با توجه به اینکه حضرت زهرا(س) را به‌عنوان انسان کامل می‌شناسیم، ممکن است عده‌ای تصور کنند امکان الگو گرفتن از آن حضرت وجود ندارد؛ با این استدلال که ما انسان‌های معمولی هستیم و آن حضرت معصوم بوده و از بهترین زنان عالم هستند.

ابوبصیر گوید: درباره آیه (هَذَا کِتابُنا ینطقُ عَلَیکُم بالحق)؛ از امام صادق(علیه السلام) پرسش کردم، ایشان فرمودند: «قرآن سخن نمی گوید: لیکن محمد و اهل بیت او(علیه السلام) ناطق به کتاب ـ یعنی قرآن ـ می باشند.

بمناسبت ولادت امام مجتبی علیه السلام

وارث: بعضی از ما خصلتی داریم و یا به خودمان می‌بندیم و اسمش را «مهمان‌نوازی» می‌گذاریم و می‌گوییم: ما مرد هستیم و درِ خانه مرد باز است! همیشه یک مهمان می‌آید و دیگری می‌رود. برای ناهار و شام، مهمان دارد و مهمان شبْ‌خواب هم به خانه‌اش دعوت می‌کند. این فی حدذاته خوب است، ولی از طرف دیگر یک ملاح...

ائمه معصومین علیهم السلام انسان کامل هستند نه اینکه ماورا و فوق انسان نیستند، انسان هستند مافوق، انسان بلند و والا هستند که در اثر بندگی خدا به این مقام رسیده اند.

اگر ما خداشناس بشویم همه چیزمان درست است. اگر خداشناس باشیم این قدر اضطراب و نگرانی نخواهیم داشت. اگر فردی به شخصی حاجتش را بگوید و بداند اگر خدا بخواهد و او را سببیت قرار دهد، این برای من کاری انجام دهد و من او را وسیله قرار دهم، آیا با توحید منافات دارد؟ ایشان فرمودند: عین توحید است، یعنی یک منبع قدرت می داند و آن آقا را اگر خدا بخواهد وسیله قرار می دهد.

آیت الله محمد تقی آملی – رحمه الله علیه – در شرح حال خود می‌نویسد: همواره از خستگی ملول و در فکر برخورد به کاملی وقت می‌گذاراندم و به هر کس می‌رسیدم با ادب و خضوع تجسسی می‌کردم که مگر از مقصود حقیقی اطلاعی بگیرم.

بنابراین «انسان کامل»؛ یعنى، انسانى که داراى مرتبه خاص وجودى است که مرتبه اى اعلا بوده و بالاتر از آن، در عالم امکان وجود ندارد.