آیتالله محققداماد در جلسه «تفسیر قرآن در حکمت متعالیه» بیان کرد: قرآن کریم در ابتدای سوره «الرَّحْمَنُ عَلَّمَ الْقُرْآنَ» فرمود که خدای رحمان به خاطر رحمانیتش تعلیم قرآن داده، انسان را به دلیل رحمانیتش خلق کرده و بیان و گفتوگو را به او آموزش داده است. بعد هم میفرماید: «كُلُّ مَنْ عَلَيْهَا فَانٍ وَ يَبْقَى وَجْهُ رَبِّكَ ذُو الْجَلَالِ وَالْإِكْرَامِ»؛ از رحمانیت در حق است که اگر فانی در حق بشوید، باقی میمانید. تمام این سوره نقش رحمان در جهان را نشان میدهد.