دوشنبه های اخلاقی/ توصیه آیت الله مجتهدی به زیاد استغفار کردن
وارث:روایت دارد کسی که زیاد استغفار کند، استغفاره زیاد چهار خاصیت دارد:
اول «جَعَلَ اللهُ لَهُ مِن کُلِّ هَمٍّ وَ غَمٍّ فَرَجاً» انسان گاهی بیخودی غصه اش می شود. هرچه هم که فکر می کند که چه شده که من گرفته ام خیلی ناراحتم نمی فهمد.
در این حال تسبیح را بردار و صد بار استغفار کن، حالت جا مےآید، من امتحان کردم گاهی غم و غصه انسان را می گیرد، نگو یک شیعه ای در کربلا یا در نجف یا بغداد یا در فلسطین یا در هر جایی از دنیا، از دنیا رفته است و من به این خاطر ناراحتم، در روایت هم دارد که اگر فقط در شرق عالم یک مومنی از دنیا برود در غرب عالم یک مومنی دیگر محزون می شود.
دوم «وَ مِنْ کُلِّ خَوْفٍ امْناٰ» می گویند زلزله می آید، آمریکا می آید، اینها همه اش حرف است. استغفار کن. وقتی کہ بمب می آمد من در خانه استغفار می کردم بمب آمد و به امام زاده یحیۍٰ اصابت کرد، قوطی زردچوبه ی منزل ریخت، اما ما هیچ طوریمان نشد.
سوم «وَ مِنْ کُلِّ ضیقٍ مَخرَجاً» سفته هایت عقب افتاده، صاحبخانه جوابت کرده، استغفار که بکنۍ، راحت می شوی.
به بنده خدایی چک هایش عقب افتاده بود شب غصه اش شده بود که چه کار کند، نصف شب از خواب بیدار شد به در خانه خدا رفت از خدا گفت: خدایا آبروی من در بازار در خطر است. خودت کارم را درست کن
صبح دم در حجره رفت، یک نفر از رفقا آمد و همان مقدار پول را به او داد و گفت: من این پول را پیش تو امانت می گذارم اگر لازمش داشتی خرج کن هر وقت خواستم چند روز جلوتر به تو تلفن می زنم.
چهارم «وَ یَرزَقَهُ اللهُ مِنْ حَیْثُ لٰا یَحْتَسِبُ» از جایی که گمان ندارید پول بہ شما مےرسد، پس اگر رزق میخواهید استغفار کنید. رزق هم همش پول و پله نیست رزق معنوی مهمتر است.
شما استغفار می کنید و امشب می خواهید به مشهد بروید، تنها هم هستید، یک همسفر خوب کنار شما می نشیند. این رزق است. یک عالم یا انسان متدین بازاری کنار شما می نشیند. این رزق است. زن خوب رزق است. عروس خوب رزق است. داماد خوب رزق است. همسایه خوب رزق است. دوست خوب رزق است.
ما خیال می کنیم که رزق یعنی پول، استغفار که میکنی ، داماد خوب گیرت می آید. استغفار کنی، همسایه خوب نصیبت می شود، مسجد خوب گیرت می آید، خانه ات جایی می رود که کنار خانه ات یک مسجد خوب است.
منبع: کتاب بدیع الحکمة حکمت ۱۶ از مواعظ آیت الله مجتهدی تهرانۍ(ره)
/1102101305
اول «جَعَلَ اللهُ لَهُ مِن کُلِّ هَمٍّ وَ غَمٍّ فَرَجاً» انسان گاهی بیخودی غصه اش می شود. هرچه هم که فکر می کند که چه شده که من گرفته ام خیلی ناراحتم نمی فهمد.
در این حال تسبیح را بردار و صد بار استغفار کن، حالت جا مےآید، من امتحان کردم گاهی غم و غصه انسان را می گیرد، نگو یک شیعه ای در کربلا یا در نجف یا بغداد یا در فلسطین یا در هر جایی از دنیا، از دنیا رفته است و من به این خاطر ناراحتم، در روایت هم دارد که اگر فقط در شرق عالم یک مومنی از دنیا برود در غرب عالم یک مومنی دیگر محزون می شود.
دوم «وَ مِنْ کُلِّ خَوْفٍ امْناٰ» می گویند زلزله می آید، آمریکا می آید، اینها همه اش حرف است. استغفار کن. وقتی کہ بمب می آمد من در خانه استغفار می کردم بمب آمد و به امام زاده یحیۍٰ اصابت کرد، قوطی زردچوبه ی منزل ریخت، اما ما هیچ طوریمان نشد.
سوم «وَ مِنْ کُلِّ ضیقٍ مَخرَجاً» سفته هایت عقب افتاده، صاحبخانه جوابت کرده، استغفار که بکنۍ، راحت می شوی.
به بنده خدایی چک هایش عقب افتاده بود شب غصه اش شده بود که چه کار کند، نصف شب از خواب بیدار شد به در خانه خدا رفت از خدا گفت: خدایا آبروی من در بازار در خطر است. خودت کارم را درست کن
صبح دم در حجره رفت، یک نفر از رفقا آمد و همان مقدار پول را به او داد و گفت: من این پول را پیش تو امانت می گذارم اگر لازمش داشتی خرج کن هر وقت خواستم چند روز جلوتر به تو تلفن می زنم.
چهارم «وَ یَرزَقَهُ اللهُ مِنْ حَیْثُ لٰا یَحْتَسِبُ» از جایی که گمان ندارید پول بہ شما مےرسد، پس اگر رزق میخواهید استغفار کنید. رزق هم همش پول و پله نیست رزق معنوی مهمتر است.
شما استغفار می کنید و امشب می خواهید به مشهد بروید، تنها هم هستید، یک همسفر خوب کنار شما می نشیند. این رزق است. یک عالم یا انسان متدین بازاری کنار شما می نشیند. این رزق است. زن خوب رزق است. عروس خوب رزق است. داماد خوب رزق است. همسایه خوب رزق است. دوست خوب رزق است.
ما خیال می کنیم که رزق یعنی پول، استغفار که میکنی ، داماد خوب گیرت می آید. استغفار کنی، همسایه خوب نصیبت می شود، مسجد خوب گیرت می آید، خانه ات جایی می رود که کنار خانه ات یک مسجد خوب است.
منبع: کتاب بدیع الحکمة حکمت ۱۶ از مواعظ آیت الله مجتهدی تهرانۍ(ره)
/1102101305