جشن حقیقیِ ولادت پیامبر(ص) زمانی است که اسلام در قلب ما ظهور کند

وارث: "جشن حقیقی این است که پیامبر در سرزمین وجود ما متولد شود. آن وقت ما مزه این جشن حقیقی را در وجود خود خواهیم چشید. هنوز این پیامبر در سرزمین وجود من مبعوث نشده است. پس من خیلی با این پیامبر فاصله دارم. زمانی من می توانم ادعا کنم که برای پیامبر جشن گرفته ام که فی المثل بتوانم آن خصلت "امین" را در وجود خودم مبعوث کنم. به پیامبر (ص)، محمد امین می گفتند کسی که امانت دار بود و در امانت ها خیانت نمی کرد. حالا این امانت در گستره وسیع خود از دین بگیرید تا همسر و فرزند، من نگاه کنم ببینم که چقدر امانت دار خوبی بوده ام. اگر دیدم که حق امانت ها را به جا آورده ام آن وقت می توانم بگویم که پیامبر در سرزمین وجود من مبعوث شده است."

آنچه در ادامه می آید گفتگو با حجت الاسلام و المسلمین محمدرضا فوادیان استاد حوزه و دانشگاه و معاون پژوهشی بنیاد فرهنگی مهدی موعود (عج) درباره سیره رسول الله (ص) و جزئیاتی از مشی و صفات ایشان است.

 

تالیفات بسیاری در این زمینه وجود دارد اما گمان می کنم کتاب "سنن النبی" علامه طباطبایی بسیار گره گشا خواهد بود. شما وقتی این کتاب را مطالعه کنید درباره جزیی ترین رفتارهای پیامبر آگاه می شوید. این که پیامبر چطور آب می خوردند چطور راه می رفتند چطور نگاه می کردند مشی و رفتار حضرت با خانواده و همسایه چطور بود. حالات و عبادات و معاملات حضرت چگونه بود. چطور پیامبر ذکر می گفتند؟ شما وقتی به این کتاب نگاه کنید شاخص های انسان کامل را در آن خواهید دید. درست مثل این که پیامبر (ص) در روبروی شما نشسته است و او را می بینید.

 

و اتفاقی که احتمالا در این جا می افتد این است که آن فاصله میان مشی ما و پیامبر (ص) عیان می شود. چون ناخودآگاه در این بررسی سیره و سنت و زندگی پیامبر ما آن را با زندگی و حیات خودمان هم مقایسه می کنیم.

دقیقا همین طور است و شما می بینید که قواره های مسلمانی ما امت کجاست. من مثال ساده ای به شما بزنم.  همه ما می دانیم که پول عطر پیامبر از پول غذایشان بیشتر بوده است. یعنی اگر پول یک ماه غذای پیامبر (ص) را حساب کنید پول عطری که پیامبر هر ماه پرداخت می کردند از پول غذایشان بیشتر بود. سوال این است کدام یک از ما پولی که برای عطر خود در ماه می دهیم بیشتر از پول غذایمان است؟ یک ماه نه کدام یک از ما پول عطرمان به پول یک هفته غذایمان می رسد؟ می خواهم این نکته را بگویم که در زمان جاهلیت پیامبر تا کجا به نظافت و خوش بویی اهمیت می دادند حالا شما نگاه کنید که در همین مسایل ابتدایی، ما چقدر با پیامبر فاصله داریم، بنابراین اگر می خواهیم برای پیامبر جشن بگیریم  به دنبال جشن های صوری نباشیم.

 

جشن حقیقی برای پیامبر (ص) چیست؟

جشن حقیقی این است که پیامبر در سرزمین وجود ما متولد شود. آن وقت ما مزه این جشن حقیقی را در وجود خود خواهیم چشید. هنوز این پیامبر در سرزمین وجود من مبعوث نشده است. پس من خیلی با این پیامبر فاصله دارم. زمانی من می توانم ادعا کنم که برای پیامبر جشن گرفته ام که فی المثل بتوانم آن خصلت "امین" را در وجود خودم مبعوث کنم. به پیامبر (ص)، محمد امین می گفتند کسی که امانت دار بود و در امانت ها خیانت نمی کرد. حالا این امانت در گستره وسیع خود از دین بگیرید تا همسر و فرزند، من نگاه کنم ببینم که چقدر امانت دار خوبی بوده ام. اگر دیدم که حق امانت ها را به جا آورده ام آن وقت می توانم بگویم که پیامبر در سرزمین وجود من مبعوث شده است و خوشا به حال شما اگر چنین باشید.  پیامبر ما صادق الوعد بود. راستگوترین فرد روزگار خود بود. پیامبر ما روزی 360 مرتبه الحمد لله رب العالمین می گفتند و سپاس و حمد خداوند را به جا می آورند. کدام یک از ما روزی 360 مرتبه الحمد لله می گوییم. پیامبر با آن عظمت وجودی شان با این همه 70 بار در روزی می گفتند" لا تكلني إلى نفسي طرفة عين / خدایا مرا به چشم بر هم زدنی به اندازه یک لحظه به حال خودم وا مگذار."