نسخه شفابخش برای خُسران های بی پایان دنیا است
وی ادامه داد: نخست آن که انسان باید نگاه کلی به جهان داشته و سراغ معنای آن رفته و معنای زندگی و جهان را بفهمد؛ اگر فرد باور خود را در خصوص جهان، انسان و زندگی مطابق با تلقی دین کند، اولین گام را در این راستا برداشته و می تواند راحت تر با مشکلات خود مواجه شود، بنابراین جهان بینی، انسان شناسی و معناداری جهان اگر به خوبی درک شود و شناخت در این زمینه افزایش یابد، قوی تر می توان در برابر مشکلات و اندوه ها ظاهر شد.
حجت الاسلام آزادیان تصریح کرد: این شناخت این گونه حاصل می شود که انسان در نگاه خود به جهان، خدا، معاد و .. باور کند که در این دنیا وظیفه ای داشته و جهان با خوبی و بدی و سردی و گرمی همراه است لذا باید تذکر یافته و بداند رنج دنیا گذراست و در پی این شناخت، دردها و آلام خود را تسکین دهد.
عضو گروه فلسفه اخلاق پژوهشگاه علوم و فرهنگ اسلامی بیان کرد: یکی از مباحثی که امروز بسیار مطرح می شود و متاسفانه برخی از روشنفکرانِ دگراندیش و مادی گرا به آن دامن می زنند و ترجمه نامطلوبی از آن دارند، معناداری جهان است؛ اینکه دنیایی که در آن زندگی می کنیم هدفی نداشته و این گونه دچار پوچ انگاری می شوند.
وی در ادامه به دلیل این باور اشاره کرد و گفت: باور به این مساله بدان علت است که آنها نتوانسته اند این جهان را به خوبی بشناسند و معنادار بودن آن را اندیشه کنند در حالیکه این جهان دارای خدایی است و هدف او از خلقت، حکیمانه است اما این روشنفکرانِ دگراندیش هدفی برای جهان ترسیم نکرده و تولد و زندگی و مرگ را امری پوچ و بیهوده و بی هدف تلقی و ترویج می کنند.
به گفته وی در مقابل این تفکر، اندیشه دینداران و پیروان ادیان توحیدی است که آنها دنیا را دارای معنا دانسته و تمامی جنب و جوش ها، سیر تاریخی پدیده ها، حرکات و رفت و آمدها را در چارچوب معنای خاصی تعریف کرده و آفرینش عالم و انسان را بی هدف ندانسته و به طور حتم اگر مطابق چارچوب توصیه شده در دین حرکت کنند،- به لحاظ شناخت خود و جهان و آگاهی و بینش و ایمان به این مسائل-، می توانند در برخورد با مشکلات آرامش داشته و تحمل بهتری داشته باشند.
مولف کتاب «ادیان و عرفان» اضافه کرد: بنابراین، مشاهده می کنیم بسیاری از متدینان و بزرگان دین و اولیای الهی حتی در مواجهه با مرگ عزیزان خود، جزع و فزع نکرده و با صبر و تحمل، درد خود را تسکین می دهند و فردِ از دست داده را امانتی از سوی خداوند می دانند که از آنها گرفته شده و در آینده ای نه چندان دور به او خواهند پیوست، چرا که همه در این عالم موقت زندگی خواهیم کرد و به صاحب اصلی خود بازخواهیم گشت اما اگر این اعتقاد و ایمان راسخ نباشد، دنیا در نظر انسان پوچ و بیهوده می آید و با مرگ یکی از اطرافیان، صبر و تحمل به طور کامل از دست او می رود.
وی گام دوم را در مواجهه با هجوم مشکلات و اندوه در زندگی توجه به احساسات درونی و عواطف و احساسات دانست و ابراز کرد: گاه سفر کردن برای زیارت قبور ائمه (ع) و بزرگان دین، قرائت قرآن، اقامه دو رکعت نماز و دعا و توسل به اهل بیت علیهم السلام بهترین تسکین برای درد انسان خواهند بود که این امر به درونیات هر فرد باز می گردد.
حجت الاسلام آزادیان گام سوم را مشورت و دیدار با دوستان عنوان کرد و افزود: گاه در حمله اندوه و غصه به انسان، دیدار با برخی از افراد و صحبت کردن و مشورت خواستن از آنها، حس و حال خوب و سبکی به فرد می دهد که می تواند درد او را تسکین داده و صبر و طاقت او را افزایش دهد؛ همان طور که در سوره مبارکه عصر اشاره شده است انسان دائم در حال زیان و خسران است که البته این زیان تنها مسائل مادی نیست و به امور باطنی نیز باز می گردد.
عضو هیئت علمی پژوهشگاه علوم و فرهنگ اسلامی در پایان خاطرنشان کرد: در همین سوره مبارکه (والعصر) ایمان و دیدار دوستان باایمان وسیله ای برای محفوظ ماندن از خسران عنوان شده است و خداوند توصیه به صبر را توسط مومنان به یکدیگر عامل فلاح و رستگاری می شمارد و توصیه به حق را عامل دیگری در این راستا معرفی می کند و مطابق با این آیه اگر انسان باور کند، خداوندی هست که قادر و توانا بر حل مشکل او بوده و از آن آگاهی دارد، می تواند صبر را در مقابل مشکلات پیشه خود کرده و رستگار شود و در خسران نماند.
/ف.م214