حجت الاسلام بهاری: وظیفه ی ما افزایش دادن دوستان خداست
وارث: مراسم ظهر بیست و سوم ماه مبارک رمضان با سخنرانی حجت الاسلام ابراهیم بهاری در مسجد جامع المهدی(عج) بریانک برگزار شد.
در ادامه متن سخنان حجت الاسلام بهاری را می خوانید:
انسان فقیر الی الله است
نگاه قرآن کریم به مجموعه ی بشر این هست که انسان به خدا محتاج است و نیاز به او دارد و استمداد از حق رازه حیات و جاودانگی انسان است. یعنی اگر انسانی ادعا کند نیاز به خدا ندارد نابود شده است. يَا أَيُّهَا النَّاسُ أَنْتُمُ الْفُقَرَاءُ إِلَى اللَّهِ وَاللَّهُ هُوَ الْغَنِيُّ الْحَمِي 1 ؛ ای مردم شما فقیر به در خانه ی خدا هستید و خدا بی نیاز و غنی است و نسبت به بندگان رئوف است.
ما خدایی که یهودیان و مسیحیان در تورات و انجیل تعریف می کنند مشکل داریم. چون خدای آنها خدای ورشکسته و زبون و ضعیف است. خدایی است که محتاج به بنده هایش است. خداوند غنی من کل شی است، یعنی به تمامی آنچه در تصور ما هست احاطه دارد. پس معلوم است که خدا قادر هم هست و هر آنچه در این دایره قرار کیرد به او محتاجند. نه اینکه تصور کنید من و شما ممکن است به او محتاج شویم نه! قطعا به او محتاج هستیم. اینکه در مناجات های ائمه علیهم السلام خودشان را فقیر در درگاه الهی معرفی می کنند.
منظور از فقر، فقر مادی نیست. بلکه بیانی که حضرت علی علیه السلام دارد این است: خدا! در مقابل عظمت خدایی تو من پوچ و حقیر هستم. لذا انسان باید در هر مساله ای در زندگیش از خدا استمداد و کمک بگیرد لذا فرموده اند: هیچ کاری را بدون بسم الله شروع نکن. پیغمبر صلی الله علیه و آله فرمود: هر کاری را مردم بدن بسم الله شروع کنند به سرانجام و نتیجه نمی رسد.
انسان بداند که خدا او را می بیند؛ شاید این آیه دوربین مخفی یا علنی خداست: ألَم يَعلَم بأنَّ اللهَ يَري 2 ؛ آیا بنده نمی داند که خدا او را می بیند؟ در همه جا خدا او را می بیند. اگر انسان بداند دوربین خدا همه جا را می گیرد در خلوت، خیابان و مسجد و... این آدم صیقل می خورد و مراقبت از خودش می کند که در چاله نیفتد.
لذا در احوال ما یک بابی به نام دعا باز شده است و به ما گفته اند برای بازشدن گریه های زندگی با دعا از خدا بخواهید. دعا فقرات و شکل های زیبایی دارد. انسانهایی که با دعا انس دارند یک نورانیت عجیبی دارند.
در دعای کمیل امیرالمومنین علیه السلام اول عظمت خدا را بیان می کنند: آی خدایی که رحمتت به اندازه ی کل عالم است و بعد دانه دانه خصوصیات خدا را می شمارد و دار و ندار خدا را به رخ خدا می کشد. بعد از آن می فرماید: من یک موجودی هستم غرق گناه آمده ام نزد خدا.
با زبان نرم، امر به معروف کنید
بعضی از گناهان دعاها را قفل و حبس می کند. اگر در خانه ای یک فرد بی نماز باشد دعای اهل آن خانه را قفل می کند در روایت هست آدم بی نماز روی 40 خانه در هر طرف اثر می گذارد. می گویند اقا به ما چه ربطی دارد همسایه مان بی نماز است؟ شما باید امر به معروف و نهی از منکر کنید و باید از حال یکدیگر باخبر باشید. اگر تذکر دادید و او انجام نداد تکلیفی گردن شما نیست.
متاسفانه بعضی از مومنین زبانشان بد است و نیش دارد. خدا به حضرت موسی علیه السلام آن موقعی که گفت به سراغ فرعون زورگور و مستکبر، یاغی و .. برو حواست باشد "لسان لیّن" به کار ببر؛ یعنی زبانت نرم باشد. مومن هم باید زبانش نرم باشد.
وظیفه ی ما این است که دوستان خدا را زیاد کنیم. اگر یک موقعی کسی دیگری را رنجاند بواسطه ی اینکه می خواسته امر به معروف کند؛ بالاخص درباره ی بدحجابها مقام معظم رهبری می فرماید: حال کسی به در خانه ی اهل بیت علیهم السلام آمده و حجابش هم خوب نیست، حالا باید او را برانیم؟ یا دعوا کنیم؟
شاید حدود 70 هزار نفر به امام زاده ی چیذر آمده بودم یک خانمی دیدم روباه به دست آمده! او خودش را مستمند خدا می داند من چه کاره هستم او را بیرون کنم؟ یک لحظه هم که نمی تواند وجودش را تغییر دهد! این زبان باید یک خورده نرم باشد.
