حاج مهدی توکلی: خداوند غیر از شرک، همه گناهان را می آمرزد

کد خبر: 64617
خدا توبه را می پذیرد اما اگر کسی با شرک از دنیا برود دیگر آمرزیده نمی شود. اگر از کسی بیشتر از خدا ترسیدی یا به کسی بیشتر از خدا امید داشتی، این شرک محسوب می شود، شرک فقط در بت پرستی نیست.

وارث: جلسه هفتگی با سخنرانی حاج مهدی توکلی و مداحی حاج سید محمد جوادی و دیگر ذاکرین اهل بیت علیهم السلام در هیئت انصار العباس(ع) برگزار شد.

در ادامه متن سخنرانی حاج مهدی توکلی را می خوانید:

حاج مهدی توکلی

گناه قلب انسان را تاریک می کند

گناه قلب آدم را تاریک می کند ظلماتی که در قلب انسان هست بواسطه گناهان است. به یک معنا ظلم به دیگران و ظلم به خود و ظلم به خدا هم گناه است.

امام باقر علیه السلام فرمود: اَلّظُلمُ ثَلاثَةٌ: ظُلمٌ لایَغفِرُهُ الله، وَ ظُلمٌ یَغفِرُهُ الله، وَ ظُلمٌ لایَدَعُهُ الله. فَاَمّا الظُلمٌ الذی لایَغفِرُهُ الله فالشِرکُ بالله و امّا الظُلمٌ الذی یَغفِرُهُ الله فَظُلمُ الرَّجُلُ فیما بینهُ و بَین الله و امّا الظُلمٌ الذی لایَدَعُهُ فَالمدایِنَهُ بین العِباد.1

ظلم به سه گونه است: ستمی که خدا آنرا نیامرزد، ستمی که خدا آنرا می بخشد، و ستمی که خدا از آن نگذرد. اما ظلمی که نیامرزد شرک به خداست. ستمی که می بخشاید، ستم آدمی بر خود است یعنی گناه کند و تکالیف بین خود و خدا را به جا نیاورد، ستمی که خدا از آن نگذرد دِینی است که بنده ها به هم دارند.

خدا توبه را می پذیرد اما اگر کسی با شرک از دنیا برود دیگر آمرزیده نمی شود. اگر برای امام حسین علیه السلام اشک بریزی گناهانت بخشیده می شود اما با شرک گناهی آمرزیده نمی شود.

اگر به کسی بیشتر از خدا امید داشتی، دچار شرک شده ای

امام صادق علیه السلام فرمود: هو قول الرجل: لولا فلان لهلکت و لولا فلان لما أصبت کذا و کذا و لولا فلان لضاع عیالی؛ ألاتری أنه قد جعل‌لله شریکا فی ملکه یزرقه و یدفع عنه؟ ... 2؛

سخن مردی که می‌گوید: اگر فلانی نبود هلاک می‌شدم و اگر فلانی نبود چنان و چنان بر سرم می‌آمد و اگر فلانی نبود خانواده‌ام از دست رفته بود، از مصادیق شرک است؛ آیا نمی‌بینی او در فرمانروایی و ملک خداوندی شریک قرار داده که او را روزی می‌دهد و یا از اول بلایی را دفع می‌کند؟

اگر از کسی بیشتر از خدا ترسیدی یا به کسی بیشتر از خدا امید داشتی، این شرک محسوب می شود، شرک فقط در بت پرستی نیست. مثلا می گویند اول امیدم به خداست و بعد به شما؛ این نوعی شرک است یعنی برای خدا همتا قرار داد، یا مثلا می گویند: هر چه دارم از فلانی دارم، اگر فلانی به دادم نرسیده بود معلوم نبود الان کجای بهشت زهرا بودم و ...

مثلا شخصی به من می گوید فردا که به فلان جا می آیی شناسنامه ات را هم بیاور، من یک نخی به دستم می بندم تا یادم بیفتد اما فردایش هر چه فکر می کنم یادم نمی آید که نخ را برای چه بسته ام، بله اگر خدا بخواهد می تواند با نخ هم چیزی را به یادت نیاندازد. یا مثلا می گویند من هر موقع نزد این پزشک می آیم شفایم می دهد باید بدانیم دوا و شفا نزد خداست، ما دارو می خوریم و دکتر دارو می دهد اما باید شفا را از خدا بخواهیم. تربت امام حسین علیه السلام شفاست، خدا شفا را درتربت ایشان قرار داده است.

        اي نه دله ده دله هر ده يله کن           صراف وجود باش و خود را چله کن

يک صبح با خلاص بيا بر در دوست           گر کام تو بر نيامد آنگه گله کن

إِنَّ اللّهَ لاَ يَغْفِرُ أَن يُشْرَكَ بِهِ وَيَغْفِرُ مَا دُونَ ذَلِكَ 3؛ خدا از گناه شرک خیلی بدش می آید و آن را نمی بخشد. حضرت یوسف علیه السلام با آن عظمت وقتی خواب هم زندانی اش را تعبیر کرد به او سفارش کرد که وقتی از زندان آزاد شد او را فراموش نکند. خدا هم فرمود: ما را فراموش کرده ما هم او را در زندان فراموش کردیم. 7 سال در زندان ماند و جبرئیل نزد او آمد و گفت: این صورت زیبا را چه کسی به تو داد؟ چه کسی پدری مثل یعقوب را به تو داد و از همه بیشتر دوستت داشت؟ چه کسی تو را از چنگ برادرانت را نجات داد؟ چه کسی نیرنگ زنان را از تو برداشت؟ در همه سوالات حضرت یوسف پاسخ داد: خدا. جبرئیل فرمود: پس چرا خدا را فراموش کردی و از غیر خدا درخواست کمک کردی؟ حضرت یوسف چندین سال در زندان گریه کرد.

خداوند حق الناس را نمی بخشد

ظلم دیگری که خدا آن را نمی بخشد ستمی که خدا از آن نگذرد دِینی است که بنده ها به هم دارند.

روایت داریم وقتی اولین قطره خون شهید ریخته می شود خداوند همه گناهان او را می آمرزد الا حق الناس و دِین. درست است فرد به کربلا می رود و برای امام حسین علیه السلام گریه می کند گناهانش آمرزیده می شود اما حق الناس آمرزیده نمی شود. امام حسین علیه السلام در روز عاشورا فرمود: راضی نیستم کسی در رکاب من بیاید و شهید شود اما دِین و قرض به گردنش باشد.

حاج مهدی توکلی

پی نوشت:


1- تحف العقول، ص۲۹۴.


2- بحارالانوار، ج 5، ص 148.


3- سوره نساء آیه 48.