هیچ طوفان سهمناکی، توان جدایی شم و ارباب را ندارد
وارث:به دنیا پُشت کردید و پُشت پا به عالم زدید و پُشتتان گرم شد!
دخیل عشقتان را به مشبک های ضریح بستید و عاقبت به خیر شدید!
نشان و نشانی را یافتید و حله به گوش محبتی شدید که تا دنیا، دنیاست، هیچ طوفان سهمناکی، توان جدایی شم و ارباب را ندارد!...
شما، مفسّر کلام مِهر شدید و تا آخرین دَم، بر مُهر دوست، سجده کردید!
و آن لحظه که در باغ بهشت قدم زدید، اینطور خواندید:
شکر خدا را که در پناه حسینم!... عالم از این خوبتر، پناه ندارم!....
(با تقدیم احترام به روح بزرگوار کبوتر آستان حسینی، مرحوم نظام(حسین) رشتی)