جوانان جویای کار از نگاه پیامبر اسلام(ص)

كان صلّى اللَّه عليه و آله جالسا مع اصحابه ذات يوم فنظر الى شابّ ذى جلد و قوّة و قد بكّر يسعى فقالوا ويح هذا لو كان شبابه و جلده في سبيل اللَّه فقال صلّى اللَّه عليه و آله:لا تقولوا هذا فانّه ان كان يسعى على نفسه ليكفّها عن المسألة و يغنيها عن النّاس فهو في سبيل اللَّه و ان كان يسعى على ابوين ضعيفين او ذرّيّة ضعافا ليغنيهم و يكفيهم فهو في سبيل اللَّه و ان كان يسعى تفاخرا و تكاثرا فهو في سبيل الشّيطان. «1»

  روزى رسول اكرم ص با اصحاب خود نشسته بود، جوان توانا و نيرومندى را ديد كه اوّل صبح بكار و كوشش مشغول شده است. كسانى كه در محضر آن حضرت بودند گفتند: اين جوان شايسته مدح و تمجيد بود اگر جوانى و نيرومندى خود را در راه خدا بكار مي‌انداخت. رسول اكرم فرمود: اين سخن را نگوئيد اگر اين جوان براى معاش خود كار مي‌كند كه در زندگى محتاج دیگران نباشد و از مردم مستغنى گردد او با اين عمل در راه خدا قدم بر ميدارد، همچنين اگر كار مي‌كند بنفع والدين ضعيف يا كودكان ناتوان كه زندگى آنان را تأمين كند و از مردم بى‏نيازشان سازد باز هم به راه خدا ميرود، ولى اگر كار مي‌كند تا با درآمد خود به تهيدستان مباهات نمايد و بر ثروت و دارائى خود بيفزايد او به راه شيطان رفته و از صراط حق منحرف شده است.

الحديت-روايات تربيتى، ج‏1، ص: 221

/ف.م214