استاد علوی تهرانی: بقاء عمل نشان می دهد که عمل از جنس دنیا نیست

بر حسب آیات و توصیه در روایات به ما گفتند که به دنیا اطمینان نکنید. این اطمینان نکردن واژه قرآنی است و از نظر سلوک و اخلاق می گویند دلبسته به دنیا نشوید.

 یکی از آفاتی که دنیا دارد دلبسته شدن به آن است. در سوره مبارکه یونس آیات 7و 8 این واژه به وضوح آمده است:" إِنَّ الَّذِينَ لَا يَرْجُونَ لِقَاءَنَا وَرَضُوا بِالْحَيَاةِ الدُّنْيَا وَاطْمَأَنُّوا بِهَا وَالَّذِينَ هُمْ عَنْ آيَاتِنَا غَافِلُونَ ﴿٧﴾ أُولَـٰئِكَ مَأْوَاهُمُ النَّارُ بِمَا كَانُوا يَكْسِبُونَ ﴿٨﴾" یعنی کسی که به دنیا دل بسته شد بدون تردید جایگاهش در جهنم است. چرا اطمینان نباید کرد به دنیا؟ می فرمایند دل بستگی و اطمینان به دنیا باید سه ویژگی داشته باشد: 1-آن چیزی که دل می بندیم در ذات خودش استقرار و پایداری داشته باشد 2-دچار تغییر و دگرگونی نشود. 3- محدودیت در آن وجود نداشته باشد.

چه بسا آن جهتی که من به آن دل می بندم محدود است و به محدود دل نباید بست. آن چنان که طبق آیات و روایات است که نباید به محدود دل بست.

حضرت امیرالمومنین علی علیه السلام می فرمایند: زمان دنیا هر چقدر هم که طول بکشد کوتاه است تمتع به دنیا اگر چه زیاد هم باشد محدود است.

ملک الموت از حضرت نوح علیه السلام می پرسد که این سالهای عمر خود را چگونه دیده ای؟ ایشان فرمودند که مانند اتاقی است که دو در دارد و از این در بیایی و از در دیگر به بیرون بروی.

پیامبر اکرم صلوات الله علیه می فرمایند:

پیرمردان امت من بین 60 تا 70 سال عمر می کنند.

در آن دنیا محدودیتی وجود ندارد و ابدیتت در آنجا حاکم است.

هرکسی که به دنیا دل بسته است فریب خورده است. از عواملی که باعث می شود ما به دنیا دل نبندیم معرفی است که در برخی از روایات وجود دارد.

از وجود نازنین حضرت امیرالمومنین علی علیه السلام در رابطه دنیا می فرمایند: دنیا سرای نابودی است هیچ ثباتی نداردفنا پذیر است.

دنیا خانه ایست که خداوند از روزی که آن را خلق کرده است برایش نابودی را رقم زده است.

تعجب میکنم از کسی که سرای نابودی را آباد می کند.

ای مردم بدانید دنیا خانه نابودی است و آخرت باقی ماندنی است. پس در این قرارگاه و گذرگاه چند روزه توشه برای آن جایگاه ابدی بچینید.

در دنیا زندگی می کنید و فکر کنید اگر دنیا ماندنی بود به دست من و شما نمی رسید. این دنیا نابود شدنی است و چیزی که نابود شدنی است قابل اعتماد نیست.

شایسته است برای کسی که فهمید دنیا از بین رفتنی است عمل کند برای آخرت. همه چیز دنیا نابود شدنی است جز یک چیز آن هم عمل است. "فَمَن يَعْمَلْ مِثْقَالَ ذَرَّةٍ خَيْرًا يَرَهُ وَمَن يَعْمَلْ مِثْقَالَ ذَرَّةٍ شَرًّا يَرَهُ " به وزن یک ذره نه آنچه که به چشم دیده می شود. ذره ای که اگر بخواهی ببینی باید از تاریکی به روشنایی بروی و آن ذرات معلقی که در آسمان هستند را در نور ببینی. بقاء عمل نشان می دهد که عمل از جنس دنیا نیست.

امام زین العابدین علیه السلام می فرماید: تعجب (از بی عقلی) آدمیزاد که دنیای خود را آباد می کند ولی برای آخرت کاری از پیش نمی برد و امید به خدا زندگی می کند و نه به امید خدا! امید به خدا یعنی بی برنامه زندگی می کنند. به امید خدا یعنی با توجه به خداوند متعال و امیدی که از او در دل دارند و برنامه ای که برای خود تعیین کرده اند پیش می روند.

پیامبر اکرم صلوات الله علیه فرمودند: اگر کسی بداند که ماه رمضان چه برکتی دارد تمام ماهها را دعا می کند که ماه رمضان باشد.