پاداش تعلیم در نگاه حضرت زهرا(س)

امام (علیه السلام) همچون كعبه است‏

محمود بن لبيد مى‏گويد: از فاطمه (سلام الله علیها) درباره حق على (علیه السلام) و كوتاه آمدن ايشان از آن حق، سؤال كردم، فرمود: اى ابا عمرو، رسول خدا (صلی الله علیه وآله) فرمود: «مَثلُ الْامامِ مَثَلُ الْكَعْبَةِ، اذ تُوْتى وَ لَا تَأْتِى»؛

«امام همچون كعبه است كه بايد به سويش حركت كنند، نه اين كه او به جانب مردم رود. به خدا سوگند! اگر مى‏گذاشتند كه حق بر مدار خود بچرخد، و آن را براى اهلش باقى مى‏نهادند، و از خاندان محمد (صلی الله علیه وآله) پيروى مى‏كردند، هيچ گاه دو نفر يافت نمى‏شدند كه درباره خداى تعالى به اختلاف پردازند و اين روش از گذشتگان براى آيندگان به ارث مى‏رسيد و آيندگان هم آن را به ميراث مى‏بردند كه قائم ما (عج) كه نهمين فرزند حسين (ع) است، قيام مى‏كرد. (1)

نخست همسايه‏

امام حسن مجتبى (علیه السلام) مشاهده كرد كه مادرش فاطمه (سلام الله علیها) وقتى دعا مى‏كند، مرتب همسايگان و مردان و زنان مسلمان را در نظر مى‏آورد. پس عرضه داشت: مادر جان! چرا براى خود دعا نمى‏كنى؟.

فاطمه (سلام الله علیها) فرمود: «الجارُ ثُمَّ الدّارُ»؛ «نخست همسايه، آن گاه اهل خانه». (2)

دلشوره قيامت‏

روزى رسول خدا (صلی الله علیه وآله)، دخترش فاطمه (سلام الله علیها) را مضطرب و اندوهگين يافت، از او پرسيدند:

علت حزن و اندوهت چيست؟.

آن حضرت عرض کرد: «يا ابَة ذَكَرْتُ الْمَحْشَرَ وَ وُقوفَ النّاسِ عُراةً يَومُ القِيامَةِ، واسَوْأتاه يَوْمَئذً مِنَ اللّهِ عَزَّ وَ جَلَّ»؛ «اى پدر! به ياد رستاخيز و ايستادن مردمان، لخت و عريان، در برابر خداوند در روز قيامت افتادم. واى از آن روز، در پيشگاه پروردگار». (3)

پاداش تعليم‏

اميرمؤمنان علی (علیه السلام) می فرمایند: روزى يكى از زنان مدينه خدمت زهرا (سلام الله علیها) رسيد و گفت: مادر پيرى دارم كه در مسائل نماز سوالاتى دارد و مرا فرستاده تا شما پاسخ آنها را بفرماييد.

فاطمه زهرا (سلام الله علیها) فرمود: بپرس.

زن تعدادى از سؤالات را پرسيد و پاسخ آن ها را دريافت نمود؛ اما پس از ساعتى با خجالت و شرمندگى دست نگه داشت و گفت: اى دختر رسول خدا! پيش از اين نبايد شما را زحمت دهم.

حضرت فاطمه (سلام الله علیها) فرمود: هر سؤالى دارى، بپرس. بگو ببينم اگر كسى را أجير كنند كه بارى سنگين را روى بام ببرد و در عوض به او صد هزار دينار دستمزد دهند، آن كار براى او سخت خواهد بود؟. زن گفت: نه.

حضرت فرمود: «اَكْتُريْتُ انَا بِكُلِ مَسْأَلَةٍ بِاكْثَر مِنْ مِل‏ءِ ما بَيْنَ الثَّرى الَى الْعَرشِ لُؤلُؤءاً، فَاحْرى انْ لايَثْقُلَ عَلىَّ» «1»؛ «مرا به پاداش هر سؤالى، به اندازه بيش از فاصله زمين و آسمان، به من جواهر و لؤلؤ مى‏دهند، پس به جا است كه اين كار بر من سخت و مشكل نيايد». (4)

آيا من شيعه‏ام؟

يكى از پيروان اهل‏بيت (علیهم السلام) در شهر مدينه، همسرش را خدمت حضرت زهرا (سلام الله علیها) فرستاد تا بپرسيد وى از شيعيان خاندان پيغمبر (صلی الله علیه وآله) به شمار مى‏آيد يا نه.

حضرت زهرا سلام الله علیها فرمودند: اگر به آن چه به شما امر مى‏كنيم، عمل كنيد و از آن چه شما را از آن بر حذر مى‏داريم، دورى نماييد، از شيعيان ما محسوب مى‏شويد، و الا نه.

زن پاسخ فاطمه (سلام الله علیها) را براى شوهرش نقل كرد و او از شنيدن آن به اضطراب و نگرانى افتاد و با توجه به ضعف‏ها و سستى‏ها خود در امور دينى، گفت: واى بر من كه هميشه در آتش جهنم خواهم بود.

همسر مرد، نگرانى و بى‏قراریِ شوهرش را نزد حضرت فاطمه (سلام الله علیها) بازگو كرد. حضرت در پاسخى، ديگر چنين فرمود: به همسرت بگو كه چنين نيست كه مى‏پندارى؛ شيعيان ما از بهترين افراد اهل بهشتند و تمام دوستان ما و دوستان دوستان ما و دشمنان دشمنان ما، همگى در بهشت جاى دارند.

آرى! اگر كسى به ظاهر و با زبان تسليم ما اهل‏بيت علیهم السلام شود، ولى در واقع از أوامر ما سرپيچى نمايد و نواهى را محترم نشمارد، از شيعيان واقعى ما نخواهد بود. (5)

پاورقی:

(1). عوالم المعارف، ج 11، ص 228 بحار ج2 ص 3

(2). بحارالانوار، ج 43، ص 82.

(3). بحارالانوار، ج 8، ص 53.

(4). تفسير المنسوب الى الامام العسكرى، ص 340؛ مستدرك وسائل، ج 17، ميرزا نورى، ص 318.

(5). بحارالانوار، ج 65، ص 155.

/ف.م214