حجت الاسلام صدیقی: محبت حضرت علی (ع) در دلها قرار دارد

در ادامه خبر متن سخنان حجت الاسلام صدیقی را می خوانید:

پروردگار بی نیاز است. او به هیچ بنده ای هیچگونه نیازی ندارد ولی بندگانش را دوست می­دارد. یکی از اسماء پروردگار متعال ودود است که د وبار در قرآن آمده است. این کلمه با اشتقاقاتش در قرآن مکرر دیده می­شود. یکی از آنها دربارۀ حضرت علی علیه السلام است که می­فرماید: " إِنَّ الَّذِينَ آمَنُوا وَعَمِلُوا الصَّالِحَاتِ سَيَجْعَلُ لَهُمُ الرَّحْمَنُ وُدًّا." (مریم 96) "كسانى كه ايمان آوردند و كارهاى شايسته كردند خداى رحمان براى آنان دوستي [در دلها] خواهد نهاد." این که نام مبارک حضرت امیر علیه السلام دلها را آب می­کند، در طول تاریخ آنقدر اشخاص مختلف در دام محبت امیرالمومنین قربانی شده اند، میثم تمارها سر دار رفتند، آنقدر در مسیر ولایت امیرالمونین علیه السلام اشخاص سرشان را دادند، دلیل اینهمه عشق به حضرت امیر علیه السلام چیست؟ رمز آن این است که حضرت علی علیه السلام هم باطنش خداست و هم ظاهرش خداست.

( إِنَّ الَّذِينَ آمَنُوا وَعَمِلُوا الصَّالِحَاتِ") هم باطن ایشان فروغ ایمان است و هم عملش فلش به سوی بندگی است. ایشان برای خود کاری نکردند و فقط برای خدا کار کردند. هرکس دل به خدا دهد و برای خدا کار کند خدا دلها را به او می­دهد. پس خداوند متعال برای کسانی که ایمان و عمل صالح دارند جعل مودت کرده است، این جعل میتواند تشریعی باشد یا تکوینی. محبت حضرت علی علیه السلام در دلها قرار دارد. انسان نمی­تواند علی علیه السلام را دوست نداشته باشد."علىٌ حُبّه جُنّة قسیمُ النار والجَنة". "دوستی علی (علیه السلام) دژی است در برابر آتش جهنّم، او قسمت کننده آتش و بهشت است.

" هرکه در سنگرمحبت امام علی علیه اسلام وارد شود خداوند او را از بلاها حفظ می­کند. این بیانگر همان حدیث قدسی است که می­فرماید : "وَلَايَةُ عَلِيِّ بْنِ أَبِي طَالِبٍ حِصْنِي فَمَنْ دَخَلَ حِصْنِي أَمِنَ مِنْ عَذَابِي." حصن قلعه ایست که سابقا دور منطقه های مسکونی را کشیده می­شد تا مانع تهاجم بیگانگان شود. حدیثی داریم که می گوید اگر مومن قطعه قطعه هم بشود نمی­تواند علی را دوست نداشته باشد. خداوند محبت ایشان را خمیرۀ وجود ما قرار داده است. پس کسی نمی­تواند این نعمت را از ما بگیرد. امام صادق علیه السلام می­فرمایند: "مَنْ وَجَدَ بَرْدَ حُبِّنَا عَلَى قَلْبِهِ فَلْیُكْثِرِ الدُّعَاءَ لِأُمِّهِ. " هر کس لذت نسیم دلنشین مهر ما را در قلبش احساس کرد پس بر دامن پاک مادرش دعا کند.

 قرآن می­فرماید: "إِنَّ اللّهَ اشْتَرَى مِنَ الْمُؤْمِنِينَ أَنفُسَهُمْ"(111 توبه) خداوند متعال مشتری مومنین است. او کافر نجس و منافق و ظالم را نمی خرد. خداوند از مومن جان و مال می خرد اما اگر کسی مومن نباشد، حاضر به معامله با او نیست. روزه  هم یکی از عنایت های خاص خداوند به مومنان است. قرآن می­فرماید: "يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُواْ كُتِبَ عَلَيْكُمُ الصِّيَامُ "(بقره 183)

به جز آیه ای که در ابتدا برای حضرت علی علیه السلام به آن اشاره شد، در آیه ای دیگر هم اسم ودود آمده است که این آیه مربوط به مسائل خانوادگی است. "وَمِنْ آيَاتِهِ أَنْ خَلَقَ لَكُم مِّنْ أَنفُسِكُمْ أَزْوَاجًا لِّتَسْكُنُوا إِلَيْهَا وَجَعَلَ بَيْنَكُم مَّوَدَّةً وَرَحْمَةً " (21 روم)  "و از نشانه‏ هاى او اينكه از [نوع] خودتان همسرانى براى شما آفريد تا بدانها آرام گيريد و ميانتان دوستى و رحمت نهاد ."

 این جعل هم میتواند جعل مطلق باشد و هم جعل تشریعی . مودت زن و شوهر برای هم جزء واجبات است. ولی دوستی بی زبان را خدا قبول ندارد. خیلی ها دوست دارند ولی توان بیان مودت خود را ندارند.

 عده ای هستند که ائمه علیهم السلام را دوست دارند ولی مثلا روز شهادت آنها نمی­توانند اشک بریزند، دوست دارد ولی به مرز مودت نرسیده است، چون بروز و ظهور ندارند. مودت محبتی است که چال شده است، پس دیگر خودش را نشان می­دهد. وقتی باتری محبت خالی شده، این مودت نیست. باطری هست ولی محتوا پر نیست. بروز و ظهور ندارد. اگر به آن لامپ وصل کنیم، روشن نمی­شود. مودت مرکز کانون محبت است. لذا داریم: ود المومن عبادة.

  قرآن می­فرماید : "قُلْ يَا عِبَادِيَ الَّذِينَ أَسْرَفُوا عَلَى أَنفُسِهِمْ لَا تَقْنَطُوا مِن رَّحْمَةِ اللَّهِ إِنَّ اللَّهَ يَغْفِرُ الذُّنُوبَ جَمِيعًا إِنَّهُ هُوَ الْغَفُورُ الرَّحِيمُ "  (زمر 53) بگو ای بندگانم که در حق خودتان اسراف کردید، از رحمت خدا ناامید نشوید، همانا خداوند همه گناهان شما را می آمرزد و همانا او بسیار آمرزنده و مهربان است.