ماجرای دلخوری حضرت یونس علیه السلام
پیغمبری که کم حوصله باشد چوب می خورد. یونس پیغمبر علیه السلام یک ذره به او برخورد! یونس مردم را به خدا دعوت کرد اما کار به جایی رسید که کسی به او ایمان نیاورد به خدا گفت: می خواهم نفرینشان کنم. به مردم گفت: از شهر می روم بیرون و سه روز بعد بلا به سرتان می آید. روز اول صورتهایتان سیاه می شود. روز دوم ابر می آید چنان متلاطم است که نوری نمی بینید و تاریک می شود و روز سوم هم به قدری باران می بارد هیچ کدامتان زنده نمی مانید.
فردا مردم همه سیاه شدند و به شک افتادند و گفتند مثل اینکه واقعا او پیغمبر بوده است. روز بعد هم هوا تاریک شد و گفتند همه ی علائم درست است و به زودی نابود می شویم نزد یک عالمی در شهر رفتند و گفتند: غلط کردیم. عالم به انها گفت فردا هرچه موجود زنده درون شهر هست به بیرون شهر بیاورید و حیوانات را رها کنید و همه سر به سجده بگذارید و به خدا بگوئید خدایا غلط کردیم.
بعد از آن ابرها باز شد و نور آمد عالم به آنها گفت بروید و دیگر بی خدایی پیشه نکنید. بعد از مدتی یونس علیه السلام به میان قومش بازگشت تا ببیند چه بلایی سرشان آمده وقتی مردم ماجرا را برایش تعریف کردند به او برخورد و ناراحت شد که چرا حرف مرا گوش نکردند. سوار کشتی شد و کشتی در طوفان گیر کرد. ناخدای کشتی گفت در این حالت دریا غضب کرده و باید کسی را به دریا بیندازیم. سه بار قرعه کشی کردند و به نام حضرت یونس علیه السلام امد و ایشان را به دریا انداختند و ماهی بزرگی او را گرفت و در آن تاریکی فهمید که اشتباه کرده: وَ ذَا النُّونِ إِذْ ذَهَبَ مُغاضِباً فَظَنَّ أَنْ لَنْ نَقْدِرَ عَلَيْهِ فَنادي فِي الظُّلُماتِ أَنْ لا إِلهَ إِلاَّ أَنْتَ سُبْحانَکَ إِنِّي كُنتُ مِنَ الظَّالِمِينَ 3 ؛
خدا نمی فرماید بعدا! بلکه همان جا بلافاصله می فرماید همان لحظه از غصه نجاتش دادیم: فَاسْتَجَبْنَا لَهُ وَنَجَّيْنَاهُ مِنَ الْغَمِّ 4؛
خدا می فرماید: شما را هم اینگونه نجات می دهیم هر وقت اراده کنید برگردید دستتان را گرفتیم. و خدا بلد هست نگه دارد به ماهی گفت هر چه گوشت در معده ات می آید هضم کن اما یونس را دست نزن! پس معلوم است خدا بلد است نگه دارد.
شما فکر کردید در آفات جامعه خدا نمی تواند شما را نگه دارد؟ شما خودت را محتاج خدا بدان و به او پناه ببر و تکیه کن او شما را از فساد اجتماعی، جنسی و اقتصادی و... نجاتتان می دهد.
مشکل این است که ما نمی خواهیم به خدا تکیه کنیم. شل اعتقاد هستیم. اگر این اعتقاد راسخ شود خدا انسان را بالا می برد. هر کسی در این مسیر تقوا پیشه کند خدا کریمانه با او روبه رو می شود. با تقواترین به شکل عالی ترین مورد خطاب قرار می گیرد و کاری ندارد او مولاست یا عبد است.
آدمهایی که خودشان را در دامان خدا می اندازند خدا آنها را صیقل می دهد ولو اسمشان در اذهان باقی نماند. حاج عبدالکریم پینه دوز یا رجبعلی خایاط که خیاطی می کردند با خدا بودند و خودشان را محتاج خدا می دانستند. و اهل بیت علیهم السلام را به عنوان وسیله به در خانه ی خدا می برد. خدا خودش فرموده در قرآن: با وسیله های خودم به درگاهم بیایید. گدا که به در خانه آمد او را رد نکنید. خدا هم ما را رد نمی کند و دست انسان را می گیرد با خدا قهر نکنید.
پی نوشت:
1- سوره فاطر آیه 15.
2- سوره علق آیه 14.
3- سوره انبیاء آیه 87.
4- سوره انبیاء آیه 88.