حاج منصور ارضی: دگر ای دوست مرا در حرمت محرم کن! + عکس و صوت + متن سخنان

این بزرگواران " وَقادَةَ الاْمَمِ وَ اَوْلِیآءَ النِّعَمِ" هستند، غیر از این پیشوایی داشته باشید ضرر می کنید و هرکسی هم که دارای مسئولیت و مدیریتی باشد ولی پیرو این خاندان نباشد ضرر می کند، هر مسئولی که می خواهد باشد.

این خانواده " وَقادَةَ الاْمَمِ " پیشوایان امم هستند نه یک امت، بعدا" یهودیان، مسیحیان و دیگر ادیان این خانواده رابعنوان پیشوای خودقبول می کنند، اگر قبول نکنند ضرر می کنند "وَ اَوْلِیآءَ النِّعَمِ" ولی نعمت ما وهمه این خانواده هستند . یعنی هر نعمتی که به ما میرسد این خانواده دخیل هستند حال ما قبول کنیم یا قبول نکنیم،اگر کسی اعتقاد به این داشته باشد منت نمی گذارد که من این
کار را برای تو انجام دادم و گره ات را باز کردم.
حدود 15 کتاب تفسیر جامعه کبیره نوشته شده که بسیار قوی و متقن است و هرکدام به یک طریقی نوشته شده وما در آن سطح نیستیم که آن را بفهمیم ولی این را می فهمیم که شما پیشوای این امت هستید.

باید باور کنید وقتی رهبری وولی فقیه و مراجع را مسخره کنید یعنی اهل بیت(ع) را مسخره کردید. چرا ما به امام زمانماننمی رسیم؟ چرا به مقصد اصلی مان یعنی بندگی نمی رسیم؟ چون به شوخی حرف هایی می زنیم و بعد هم جدی می شود. ما که نمی توانیم یک خانواده را بچرخانیم و فقط ناله می کنیم، یک عده حتی ازدواج هم نمی کنند و می گویند ما نمی توانیم خودمان را جمع و جور کنیم، آنوقت این افراد انتقادهای تند و مقاله های گوناگون را می نویسند و برخوردهای گوناگون دارند و شروع می کنند به مسخره کردن و انتقاد کردن به یک مرجع که چرا کمک می کند گره ای از مملکت باز کند. امام زمان (عج) می بیند و از حضرت بالاتر خود خدا می بیند و حفظ می کند این ملت را و مردم پای دینشان هستند،رزق و روزی هم می رسد.
همین اندازه می فهمیم که بعد از امام زمان(عج) که در غیبت هستندو طبق دستور امام زمان(عج) با روایت و کاغذی که به دست نایب خاص خود نوشتند "وَ أَمَّا الْحَوَادِثُ الْوَاقِعَةُ فَارْجِعُوا فِیهَا إِلَى رُوَاةِ احاَدِیثِنَا" مراجع ما دستوراتی می دهند، خدا شاهد است کسانی که این مراجع بزرگوار را مسخره می کنند حضرت زهرا (س) را مسخره کرده اند ویقین بدانید هیچ فرقی با دشمنان حضرت ندارند. با هرچه شوخی می کنید با دینتان، مراجع و شعائر دین شوخی نکنید.

خدا همه ما را شفا بدهد
خدا عاقبت به خیرمان بکند

دگر ای دوست مرا در حرمت محرم کن

رفتم از دست نگاهی به دل ماهم کن

یا بیا جانب قبله بکشان پای مرا

یا بر احوال دلم فکر کمی مرهم کن

با نگاهی بده خاکستر عمرم بر باد

این جگر سوخته ، رسوای همه عالم کن

من زمین گیر شدم باز قدم پیش گذار

التفاتی کن و این فاصله ها را کم کن

گریه از اول خلقت شده ارثیه ی ما

فکر چشمان پر از اشک بنی آدم کن

دیگر این نوکر تو گریه کن سابق نیست

پای بر دیده نه و چشم مرا زمزم کن

می رسد بوی تو اما خبری نیست زتو

یوسفا چاره این شام پر از ماتم کن

کاش می شد که شبی خواب ترا می دیدم

دوستم داری اگر ، قلب مرا محکم کن

دست و پا می زنم از دور نگاهی بکنی

گوشه چشمی به من و ناله پر دردم کن

نازداری تو و ، ناز تو کشیدن سخت است

رحمی آخر به من و کوچکی قلبم کن

به علمدار قسم پای رکابت هستم

شانه ی گرم مرا تکیه گه پرچم کن

همچنان ام بنین سوز و نوا دارم من

هوس یک سحر کرببلا دارم من

(شعر از قاسم نعمتی)