كفران نعمت چگونه اتفاق می افتد؟
كفران نعمت به معنى نادیده گرفتن آن است. شخص منكر دین، به سبب اینكه حقایق و آیات الهى را كتمان مى كند و یا نادیده مى گیرد، كافر خوانده شده است.
قرآن، بعد از متّقین، گروهى از كفّار را معرّفى مى كند. آنها كه در گمراهى و كتمانِ حقّ، چنان سرسختند كه حاضر به پذیرش آیات الهى نیستند و در برابر دعوت پیامبران، زبان قال و حالشان این بود:
«سواء علینا أوَعَظتَ ام لم تكن من الواعظین» (شعراء، 136) براى ما وعظ و نصیحت تو اثرى ندارد، فرقى ندارد كه پند دهى یا از نصیحت دهندگان نباشى.
اگر زمینه مساعد و مناسب نباشد، دعوت انبیا نیز مؤثّر واقع نمى شود.
باران كه در لطافت طبعش، خلاف نیست
در باغ لاله روید و در شورهزار، خَس
*پیام‌های آیه:
*لجاجت و عناد و تعصّب جاهلانه، انسان را جماد گونه مى كند. «سواء علیهم»
*روش تبلیغ براى كفّار، انذار است. اگر انذار و هشدار در انسان اثر نكند، بشارت و وعده ها نیز اثر نخواهند كرد. «سواء علیهم ءانذرتهم ام لم تُنذرهم»
*انتظار ایمان آوردنِ همه مردم را نداشته باشید. «...لا یؤمنون» در آیهى 103 سوره یوسف مى فرماید: «وما اكثر النّاس ولو حَرصتَ بمؤمنین» هر چند آرزومند و حریص باشى، بسیارى از مردم ایمان نخواهند آورد.
/1102101305