مومن اجازه نمی دهد آنچه مورد رضای خدا نیست در زندگی اش اتفاق بیفتد. مومن در راه خدا صبر می کند و به این صبر افتخار می کند و لذا خودش را به شهر الله می رساند و از فیوضات این ماه استفاده می کند و خوشحال هم هست و چشم به هم که می زند تمام می شود و این مائده ی الهی جمع می شود. امام سجاد علیه السلام در صحیفه غصه می خورند: سلام من بر تو ای روزی که، چون هر روزی به تعبیر پیغمبر صلی الله علیه و آله با روزهای دیگر فرق می کند اگر مومنی در دو روزش مساوی حرکت کند و یکسان باشد باید بفهمد که محروم شده است.
