حاج منصور ارضی: حقیقت برائت چیست؟
ماه ربیع ، ایام اعلام واقعیت فرهنگ برائت شیعه است اول روز تجلی جایگاه ولایت در حفظ نبوت
دقت کنیم ماه ربیع برای ما ارزشمند است ودلایلش این است : اولین تجلی ولایت به جای نبوت ،وقتی امیرالمومنین علیه السلام به جای پیامبر اکرم صل الله و علیه و آله در بستر خوابیدند تا ایشان از فتنه کفار آسیب نبینند پس "روز اول ربیع روز شادی و شکر گزاری ماست روز انفاق و زیارت امیرالمومنین و پیامبر اکرم است"دهم ربیع نیز سالروز ازدواج حضرت خدیجه سلام الله علیها و پیامبر اسلام صل الله و علیه و آله است. این خود بهار اسلام است چرا که موجب فیض و رحمت و ربیع واقعی برای ما است.ارزش دیگر ماه ربیع نیز ولادت پیامبر گرامی اسلام حضرت محمد صل الله علیه و آله میباشد،دوازدهم ماه به روایت اهل تسنّ تا هفدهم ربیع که ولادت پیامبر صل الله و علیه و آله و امام صادق علیه السلام است و موضوع همبستگی اسلامی است که خیلی مهم است.در این ایام ولایت پیامبر و حضرت صادق ، چه الان و چه دوازدهم تا هفدهم (هفته وحدت) برای شادی دل پیامبر صل الله و علیه و آله و حضرت زهراسلام الله علیها غیر از صلوات ،هر چقدر میتوانیدصدقه و خیرات مالی داشته باشد.
حقیقت برائت درک عدم زندگی مسالمت آمیز با استکبار است
ما نگاه میکنیم میبینیم از روز اول در هر ماه مبارکی ، در هر ربیع الایامی برائت از هر چیزی بالاتر جلوه میکند منتهی برائتی که امروز برای ما شرح میدهند بهترین راه دشمن شناسی و حقیقت والای آن است یعنی برای مثال همین برائت سادهی که در نماز ، یا در سینه زنیها و یا در حسینیهها و مساجد ابراز میکنند باعث شد متوجه باشیم که نمیتوانیم با استکبارمسالمت امیز زندگی کرد ، و حتی نمیشود همه مردم برسر یک میز با آنها بنشینیم اگرچه بعضیها بنشینند، و دیدیم اگر افراد فهیم در بین ما نبودند الان همین چیزهایی که در مسائل دینی و یا علمی برای ما باقی مانده هم نداشتیم!
شما نگاه کنید در این یک ساله فشار رسانه ای آنقدر زیاد شد که در فحشا و منکرات دامن بعضی از مسئولان این حوزه را گرفت چون در حوزه وظایف خود نتوانستند مسئولیت جلوگیری از اشاعه فحشا و منکرات را بگیرند. اما باور کنید تنها جایی که تنوانست سدی باشد در مقابل همه منکرات مجالس اباعبدالله بود، یعنی جوان میآمد و میدید اعمالش در کنار امام حسین علیه السلام تناسخی ندارد و در دل خود این موضوع را رصد میکرد ولی میآمد وبا ابا عبدالله علیه السلام درمیان میگذاشت، همین آمدن و در میان گذاشتن خیلی مهم است.
منبع: قدیم الاحسان