غزلی که زکریا اخلاقی بر بالین حمید سبزواری خواند

زکریا اخلاقی از شاعران آیینی نیز در این دیدار حضور داشت، به درخواست حسین آهی، غزلی از خود بر بالین حمید سبزواری خواند. این غزل به شرح ذیل است:‌

بیابان در بیابان طرح اقیانوس در دست است
و یک صحرا پر از گل‌های نامحسوس در دست است

صدای پای نسلی در طلوع صبح پیچیده است
که او را آخرین آیینه مأنوس در دست است

چه نزدیک است جنگل‌های لاهوتی، نمی‌بینی
تجلی‌های دور از دست آن طاووس در دست است

من از این سمت می‌بینم سواری را و اسبی را
افق‌ها سبز در سبزند و او فانوس در دست است

دو دستت را برآور رو به باران‌ها که می‌دانم
تو را انگشتری از جنس اقیانوس در دست است

سحر از گریه‌های روشن همسایه فهمیدم
که کاری تازه در مضمون «یا قدوس» در دست است

/1102001307