا بد نیست، البلاء للولاء. نوع دوم بلاهایی است که برای مومنین است چه بسا گناهی هم نداشته باشند. به واسطه آن بلا ترفیع مقام پیدا می کنند. حضرت فرمودند: نوع سومی از بلا است که فوق این است و مربوط به امام و انبیاء است. حضرت فرمودند: انبیاء و امام بلا می بینند ولی در سایه آن بلایی که می بیند امت از آن بهره مند می شوند. بعد حضرت، جناب یوسف علیه السلام را مثال زدند و فرمودند: یوسف 24 سال بلا دید، از بچگی بلا دید. حضرت فرمودند: جناب یوسف این بلاها را دیدند و در سایه این بلا امتش نجات پیدا کردند. امت از قحطی و بلایا و شرک نجات پیدا کردند. یعقوب علیه السلام هم بهره برد.

حضرت موسی بن جعفر علیه السلام فرمودند: سر یک قضیه ای امر آمد که بلا بر من وارد شود یا امت شیعیان؟ بعد حضرت فرمودند: من بلا را انتخاب کردم. من زندان رفتم. اما در سایه این ابتلاء، امت نجات پیدا کردند. تا قیام قیامت همه دارند بهره می برند. ذرات کائنات در سایه ابتلاء حضرت سیدالشهدا علیه السلام بهره مند شدند. انبیاء و امامان عمل مباح هم ندارند. حضرت صاحب الزمان عجل الله تعالی فرجه در سایه اشکی که برای حضرت سیدالشهدا علیه السلام می ریزند فیوضاتی به حضرت می رسد.

اولین بهره ما از زیارت عاشورا این است که مصیبت زده حضرت شویم. اگر مصیبت زده حضرت شدید و خودتان را وسط معرکه دیدید راهتان درست است. ما اصلا معلوم نیست وارد دایره بلا شده ایم یا نه.

کسی که مصیبت زده حضرت شد، دیگر هیچ میلی به دنیا ندارد. این حب از او گرفته می شود و حب محمد و آل محمد صلی الله علیه و آله در دلش قرار می گیرد. محرم که تمام می شود و از محرم خارج می شوی حال و هوایت عوض می شود و بهره ای که می توانستی بگیری تا سال دیگر قطع می شود.

/1102101304

پی نوشت:

1.     

سید علی قاضی طباطبایی (متولد ۹ اردیبهشت ۱۲۴۵ در تبریز - درگذشته ۱۶ بهمن ۱۳۲۵). پدر او، سید حسین قاضی از شاگردان میرزا محمدحسن شیرازی بود. سید علی قاضی از شخصیت‌های معاصر عرفان شیعه است.

2.     

آیت الله سید عبدالکریم رضوی کشمیری در تاریخ 1343 هجری قمری در نجف اشرف چشم به جهان گشود. از شاگردان آیت الله قاضی بود.

3.     

سید بن طاووس (۵۸۹–۶۶۴ ه. ق.) از علمای شیعه و نویسندگان سده هفتم هجری است.