متهم کردن شیعیان به دروغ وارتباط آن با تقیه در bbc

وارث: شبکه بی بی سی فارسی (bbcpersian)این بار برای حمله وتخریب اسلام وخصوصا شیعه به سراغ مقوله تقیه رفت.

یکی از کارشناسان این برنامه به نام عرفان ثابتی بهائیست و در پی اثبات این ادعاست که دروغ وریا در ایران بسیار زیاد شده و دیگر اینکه دلیل زیاد شدن این دروغ وریا را تفکرات دینی شیعیان، وخصوصا بحث تقیه می داند.

نکته بسیار مهمی که در مباحث این برنامه دیده می شود آن است که در شروع یک مبحث چند اصل بنا گذاشته می شود وبه اصطلاح منطقی یک صغری وکبری چیده می شود ومباحثه بر پایه آن جلو می رود.

درادامه این نکته که آیا این مبنای اولیه خودش درست هست یا نه از نگاه بیننده وشنونده مخفی می ماند. در صورتی که اگر صغری وکبری غلط باشد دیگر نوبت به استدلال نمی رسد.

برای تبیین این موضوع لازم است که اول معنای تقیه مشخص شود.

تقيه در لغت از ريشه «وقايه» به معناي حفظ چيزي از خطر و ضرر است. چنان كه تقوا كه به معناي نگه داري نفس از محرّمات است نيز از اين ريشه مي باشد. تقيه در اصطلاح شرع به معناي حفظ جان يا شرف و آبرو يا مال به وسيله اظهار كردن عقيده يا عملي است كه بر خلاف مذهب او و موافق با مذهب كسي باشد كه به جان و مال و شرف او ضرر مي زند.(1) و به عبارت ديگر تقيّه در اصطلاح شرعي عبارت است از اظهار كردن امري به خلاف حكم دين از طريق قول يا فعل به انگيزه حفظ جان يا مال يا شرف و آبروي خود يا ديگري.(2)

با توجه به تعريف و تبيين معناي تقيه و موارد اعمال آن، تقيه در اصل يك امري عقلي است و بر قاعده عقلي اهم و مهم استوار است. سيره عقلاي بشر اعم از متشرعه و غير متشرعه، بر اين استوار است كه هرگاه حفظ جان و مال و آبروي خود را در خطر ببينند و حفظ آن در گرو اظهار قول يا فعلي بر خلاف عقيده و مذهب مورد قبول خود، و موافق با مذهب كسي يا گروهي كه از ناحيه او احساس خطر مي شود آن را از طريق تقيه دفع مي كنند. چنان كه اگر در مواردي امري مهم تر از جان يا مال يا عرض و آبرو در خطر قرار گيرد، آن را مقدم داشته و از مال و جان خود دست بر مي دارند.

پس می بینیم که بسیار هم پیشرفته است واسلام که اینقدر براستقامت در دین اصراردارد، در این مورد برای حفظ جان ومال وناموس ارزش قائل می شود.

بله جمهوری اسلامی بهائیت را یک دین نمی داند و بنا به فتوای تمام مراجع تقلید  بهائیان مرتد و نجس می باشند.

در ادامه ذکر چند نکته لازم به نظر می رسد.

1-ما نمی گوئیم در ایران دروغ وریا به هیچ عنوان وجود ندارد، اما آیا فقط در ایران و مابین شیعیان وجود دارد وکشورهای دیگر یا ادیان دیگر دچار معضل دروغ نیستند؟

2- اگر شخصی دروغ بگوید به خاطر مذهبی بودن وشیعه بودنش نیست بلکه دقیقا به خاطر فاصله گرفتن وتخطی از دستورات دینی است که دروغ را کلید گناهان شمرده است وچند هزار حدیث فقط در مذمت دروغ از اهل بیت (علیهم السلام) صادر شده است.

3- مقوله تقیه ممکن است ظاهرش یک نوع دروغ کفتن باشد اما برای حفظ جانست. آیا جریان انگلیس همان جریانی نیست که در طول تاریخ خود چند صد هزار دروغ به ملت ها برای چپاول آنان گفت؟ مگر از نظر آنان برای رسیدن به قدرت هدف وسیله هایی مثل دروغ کفتن را توجیه نمی کند؟

4- ونکته بسیار  مهم اینست که تقیه یکی از شواهد مظلومیت شیعیان در طول تاریخ است. هیچ کدام ازفرق مسلمین به اندازه شیعیان مورد ظلم کفار قرار نگرفتند، که یکی از آنها همین دولت بریتانیاست که بسیار به مسلمانان علی الخصوص شیعیان بدهکارست.

5- یکی از نکاتی که در برنامه القا می شود اینست که تقیه جنبه سیاسی دارد و برای حفظ جامعه شیعه است به این معنا که معصومین (سلام الله علیهم اجمعین) با جان شیعیان فی نفسه کار نداشتند ومی خواستند این اسم بماند وهدف سیاسی بود. مثلا اینکه علی بن یقطین از خواص معصومین بوده است ولی جزو امراء دولت ظلم بوده است وتقیه می کرده برای اینکه به امامان معصوم پول واموال برساند.

این هم بسیار اشتباه است. زیرا تقیه موضوعیتش بر مبنای حفظ جان است. همین دین اسلام در بحث جهاد می فرماید: می کشند وکشته می شوند. ما می بینیم که امامان معصوم در زمینه جان نثاری برای اسلام همیشه پیش قدم بوده اند. اگر بحثی غیر از حفظ دین مطرح بود که جان خود را  نمی دادند.

نتیجه اینکه بین دروغ وتقیه یک رابطه منطقی وجود ندارد ودروغ وریا وتزویر در جوامع غیر دینی بیشتر از جوامع دینی دیده می شود.

پی نوشت ها:

1. شيخ انصاري، رساله تقيه.
2. نقص الوشيعه، سيد محسن امين، ص181.

/ک117