نهج البلاغه/ خوبي از هر كس خوب است
وارث:
وَ قَالَ ( عليه السلام ) : إِذَا أَقْبَلَتِ الدُّنْيَا عَلَى أَحَدٍ أَعَارَتْهُ مَحَاسِنَ غَيْرِهِ وَ إِذَا أَدْبَرَتْ عَنْهُ سَلَبَتْهُ مَحَاسِنَ نَفْسِهِ.
و فرمود: در آن هنگام كه دنيا به كسي روي آورد نيكويي هاي ديگران را به او عاريت مي دهند و اگر دنيا از كسي رويگردان شود، نيكويي هاي خود او را از او مي گيرد.
حکمت 9؛ ترجمه محمد تقی جعفری