هفت حديث زيبا درباره اهميت فرزندآوري
منابع ديني، همگي بر ارزش فرزند آوري تاكيد دارند تا جايي كه فرزند را مايه روشني چشم و شادی قلب است.
وارث: اُطلُبُوا الوَلَدَ وَ التَمِسوهُ؛ فَإنَّهُ قُرَّةُ العَينِ، و رَيحانَةُ القَلبِ (مكارم الأخلاق: ج ۱ ص ۴۸۰ ح ۱۶۶۵)
پيامبر خدا صلى الله عليه و آله: فرزند بخواهيد و آن را طلب كنيد؛ چرا كه مايه روشنى چشم و شادىِ قلب است.
لا يَدَع أحَدُكُم طَلَبَ الوَلَدِ؛ فَإِنَّ الرَّجُلَ إذا ماتَ و لَيسَ لَهُ وَلَدٌ انقَطَعَ اسمُهُ (كنز العمّال: ج ۱۶ ص ۲۸۱ ح ۴۴۴۶۹)
پيامبر خدا صلى الله عليه و آله: هيچ يك از شما نبايد فرزند خواهى را وا گذارد؛ چرا كه وقتى انسان بميرد و فرزندى نداشته باشد، از نام و آوازه مى افتد.
بَيتٌ لا صِبيانَ فيهِ لا بَرَكَةَ فيهِ (كنز العمّال: ج ۱۶ ص ۲۷۴ ح ۴۴۴۲۵)
پيامبر خدا صلى الله عليه و آله: خانه اى كه كودك در آن نباشد، بركت در آن نيست.
الوَلَدُ للوالِدِ رَيحانَةٌ مِنَ اللّه ِ يَشَمُّها، (قَسَّمَها) بَينَ عِبادِهِ (بحار الأنوار: ج ۱۰۴ ص ۹۸ ح ۶۸)
پيامبر خدا صلى الله عليه و آله: فرزند براى پدر، گلى خوش بو از جانب خداست كه آن را مى بويد. [اين گل را خداوند] ميان بندگانش تقسيم كرده است.
سَعَدَ امرُؤٌ لَم يَمُت حَتَّى يَرى خَلَفا مِن نَفسِهِ (عيون أخبار الرضا: ج ۱ ص ۳۰ ح ۲۲)
امام كاظم عليه السلام: كسى خوش بخت است كه نميرد تا جانشينى از [نسل] خود را ببيند.
إنَّ اللّه َ تَبارَكَ و تَعالى إذا أَرادَ بِعَبدٍ خَيرا لَم يُمِتهُ حَتّى يُرِيَهُ الخَلَفَ (من لا يحضره الفقيه: ج ۳ ص ۴۸۱ ح ۴۶۹۰)
امام رضا عليه السلام: بى ترديد، هرگاه خداوند ـ تبارك و تعالى ـ خير بنده اى را بخواهد، او را نمى ميرانَد تا جانشينش (فرزند صالح) را به او نشان دهد.
دَعُوا الحَسناءَ العاقِرَ، و تَزَوَّجُوا السَّوداءَ الوَلودَ؛ فَإنِّي اُكاثِرُ بِكُمُ الاُمَمَ يَومَ القِيامَةِ. (كنز العمّال: ج ۱۶ ص ۲۹۳ ح ۴۴۵۴۵)
پيامبر خدا صلى الله عليه و آله: زن زيباى نازا را رها كنيد و با زن زشتِ فرزندزا، ازدواج كنيد؛ چرا كه من، روز قيامت به فراوانىِ شما بر ديگر امّتها افتخار مى كنم.
اِنَّ اللّهَ لَيَرْحَمُ الْعَبْدَ لِشِدَّةِ حُبِّهِ لِوَلَدِهِ. (كافى، ج ۶، ص ۵۰، ح ۵)
بدون ترديد، خداوند بر بنده خود به خاطر شدّت محبّت به فرزندش، رحم مىكند.
/م118
پيامبر خدا صلى الله عليه و آله: فرزند بخواهيد و آن را طلب كنيد؛ چرا كه مايه روشنى چشم و شادىِ قلب است.
لا يَدَع أحَدُكُم طَلَبَ الوَلَدِ؛ فَإِنَّ الرَّجُلَ إذا ماتَ و لَيسَ لَهُ وَلَدٌ انقَطَعَ اسمُهُ (كنز العمّال: ج ۱۶ ص ۲۸۱ ح ۴۴۴۶۹)
پيامبر خدا صلى الله عليه و آله: هيچ يك از شما نبايد فرزند خواهى را وا گذارد؛ چرا كه وقتى انسان بميرد و فرزندى نداشته باشد، از نام و آوازه مى افتد.
بَيتٌ لا صِبيانَ فيهِ لا بَرَكَةَ فيهِ (كنز العمّال: ج ۱۶ ص ۲۷۴ ح ۴۴۴۲۵)
پيامبر خدا صلى الله عليه و آله: خانه اى كه كودك در آن نباشد، بركت در آن نيست.
الوَلَدُ للوالِدِ رَيحانَةٌ مِنَ اللّه ِ يَشَمُّها، (قَسَّمَها) بَينَ عِبادِهِ (بحار الأنوار: ج ۱۰۴ ص ۹۸ ح ۶۸)
پيامبر خدا صلى الله عليه و آله: فرزند براى پدر، گلى خوش بو از جانب خداست كه آن را مى بويد. [اين گل را خداوند] ميان بندگانش تقسيم كرده است.
سَعَدَ امرُؤٌ لَم يَمُت حَتَّى يَرى خَلَفا مِن نَفسِهِ (عيون أخبار الرضا: ج ۱ ص ۳۰ ح ۲۲)
امام كاظم عليه السلام: كسى خوش بخت است كه نميرد تا جانشينى از [نسل] خود را ببيند.
إنَّ اللّه َ تَبارَكَ و تَعالى إذا أَرادَ بِعَبدٍ خَيرا لَم يُمِتهُ حَتّى يُرِيَهُ الخَلَفَ (من لا يحضره الفقيه: ج ۳ ص ۴۸۱ ح ۴۶۹۰)
امام رضا عليه السلام: بى ترديد، هرگاه خداوند ـ تبارك و تعالى ـ خير بنده اى را بخواهد، او را نمى ميرانَد تا جانشينش (فرزند صالح) را به او نشان دهد.
دَعُوا الحَسناءَ العاقِرَ، و تَزَوَّجُوا السَّوداءَ الوَلودَ؛ فَإنِّي اُكاثِرُ بِكُمُ الاُمَمَ يَومَ القِيامَةِ. (كنز العمّال: ج ۱۶ ص ۲۹۳ ح ۴۴۵۴۵)
پيامبر خدا صلى الله عليه و آله: زن زيباى نازا را رها كنيد و با زن زشتِ فرزندزا، ازدواج كنيد؛ چرا كه من، روز قيامت به فراوانىِ شما بر ديگر امّتها افتخار مى كنم.
اِنَّ اللّهَ لَيَرْحَمُ الْعَبْدَ لِشِدَّةِ حُبِّهِ لِوَلَدِهِ. (كافى، ج ۶، ص ۵۰، ح ۵)
بدون ترديد، خداوند بر بنده خود به خاطر شدّت محبّت به فرزندش، رحم مىكند.
/م118