انتصاب امام در زمین از مصادیق نافع بودن خداوند است

حجت الاسلام «معرفت» شامگاه جمعه، ۲۵ مرداد در مراسم جشن ولادت امام هادی(ع) که در مسجد جامع غدیرخم برگزار شد، اظهار کرد: خداوند در آیه ۱۲۴ سوره مبارکه بقره حضرت ابراهیم(ع) را با عنوان امام معرفی کرده است.

این استاد حوزه علمیه افزود: این آیه قرآن کریم نشان می‌دهد که انتخاب امام و ولی الهی در زمین از جانب خداوند است تا انسان‌ها را به منافع خود و سعادت دنیوی و آخروی برساند و از مهلکه ها نجات دهد.

وی با بیان اینکه خداوند همواره به بندگان خود نفع و بهره می‌رساند، ابراز کرد: یکی از نام‌های خداوند «نافع» است که در دعای جوشن کبیر هم به آن اشاره شده، انتخاب ولی و امام برای نجات و سعادت بشر نیز از مصادیق نفع رساندن خدا به بندگان است.

حجت الاسلام معرفت با بیان اینکه از نظر علمای الهی صفات خداوند متعال به دو بخش ذاتی و افعالی تقسیم می شود، گفت: صفات ذاتی مطلقا مختص خداوند است کسی نمی‌تواند آنها را کسب کند؛ اما صفات افعالی همچون نافع یا برخی صفات افعالی دیگر را انسان‌هایی همچون پیامبران و امامان می توانند داشته باشند.

این استاد حوزه علمیه ادامه داد: صفات ذات هیچ‌گاه از ذات خداوند متعال از بین نمی‌روند و آغاز و پایان ندارند اما این خصوصیت درباره صفات باریتعالی جاری و ساری نیست؛ به عنوان مثال وقتی در دعای «مجیر» صفت ضار در برابر صفت نافع قرار می‌گیرد در واقع به بخشی از افعال خداوند متعال اشاره کرده است.

وی با بیان اینکه خداوند متعال در ذات خود نافع مطلق یعنی به تمام خیر است، تاکید کرد: تسبیحات حضرت زهرا(س) پس از هر نماز، خیر و نفعی است که هیچ گاه نباید از آن غفلت کرد.

حجت الاسلام معرفت با بیان اینکه هیچ کس جز خداوند نافع مطلق نیست، خاطرنشان کرد:‌ امامان و اهل‌بیت(ع) به واسطه مظهر اسماء الهی بودن نافع هستند اما آنها نیز این نافع بودن را از ناحیه خداوند دریافت کرده اند.

منبع:شبستان