حجت الاسلام پناهیان:قبل از دعا از نعمت هایی که داریم تشکر کنیم
روحیه ی تشکر خیلی متفاوت از روحیه ی توقع است و خیلی از ما توقعی بار آمدیم. وقتی ما دعا می کنیم یعنی در نزد خداوند نیازمندی هایمان را می بریم و خوب است که هر چه می خواهیم را از خداوند بخواهیم اما ادب قبل از دعا این است که یک سری نعمت هایی را که داریم از خداوند شکر گزاری کنیم و إلا بی ادبی کرده ایم.
وارث: مراسم عزاداری روز اربعین حسینی با سخنرانی حجت الاسلام پناهیان و مداحی حاج حسین رجبیه در حسینیه آیت الله حق شناس برگزار شد.
در ادامه ی خبر متن سخنرانی حجت الاسلام پناهیان را می خوانید:
گناه کردیم استغفار بکنیم
استغفار جای ترس از گناه را می گیرد و زمینه و قدرت ترک گناه را در انسان ایجاد می کند. استغفار نباید لقلقه ی زبان باشد چرا که نشان دهنده ی آرام کردن وجدان است فقط. با استغفار کار به جایی می رسد که گناه را کنار می گذاریم، استغفار برای کارهای بد و ناشایست خیلی موثر است و فقط کافی است اهل استغفار نباشیم، طبیعتأ خیلی گیر و گرفتاری برای ما ایجاد می شود.
خوش به سعادت آن هایی که در مسیر پیاده روی اربعین بودند و خواهند بود و این همه شوق برای این سفر دارند که ائمه علیهم السلام هم مکرر فرمودند وقتی شما قدم بر می دارید به سمت حرم با هر یک قدم یک گناه انسان بخشیده می شود و در بعضی روایات می فرمایند: قدم اول را که بر می داریم همه ی گناهان بخشیده می شود. آن هایی که پیاده روی اربعین را نرفتند حتمأ باید بروند و یقینأ دل ما در آن جاست و این صفای باطن را باید داشته باشیم.
ارتباط قلبی و صمیمی را باید با استغفار داشته باشیم
نباید استغفار را شبیه عذر خواهی از دیگرانی که برایمان سخت است بدانیم، نباید عذرخواهی را در کام خود تلخ ببینیم و این استغفار از خداوند می شود صفای باطن.
روحیه ی استغفار خیلی خاص است که بعضی انسان ها روحیه و حال آن را ندارند، ممکن است گاهی اوقات از دستش در برود و از خداوند یک عذرخواهی هم بکند.
پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله به ملائک می فرمایند: به زائران حرمت بشارت بده. فرشتگان می گویند: چطور بشارت دهیم وقتی صدای ما را نمی شنوند؟ می فرمایند: برایشان دعا کنید.
تشکر کردن از خدا باید در شخصیت افراد پی ریزی شود
وقتی باب تشکر کردن باز شود در آن موقع حرف های بعدی یک به یک می آیند. یکی از آن حرف ها که اوج بحث تشکر است و آخرای کلاس تشکر باید آن را شنید این است که اگر بخواهم چشم اندازی را ارائه دهم می شود این داستان:
عالم دینی آمد نزد امام صادق علیه السلام و به ولایت ائمه علیهم السلام آن طور که ما معتقد هستیم معتقد نبود، اما نسبت به ایشان خیلی ارادت داشت و از ایشان هم خیلی تعریف کرد. وقتی امام صادق علیه السلام در گفتگوی کوتاهی از ایشان سوال کردند، خداوند در قرآن می فرماید: خداوند از نعیم سوال می کند، این نعیم در قرآن چیست؟ گفت: خداوند از همه ی نعمت هایی که به ما داده است سوال می کند و حضرت فرمودند: منظور نعمت ولایت ولی خداوند است.
قبل از دعا از نعمت هایی که داریم تشکر کنیم
روحیه ی تشکر خیلی متفاوت از روحیه ی توقع است و خیلی از ما توقعی بار آمدیم. وقتی ما دعا می کنیم یعنی در نزد خداوند نیازمندی هایمان را می بریم و خوب است که هر چه می خواهیم را از خداوند بخواهیم اما ادب قبل از دعا این است که یک سری نعمت هایی را که داریم از خداوند شکر گزاری کنیم و إلا بی ادبی کرده ایم. وقتی از خداوند تقاضایی را می کنیم یعنی من این را ندارم، بی ادبی است اگر قبل از آن نگوییم من این ها را دارم. چند مورد دارایی و نعمت خود را ذکر کنیم و تشکر آن را بکنیم و بعد آن هایی را که نداریم بگوییم. چرا که دعا اشاره به نداشتنی هاست یک موقع بی ادبی نشود.
امام حسین علیه السلام آنقدر الگوی عجیبی است که در همه حال از خداوند تشکر می کند، یک ویژگی بی نظیر و اختصاصی بین اولیای خداوند در اباعبدالله علیه السلام روحیه ی بالای ایشان در شکر کردن است.
در دعای عرفه بعد از شکر کردن نعمات حضرت فقط تمام نعمت ها را می شمارند و قسم می خورند که نمی توانند شکر آن ها را به جا بیاورند و از این جهت غصه می خورند.
در زیارت عاشورا هم این روحیه شکر گزاری را به ما داده اند وقتی آن را می خوانیم.
