حضرت علی (ع) معتقد بود که سجده و عبادت، تنها در محراب و مسجد نیست. او خدا را از طریق پناه دادن یتیمان و برآورده کردن نیاز آنان و سبک‌بار کردن رنج‌ دیدگان و رسیدگی به امور نیازمندان و اصلاح امور مردم عبادت می‌کرد. برگرفته از سخنرانی امام صدر با نام: امام علی(ع) معیار راستین سنجش، کتاب انسان_آسمان