پاداش برآورده کردن نیاز مؤمن در کلام امام حسن(ع)

وی عنوان کرد: امام مجتبی(ع) در پاسخ آن فرد حسود به روایتی از پیامبر اکرم(ص) اشاره کرد و فرمود: «جدم رسول خدا (ص) می‌فرماید: هر کس در پی حاجت برادر مسلمانش برود و نیاز شخص مؤمن برطرف شود، حج و عمره‌ای برای او نوشته می‌شود و اگر نیازش برطرف نشود، یک عمره برای او می‌نویسند لذا من حج و عمره‌ای به دست آورده و دوباره به طواف بازگشتم».

این استاد حوزه علمیه قم بیان داشت: یکی از مهمترین راه‌های برقراری ارتباط با مردم، واقع‌نگری است؛ برخی با مردم برخورد نادرستی دارند اما دوست دارند که مردم با آنها برخورد شایسته‌ای داشته باشند، از این رو امام حسن(ع) در بیانی فرمودند: صاحِبِ النّاسَ مِثلَ ما تُحِبُّ أن یُصاحِبوکَ بِهِ»؛ با مردم به گونه‌اى رفتار کن که دوست دارى با تو آن گونه رفتار کنند.

وی یکی دیگر از خصوصیات اخلاقی امام مجتبی(ع) مدارا با همسایگان برشمرد و گفت: امام حسن(ع) همسایه یهودی داشت که دیوار خانه‌اش خراب شده و آب فاضلاب منزلش به منزل امام ریخته بود، امام چیزی به آنها نفرمود تا اینکه روزی همسر مرد یهودی به منزل امام آمد و متوجه شد، او این موضوع را به شوهرش خبر داد و مرد یهودی برای عذرخواهی نزد امام مجتبی(ع) آمد.

این نویسنده و پژوهشگر دینی با اشاره به حدیثی از حضرت رسول(ص) مبنی بر محبت ایشان نسبت به امام مجتبی(ع) ابراز داشت: پیامبر اکرم(ص) می‌فرماید: من حسن را دوست دارم، دوست بدار کسی که ایشان را دوست دارد از این رو امام حسن(ع) را به سینه خود می‌چسباند و به او محبت می‌کرد همچنین ائمه اطهار علیهم‌السلام همواره نسبت به فرزندان خود با محبت بودند اما متأسفانه والدین امروزی فرزندان خود را رها می‌کنند و به آنها محبت نمی‌کنند.

محمدی‌نیا در خصوص پاداش محبت به اهل بیت (ع)، خاطرنشان کرد: دوستی با دوستان خدا ارزشمند است و به انسان آرمان و هدف می‌بخشد و سمت و سوی حرکت انسان را مشخص می‌کند؛ در همین راستا امام حسن مجتبی(ع) می‌فرماید: «کسی که ما اهل بیت را با قلب خود دوست بدارد و با دست و زبان خود ما را یاری کند چنین فردی در بهشت جایگاه اختصاصی خواهد یافت و کسی که با قلب خود ما را دوست بدارد و تنها با زبان خویش ما را یاری کند او نیز در بهشت جاویدان خواهد بود».

وی ادامه داد: امام حسن(ع) در مقایسه این دو گروه فرمودند؛ اما گروه دوم نسبت به گروه اول امتیاز کمتری دارد و کسی که تنها با قلب خود ما را دوست بدارد و یاری با دست و زبان خود را از ما دریغ بدارد او نیز در بهشت خواهد بود.

این استاد حوزه علمیه قم گفت: امام مجتبی(ع) دو مرتبه تمام اموال خود را میان نیازمندان و فقرا تقسیم کردند و به طور کلی اگر ایشان مثلاً دو تا کفش داشتند حتماً یکی از آنها را انفاق می‌کردند. بنابراین با توجه به سیره امام مجتبی(ع) انسان‌های ثروتمند باید سعی کنند دست و دلباز باشند و این نکته را مدنظر قرار دهند که پیشوای دوم ما شیعیان هیچگاه به دنبال جمع آوری ثروت نبود.