روز بیست و هشتم ماه رمضان در مسجد امیر(ع) + گزارش تصویری

کد خبر: 37036
مراسم روز بیست و هشتم ماه مبارک رمضان در مسجد امیر علیه السلام با سخنرانی حجت الاسلام انصاریان و حجت الاسلام علوی تهرانی برگزار شد.

وارث: مراسم روز بیست و هشتم ماه مبارک رمضان در مسجد امیر علیه السلام با سخنرانی حجت الاسلام انصاریان و حجت الاسلام علوی تهرانی برگزار شد.

در ادامۀ خبر متن سخنان حجت الاسلام انصاریان را می خوانید:

محبت به امیرالمومنین علی علیه السلام بازدهی های فراوانی در دنیا، هنگام مرگ، در برزخ، در قیامت به انسان برمی گرداند. آیا محبتی که در مورد حضرت در بسیاری از روایات بیان شده، محبت خالی است؟ پاسخ قرآن و روایات این است که نه این محبتِ تنها نیست که این بازدهی های عظیم را دارد. این محبت محبتی است که اولاً از درخت معرفت روییده می شود. ولی برای انسان لازم است که امام هدایت را بشناسد.

خدا صفات امام هدایت را در قرآن بیان کرده است. یک آیۀ آن این است: "وَجَعَلْناهُمْ أَئِمَّةً يَهْدُونَ بِأَمْرِنا" (انبیاء 73) یک ویژگی امام معصوم این است که به امر خدا مردم را هدایت می کند، به حلال و حرام خدا و قیامت و توحید و اخلاق که همۀ این حقایق را در نهج البلاغه و روایات ائمه و انبیاء می بینیم. در ادامه آیه داریم: "وَأَوْحَيْنا إِلَيْهِمْ فِعْلَ الْخَيْراتِ" ما به امام هدایت وحی کردیم انجام هر خیری را در این دنیا. که هر خیری که پیش می آید انجام دهند. یک نشانۀ دیگر امام معصوم نماز کامل خواندن و دادن زکات است. قرآن می فرماید: "وَإِقامَ الصَّلاةِ وَإيتاءَ الزَّكاةِ وَكانُوا لَنا عابِدينَ"

 این موضوعات به صورت اکمل و اتم در امام انتخاب شده است. دقت در این آیه نشان می دهد تامین خیر دنیا و اخرت، آسانی مرگ، روشنایی برزخ و نجات ما در قیامت بسته به وجود انتخاب شده های خداست. به او محبت پیدا می کنیم. دستگیره و کشتی نجات ما و پشتوانۀ خیر دنیا و آخرت ما اوست. اینها همه عامل محبت است. اما حرف قرآن مجید در آیات سی ام به بعد سوره آل عمران این است که این محبت باید به کیفیتی د در قلب ما طلوع کند که ما را دنبال امام هدایت بکشاند و پیرو او قرار دهد و باعث شود در تمام زندگی از او الگو برداریم. قرآن می فرماید: "قُلْ إِن كُنتُمْ تُحِبُّونَ اللّهَ فَاتَّبِعُونِي" (آل عمران 31) اگر ادعا می کنید ما به خدا محبت داریم. این ادعا با یک کار ثابت می شود، از خدا پیروی کنید. پس این محبت مطرح شده در روایات، محبتی است که زمینه ساز ایمان و اخلاق و عمل درست است. امیرالمومنین علیه السلام جسمشان مانند دیگر انسان ها بوده است. این ارزش هایی که قابل شمارش نیست، مربوط به ظرف روح وجود مقدس ایشان است.

خدا بدن ما را به وسیلۀ عناصر همین طبیعت خلق کرد ولی روح ما را با هیچ عنصری خلق نکرد. کل خلقت روح ما اینست: "فَإِذَا سَوَّيْتُهُ وَنَفَخْتُ فِيهِ مِن رُّوحِي" (29 حجر) در آیۀ دیگری داریم: "يسئلونك عن الروح قل الروح من أمر ربي" ولی همین روحی که در بدن دمیده شده که عنصری نیست، گنجایش عجیبی دارد. توحید ذاتی بی نهایت است. این روایت از رسول خدا صلی الله نقل شده که حضرت نیز از خدا نقل کرده اند: "لا يَسَعُني اَرْضِي وَلا سَمائي و لَكِنْ يَسَعُني قَلْبُ عَبْدِي المُؤمِن" زمین و اسمان من گنجایش جلوۀ توحیدی من را ندارد ولی باطن بنده ی مومن من گنجایش من را دارد. خدا این همه ارزش را در این ظرف قرار داده است.

محب امیرالمومنین علیه السلام کسی است که محبتش او را به جانب حضرت می کشاند و محبت او او را وادار می کند به حضرت اقتدا کند، این محبت و اقتدا سبب بازدهی برای محب عامل می شود. این را در روایات دیگر هم پیامبر تذکر داده است. کتاب مفصلی به نام تاریخ مدینه دمشق داریم که در صفحه 340 آن پیامبر فرموده اند: "من سره ان یحیی حیاتی، و یموت مماتی، و یسکن جنة عدن غرسها ربی، فلیوال علیا من بعدی و لیوال ولیه و لیقتد بالائمة من بعدی" هر کس خشنود می شود که همچون من زندگی کند، همچون من بمیرد و در بهشت جاودانی که پروردگارم آن را بنا کرده، مسکن گزیند، پس از من از علی پیروی کند و با هر کس که از او پیروی می کند هم پیمان باشد.

/الف.ب728 

روز بیست و هشتم ماه رمضان در مسجد امیر(ع)+گزارش تصویری