حجت الاسلام مومنی: انتظار عامل بوجود آمدن نشاط در فرد و جامعه است+گزارش تصویری
وارث: مراسم شب اول ماه مبارک رمضان بازعامت استاد غلامرضا سازگار و با سخنرانی حجت الاسلام سیدحسین مومنی و با حضور ذاکرین اهل بیت علیهم السلام در هیئت ذبیح العطشان، مسجد جامع حضرت قاسم ابن الحسن(ع) برگزار شد.
در ادامه متن سخنرانی حجت الاسلام سیدحسین مومنی را می خوانید:

انتظار؛ عامل بوجود آمدن نشاط و امید
بهار قلوب و بهار مردم، شادی روزگاران امام زمان علیه السلام است. اعتقاد به امام زمان علیه السلام است که در دل انسان امید و انگیزه ایجاد می کند، انتظار عامل بوجود آمدن نشاط در فرد و در جامعه است. وقتی که منتظر تحقق یک امر بسیار مهم هستیم که وعده ی قرآنی است و تخلفی در آن نیست موجب نشاط می شود.
برکات خواندن دعای عهد قبل از افطار
شاید به همین دلیل است که به ما گفته شده هر روز دعای عهد بخوانید و با امام زمان علیه السلام پیمان ببندید. خواندن دعای عهد قبل از افطار 5 برکت دارد:
1- دعایش مستجاب می شود
2- روزه اش قبول می شود
3- نمازش قبول می شود
4- گناهش بخشیده خواهد شد
5- عملش با عمل نبی و صدیقین بالا می رود.
امام رضا علیه السلام فرمود: ما اَحْسَنَ الصَّبْرَ وَ اِنْتِظارَ الْفَرَجِ1؛ چقدر زیبا ونکوست صبر و انتظار فرج، زیبایی صبر و انتظار فرج در 5 مورد است. امام حسن عسکری علیه السلام برای ابن بابویه قمی نامه می نویسد و 21 موعظه برای ایشان دارد که دو مورد از آنها نوعظه به صبر و انتظار فرج است.
خداوند خودش را جزو منتظرین می داند در سوره یونس آیه 20 و آیه 102 می فرماید: إِنّی مَعَکُمْ مِنَ الْمُنْتَظِرینَ؛ همه ی کتب آسمانی با سخن از انتظار زینت پیدا کرده اند؛ وَلَقَدْ كَتَبْنَا فِي الزَّبُورِ مِن بَعْدِ الذِّكْرِ أَنَّ الْأَرْضَ يَرِثُهَا عِبَادِيَ الصَّالِحُونَ2؛ و به تحقیق در زبور، بعد از ذکر چنین نوشتیم که زمین را بندگان شایسته من به میراث می برند.
مفسرین گفته اند منظور از "ذکر" در آیه تورات است، هم در زبور و هم در تورات و هم در قرآن سخن از انتظار آمده است.
زیبایی های انتظار فرج
زیبایی اول: منتظِر، خدای منتظَر را پذیرفته یعنی انسان منتظر باید خدا را پذیرفته باشد، پذیرفتن خدا یعنی اعتقاد به تمام اصول و مبانی، آدم منتظر اعتماد به خدا دارد، آدمی که اهل انتظار است ایمان به خدا دارد. منتظر دستی به دعا بلند می کند پس معلوم می شود اعتقاد درونی و قلبی به تمام اصول دین پیدا کرده است والا دستی به دعا بلند نمی کند و در وادی انتظار قرار نمی گیرد.
مرحوم آیت الله قاضی دستورالعمل برای تشرف می داده است و خودش هم واسطه می شده که این تشرف در کجا و در چه ساعتی محقق شود. در یکی از دستوراتی که هست فرموده اند: انس با قرآن، نماز اول وقت. همه ی اینها به اعتقاد و باور نسبت به خدا برمی گردد. لذا انسانی که در انتظار است از توحید تا معاد نسبت به تمام اصول دین اعتقاد دارد. این زیبایی اول که در انتظار وجود دارد.
با آمدن امام زمان(عج) هدف خلقت محقق می شود
زیبایی دوم؛ انتظار فرج یعنی چشم به راه همه ی کمالات بودن، با آمدن حضرت هدف خلقت محقق می شود: وَمَا خَلَقْت الْجِنّ وَالْإِنْس إِلَّا لِيَعْبُدُونِ3؛ اگر کسی به خدا معرفت پیدا کرد می تواند عبادت کند والا بدون معرفت عبادت نیست بلکه لقلقه زبان است. لذا عبادت فرع بر معرفت است. انتظار یعنی چشم به راه تحقق بندگی خدا و عبودیت.
زیبایی دیگری که در انتظار وجود دارد این است که انسان را در 2 جبهه برای مجاهده قرار می دهد. یک در جبهه مجاهده با نفس، دوم در جبهه مجاهده با دشمن درونی و بیرونی. انسان منتظر مراقب گوش و چشم و زبانش است. انسان منتظر اجازه نمی دهد هر کسی وارد حریم قلب و دلش شود. انسان منتظر کسی است که می ماند، چشم به راه است و تمام رذائل اخلاقی را از وجودش دور می کند. انسان منتظر هم تخلیه و هم تهویه دارد و از رهگذر اینها به انضباط می رسد. خیلی از توفیقات به سبب همین تهمت ها وغیبت ها گرفته می شود.
لزوم همسو کردن اهداف با امام زمان(عج)
انسان منتظر با نفس و هوای نفس مبارزه می کند. نگاه و حرف حرام روی انسان اثر می گذارد. انسان منتظر خودش را با اهداف منتَظر تطبیق می دهد. دعای ندبه: این المنتظر لاقامه الامت و العوج؛ کجاست منتظری که کجی ها و نادرستی ها را سامان دهد. یا روایت امام صادق علیه السلام در بحارالانوار جلد 52: مَنْ سَرَّهُ أَنْ يَكُونَ مِنْ أَصْحَابِ الْقَائِمِ فَلْيَنْتَظِرْ وَ لْيَعْمَلْ بِالْوَرَعِ وَ مَحَاسِنِ الْأَخْلَاقِ4؛
کسی که می خواهد یار امام زمان علیه السلام باشد باید خودش را منطبق کند، انسان منتظر باید در مسیر اهداف منتظر قدم بردارد. وقتی انسان در این وادی توجه کند تشرف هم پیدا می کند.
حاج محمد علی فشندی فرمود: با همسرم، از مسجد جمکران، بعد از انجام اعمال برمیگشتم، دیدم سیدی نورانی داخل صحن شدند، با خودم گفتم: این سید در این هوای تابستان تشنه است، پس ظرف آبی به او دادم تا بنوشند!
سپس بعد از آنکه ظرف آب را پس دادند، گفتم: آقا شما دعا کنید، و فرج امام زمان را از خدا بخواهید، تا امر فرجش نزدیک گردد. آن سید فرمود: شیعیانمان حتی به اندازه آب خوردنی، نیز ما را نمی خواهند، اگر بخواهند، دعا میکنند، و فرج ما میرسد.
پی نوشت:
1- مجلسی، بحارالانوار، ج12، ص 379.
2- سوره انبیاء آیه 105.
3- سوره ذاریات آیه 56.
4- الغيبة للنعماني، صفحه 200.