این افراد دوستان خدایند

ایشان می فرمایند:دوستان خدا آنانند که به درون دنیا نگریستند آنگاه که مردم به ظاهر آن چشم دوختند و سرگرم دنیا شدند آنگاه که مردم به امور زودگذر دنیا پرداختند.

پس هواهای نفسانی که آنان را از پای در می آورد،کشتند و آنچه که آنان را به زودی ترک می کردند ،ترک گفتند

بهره مندی دنیا پرستان را از دنیا خوار شمردند و دستیابی آنان را به زودگذر دانستند.

با آنچه مردم آشتی کردند ،دشمنی ورزیدند و با آنچه دنیا پرستان دشمن شدند آشتی کردند

قرآن به وسیله آنان شناخته می شود  و آنان به کتاب خدا آگاهندقرآن به وسیله آنان پابرجاست و آنان به کتاب خدا استوارند

به بالاتر از آنچه امیدوارندچشم نمی دوزند و غیر از آنچه که از آن می ترسندهراس ندارند.

حکمت ۴۳۲ نهج البلاغه

/1102101305